WANJIRU

Legenda z Kenii opisuje, jak piękna dziewczyna Wanjiru zostaje uratowana z piekła po zdradzie przez sąsiadów. Według opowieści, poważna susza zniszczyła większość upraw i stad w wiosce, a jedynym sposobem na sprowadzenie deszczu jest złożenie bogom ofiary z ludzi. Szaman wybiera Wanjiru, młodą dziewicę, i żąda, aby została przywieziona do świętego miejsca na rytuał. Jednak zapewnia rodzinę dziewczyny, że można ją wykupić, jeśli wszyscy w wiosce przyprowadzą kozę w zamian za jej życie. Następnego dnia Wanjiru zostaje wyprowadzona na pole, gdzie jest otoczona przyjaciółmi i rodzina. Każdy przyniósł kozę, aby przebłagać bogów jako substytut dziewczyny. Nagle ziemia otwiera się i zaczyna połykać Wanjiru. Jej bliscy rzucają się do przodu i przedstawiają swoje kozy rodzicom dziewczynki, aby ją uratować. Ale nadal tonie, dopóki nie wyłoni się jej w oczach. Potem chmury się otwierają i leje deszcz w gwałtownym potopie. Gdy rodzice Wanjiru próbują ją uratować, wieśniacy nadal dają im kozy w nadziei na przedłużenie opadów. Zanim można ją odciągnąć w bezpieczne miejsce, Wanjiru znika pod ziemią, narzekając, że jej ludzie ją porzucili. Młody wojownik, który od dawna kochał dziewicę, jest wściekły, gdy dowiaduje się, co się stało. Ślubuje udać się do podziemi, aby dowiedzieć się, co się stało z dziewczyną. Przebrany w strój bojowy stoi w miejscu, w którym zniknął Wanjiru i modli się do bogów. Wkrótce on też zapada się w ziemię. Wojownik znajduje podziemną drogę do podziemi, która prowadzi go do dziewicy. Kiedy ją widzi, krzyczy z przerażenia z powodu jej żałosnego stanu. Wanjiru jest naga i płacze, cierpi zarówno z bólu fizycznego, jak i emocjonalnego. Jej wielbiciel przenosi dziewczynę z powrotem do krainy żywych, gdzie przedstawia ją jej rozradowanym rodzicom. Oboje są następnie małżeństwem i cieszą się długim i szczęśliwym życiem razem.

WAY OUT

Jedna z najbardziej zawstydzających katastrof w historii telewizji doprowadziła do powstania Way Out, nadprzyrodzonego serialu suspensu, równie przerażającego jak STREFA ZMIERZCHU i NOCNA GALERIA .Po tragicznej porażce You′re in the Picture, idiotycznym teleturnieju prowadzonym przez Jackie Gleason, w którym celebryci przebijali głowy przez różne dzieła sztuki, dyrektorzy CBS szukali czegoś, co wypełniłoby tygodniowy trzydziestominutowy przedział czasowy. Producent David Susskind zaproponował program, który byłby "dziwny, przerażający" z "poczuciem zaświatów". Zatrudnił angielskiego pisarza Roalda Dahla (James and the Giant Peach), aby napisał i poprowadził serię makabrycznych opowieści. Wiosną 1961 roku powstał projekt, który miał swoją premierę wraz z szatańską opowieścią o cierpliwej żonie, która w końcu się mści. W ciągu następnych czternastu tygodni każdy piątkowy wieczór wnosił na fale radiowe nową pokręconą historię. Roald Dahl rozpoczynał każdy program makabryczną anegdotą lub ironiczną sugestią, jak uciec od morderstwa i zamykany przez licytujących widzów "dobranoc… i śpij dobrze". W międzyczasie Way Out zawierał wszelkiego rodzaju niepokojące historie. Jeden pokazuje próżnego aktora uwięzionego w swoim makijażu Quasimodo; inny opisuje przygody wstrętnego chłopca (w tej roli bardzo młody Richard Thomas), który opracowuje sposób na zamienianie ludzi w węże. Way Out nawet wyemitował program o zagładzie nuklearnej pod tytułem "Przycisk, przycisk". Wśród przerażających opowieści Way Out oferuje wiele przerażających epizodów skupiających się na życiu pozagrobowym i boskiej sprawiedliwości. "The Down Car" przedstawia Franka Overtona w roli skorumpowanego biznesmena, który morduje swojego partnera, aby zamaskować plan defraudacji. W dniu pogrzebu ofiary Overton idzie do biura, aby zniszczyć dowody, i czuje dziwną obecność w pokoju. Zdenerwowany biegnie korytarzem i wsiada do windy, która natychmiast zaczyna opadać. Samochód zatrzymuje się na chwilę w piwnicy, potem znów gwałtownie spada, zanim bezpiecznie się zatrzyma. Kiedy drzwi się otwierają, Overton wyłania się bez zadrapania. Widzi sylwetkę mężczyzny i zauważa, że był pewien, że winda się rozbije. Odwracając się do niego, tajemnicza postać mówi Overtonowi, że się rozbił. Przerażony Overton widzi, że mężczyzna jest w rzeczywistości GHOULEM z twarzą zamordowanego kolegi i zdaje sobie sprawę, że Down Car doprowadził go do piekła. "Słyszałem, że mnie wołasz" to kolejna przestroga dotycząca karania niegodziwców. Odcinek przedstawia młodą amerykańską piękność, która planuje ucieczkę z żonatym mężczyzną. W dniu planowanego wyjazdu dziewczyna odbiera niepokojące telefony od Brytyjki, mówiącej: "Nie jedziesz z nim dziś wieczorem, bo jedziesz ze mną." Próbuje namierzyć połączenia, ale centrala upiera się, że nie ma połączeń przychodzących. Dzwoniąca ponownie dzwoni, przedstawiając się jako "Pani. Rose Thorn" i układanie planów zwiedzania zabytków, które zostały zburzone kilkadziesiąt lat temu. Słysząc te szczegóły, kochanek dziewczyny podbiega do niej, tylko po to, by znaleźć jej martwe ciało badane przez lekarza. Ale lekarz jest zdumiony przyczyną śmierci; wydaje się, że utonęła. Zdezorientowany kochanek wyjaśnia, że pani Rose Thorn była jego matką i że poleciała z Titanicem pół wieku temu. Nie zgadzając się z zamiarami amerykańskiej lisicy na syna, wróciła z zaświatów, by zaciągnąć dziewczynę do piekła. Pomimo uznania krytyków, dobrych występów i doskonałych scenariuszy, Way Out został odwołany zaledwie cztery miesiące po premierze. Program dobrze sobie radził w rankingach w dużych miastach, ale był uważany za dziwny i niesmaczny na większości mniejszych rynków. Niektóre odcinki były retransmitowane przez lata, ale Way Out nigdy nie cieszyło się ogólnokrajową konsorcjum, które ugruntowało popularność The Twilight Zone, Outer Limits i Night Gallery. Na początku lat 80. Susskind podarował taśmy z serialu nowojorskiemu Museum of Broadcasting, sugerując, że przyszli widzowie postrzegają programy jako beztroską rozrywkę i "po prostu się nimi cieszą".

WITCHBOARD (TABLICA WIARY)

Film Witchboard z 1985 roku przedstawia nieszczęścia grupy przyjaciół, którzy przypadkowo otwierają portal do piekła za pomocą tablicy Ouija, nadprzyrodzonej GRY. Kiedy Tawny Kitaen i Todd Allen nieświadomie używają zabawki do wyczarowania przeklętego ducha, odkrywają, że stali się ofiarą diabła. Wskrzeszony z piekła zła istota powraca do swoich brutalnych dróg, dopóki makabryczny rytuał nie wyśle go z powrotem do mrocznej otchłani. Witchboard doczekało się dwóch sequeli; The Devil′s Doorway (1993) i The Possession (1995), z których oba przedstawiają tablicę Ouija jako bramę do piekła. Jednak w przeciwieństwie do pudełka z puzzlami, które służy jako piekielne przejście w grze HELLRAISER, Witchboard jest kanałem jednokierunkowym, który pozwala potępionym uciec z więzienia za życia pozagrobowego, a nie otwartym kanałem pozwalającym żywym odwiedzić otchłań.

WODEN

Mit północnoeuropejski przedstawia Wodena (prekursora Odyna, przywódcę nordyckiego panteonu), wojny i przewodnika po podziemiach. Był potężnym bóstwem, które przynosiło cierpienie i śmierć swoim żołnierzom i jest często porównywany do rzymskiego boga Merkurego, złowrogiej istoty. Woden jest przedstawiony z włócznią i symbolizowany przez wilka lub kruka. Jego upadek z łaski i wygnanie do podziemi przypomina chrześcijańską boga opowieść o LUCYFERZE, ukochanym aniele, który buntuje się przeciwko Bogu i zostaje zesłany do piekła.

WORLD OF SHADOWS (ŚWIAT CIENI)

World of Shadows to królestwo nieprzeniknionej ciemności, w którym bezcielesne głowy, DEMONY i inne zjawy dryfują przez wieczność. W przeciwieństwie do HANHUA, miejsca fizycznych tortur i kar, Świat Cieni jest cichym miejscem dla zmarłych, których nie uważano za złych. Największym cierpieniem w tej krainie jest gorzki, niekończący się mrok. Ma podobieństwo do koncepcji życia pozagrobowego greckich CIENI i żydowskiej SZEOL.