Miesiąc: listopad 2023

https://szkolazpieklarodem.pl/

Robotnicy z Deir el Medina mieli otrzymywać wynagrodzenie 28 dnia każdego miesiąca i przez większość czasu działało to dobrze. Ale w niektórych przypadkach płatności były opóźnione lub nawet nie istniały. Za panowania Ramzesa III wieśniacy przez sześć miesięcy nie otrzymywali wynagrodzenia, co spowodowało strajk robotników. Robotnicy protestowali pod świątyniami grobowymi Totmesa III, Ramzesa II i Seti I, gdzie znajdowały się magazyny zbożowe dostarczające im racje żywnościowe. Czy mieli plakaty i skandowali „Czego chcemy? Kiedy tego chcemy?” nie wiadomo, ale zapisy opisują to wydarzenie w następujący sposób: To z głodu i pragnienia przyjeżdżamy tutaj. Nie ma ubrań, maści, ryb, warzyw. Poślij w tej sprawie do faraona naszego dobrego Pana i poślij do wezyra, naszego przełożonego, ażeby zaopatrzyć się dla nas. Myślę, że ta wiadomość – jak slogan na tabliczce – jest trochę długa, ale przekazuje sens. Przy tej szczególnej okazji pracownicy otrzymali swoje racje. Jednak później w tym samym roku płaca znowu była opóźniona. Wiejski skryba imieniem Djhutymose pominął pośrednika (świątynię) i udał się z dwoma komornikami, bez wątpienia z dużymi kijami, aby odebrać racje zboża bezpośrednio od miejscowych rolników. Na szczęście Djhutymose odniósł sukces i wieśniacy mogli znowu jeść.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Warunki pracy były stosunkowo dobre dla rzemieślników z Deir el Medina, którzy byli u szczytu kariery i budowali grobowce w Dolinie Królów, ale może mniej dobre dla mniej uprzywilejowanych członków społeczeństwa. Ci rzemieślnicy pracowali długie tygodnie z ośmiogodzinnymi dniami pracy i oficjalnie otrzymywali tylko jeden na dziesięć dni wolnego. Rolnicy i inni ludzie z niższej klasy nie mieli dni wolnych. Jednak oprócz weekendu pracownicy Deir el Medina mogli wziąć tyle dni wolnych (w granicach rozsądku), ile potrzebowali. Dokumenty, które przetrwały na stronie, znane jako „Rekordy nieobecności”, wymieniają niewiarygodną gamę wymówek dla porzucenia pracy. Rzeczy niewiele się zmieniły od 3500 lat, ponieważ jedną z najczęstszych wymówek jest kac. Inne wymówki włączone

* Owijanie zmarłego członka rodziny

* Pochowanie zmarłego członka rodziny

* Dokonywanie libacji dla zmarłych

* Bycie chorym (nie zawsze omawiali ten temat)

* Ugryzienie przez skorpiona

* Kłótnia z żoną (to mnie intryguje)

* Żeńskie członki rodziny miesiączkują

Mieszkańcy wioski Deir el Medina mieli opłacanego przez państwo lekarza na stałe, który zapewniał, że nie ma zbyt wielu dni wolnych od choroby lub urazów.  Chociaż starożytni Egipcjanie słyną z niewolniczej pracy, promowanej przez Biblię i filmy z Hollywood, dowody wskazują na bardzo pozytywny program zatrudnienia z opieką zdrowotną , system premiowy i możliwości uzyskania dodatkowego dochodu po godzinach pracy, zapewniającego robotnikom dobre odżywianie i możliwość gromadzenia bogactwa.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Przed Nowym Królestwem nie istniała żadna armia, więc marzenie każdego małego chłopca o byciu żołnierzem musiało pozostać niespełnione. We wcześniejszych okresach, jeśli potrzebna była armia, lokalni burmistrzowie zbierali prawdopodobnych chłopców ze swoich regionów i werbowali ich na czas wyprawy lub kampanii. W Nowym Królestwie (przejdź do rozdziału 3 po więcej szczegółów) utworzono stałą armię, umożliwiającą istnienie żołnierzom zawodowym. Wiele autobiografii znalezionych w grobowcach opisuje długie kariery wojskowe. W rzeczywistości niektórzy żołnierze doszli do pozycji wielkiej mocy; generałowie Horemheb i Ramzes I obaj zostali królami, udowadniając, że wezyrat nie był jedyną drogą do tronu.

Jak w przypadku wszystkich karier w starożytnym Egipcie, żołnierze rozpoczęli szkolenie podstawowych umiejętności, wytrzymałości i siły już w wieku 5 lub 6 lat.

Obrazy nagrobne w Beni Hasan z Państwa Środka pokazują, jak szkolono tymczasowych żołnierzy i bez wątpienia szkolenie było podobne dla armii stałej. Szkolenie w cenie

* Walka na kije

* Zapasy

* Podnoszenie ciężarów z workami z piaskiem

* Jazda na rydwanie (choć nie do Nowego Królestwa)

* Łucznictwo

* Użycie włóczni

Umiejętności żołnierza dyktowały, do którego pułku wszedł – rydwanów, włóczników czy piechoty.

Skrybowie byli również istotną częścią świty wojska (docierają wszędzie!). Skrybowie rejestrowali wydarzenia z kampanii i często są przedstawiani w scenach bitewnych spokojnie stojących z tyłu, rejestrując akcję. Wymienili także łupy zebrane przez żołnierzy. Jednym ze szczególnie makabrycznych zadań wojskowego skryby było liczenie martwych wrogów, których rozpoznano po amputowanej prawej ręce lub penisie (jeśli byli nieobrzezani). Żołnierze zostawiali stosy tych części ciała na polu bitwy, aby skrybowie mogli spokojnie policzyć.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Kapłaństwo było otwarte dla wszystkich – uczących się lub nie – chociaż dane stanowiska odzwierciedlały posiadane umiejętności. Oczywiście skrybowie świątynni byli piśmienni i wielu z nich pracowało w Domu Życia, archiwizując, kopiując i czytając liczne przechowywane tam teksty. Wielu księży pracowało w niepełnym wymiarze godzin, pracując tylko co miesiąc w świątyni, a potem wracali do swoich wiosek. Ten układ był jak Służba Narodowa, kiedy ludzie byli wzywani do pracy na krótki okres. Ponieważ wielu księży pracowało w niepełnym wymiarze godzin, nie oczekiwano, że będą żyć w celibacie. W rzeczywistości kapłaństwo było tradycyjnie przekazywane z ojca na syna, więc rodziny były aktywnie wspierane. Wstąpienie do kapłaństwa nie było więc powołaniem duchowym, ale dziedzictwem. Natura kapłaństwa egipskiego bardzo różniła się od, powiedzmy, kapłaństwa chrześcijańskiego czy hinduskiego. Kapłani egipscy nie mieli praktycznie żadnego kontaktu z ludnością w swojej roli kapłanów. Nie głosili kazań, nie udzielali rad ani nie próbowali nawracać ludzi na ich konkretny kult. Egipski tytuł Hem-Netjer oznacza „sługę boga” i tym właśnie byli. Służyli bogu, dbając o to, by modlitwy, ofiary i zaklęcia były prawidłowo wykonywane. W kapłaństwie istniała wyraźna hierarchia, w której pierwszym prorokiem był najwyższy pies lub arcykapłan, a za nim następowali drugi, trzeci, czwarty i piąty prorok, którzy mieli nadzieję, że w pewnym momencie otrzymają pracę pierwszego proroka. W idealnej sytuacji król był odpowiedzialny za zatrudnienie pierwszego proroka, choć najczęściej król pozwalał kapłanowi na wyznaczenie własnego dziedzica. Kapłani najniższej rangi byli kapłanami wabów lub „kapłanami oczyszczenia”, którzy byli odpowiedzialni za wiele rytuałów oczyszczenia w świątyni, niosąc świętą korę (małe święte łodzie używane do paradowania posągów bogów w dni świąteczne). nadzór nad malarzami i rysownikami oraz dopilnowanie innych ogólnych zadań wokół świątyni.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Satyra handlu została napisana przez człowieka o imieniu Duaf dla swojego syna Khety. Próbuje zachęcić syna do ciężkiej pracy na studiach, aby zostać dobrym skrybą. Jako zachętę szczegółowo opisuje pułapki wszystkich innych zawodów: sprawię, że pokochasz skrypcję bardziej niż twoją matkę, sprawię, że jej piękno się utrzyma przed Tobą; To najwspanialsze ze wszystkich powołań. Nie ma takiej na ziemi. Nigdy nie widziałem rzeźbiarza jako posła, ani złotnika nigdy nie posłano; ale widziałem kowala przy pracy przy otwieraniu pieca; palcami jak szpony krokodyla śmierdzi bardziej niż rybia ikra.

Wytwórca biżuterii wierci dłutem w twardym kamieniu wszelkiego rodzaju; kiedy skończy wkładać oko, jego ramiona są wyczerpane, on zmęczony; siadając, gdy zachodzi słońce, ma ciasne kolana i plecy. Fryzjer do zmroku, zabiera się do miasta, ustawia się w swoim kącie, przemieszcza się z ulicy na ulicę, szukając kogoś do fryzjera. Napina ramiona, by wypełnić brzuch jak pszczoła, która je tak, jak pracuje. Opiszę ci także murarza: jego lędźwie sprawiają mu ból; chociaż jest na wietrze, pracuje bez płaszcza; jego przepaska na biodrach to skręcona lina i sznurek z tyłu. Jego ramiona są wyczerpane z wysiłku, mieszając wszelkiego rodzaju brud; kiedy je chleb palcami, to jednocześnie myje się. Ptasznik bardzo cierpi, ponieważ uważa na ptaki; kiedy roje przechodzą nad nim, ciągle mówi: „Czy mam sieć!”. Ale bóg tego nie daje i jest zły na swój los. Powiem też o rybaku, jego jest najgorsza ze wszystkich kuchenek. Pracuje nad rzeką, mieszając się z krokodylami. Kiedy nadchodzi czas rozliczenia, jest pełen lamentów; Nie mówi „jest krokodyl”: Strach go oślepił. Wychodząc z płynącej wody mówi „Bóg Mocny”. Spójrz, nie ma zawodu bez szefa, z wyjątkiem skryby – on jest szefem.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Bycie skrybą było najbardziej dochodowym zajęciem. Skrybowie mieli wiele możliwości awansu, a skrybowie, którzy wykazali się szczególnym talentem i umiejętnościami, mogli nawet wznieść się na stanowisko wezyra, które ustępowało tylko królowi. Jeśli król był słaby, wezyrat mógł być odskocznią do tronu. Rola wezyra była potężna i różnorodna; cały pałac i jego wewnętrzne operacje znajdowały się pod kontrolą wezyra. Wezyr był również odpowiedzialny za bezpieczeństwo króla i bezpieczeństwo Egiptu, co oznaczało, że pod jego kontrolą znajdowała się również policja. Ponadto wezyr przewodniczył sądowi prawnemu (kenbet) i zajmował się codziennymi prośbami ludu, zwykle dotyczącymi drobnych przestępstw lub wykroczeń. W sprawach prawnych wezyr pełnił funkcję sędziego, skazując i wymierzając kary w imieniu króla. Skrybowie z mniejszymi ambicjami lub władzą nadal byli zajęci, ponieważ tylko 1–5 procent starożytnego Egiptu było piśmiennych. W pewnym momencie większość ludzi potrzebowała usługi skryby w przypadku listów osobistych lub prawnych, rachunków lub petycji prawnych. Skrybowie byli zasadniczo urzędnikami państwowymi i byli dobrze opłacani za swoją pracę. Większość skrybów mieszkała w wiosce, w której mieszkali, i świadczyła usługi każdemu, kto o to poprosił. Pobierali ustaloną stawkę za usługi lub stawkę zwolnioną w zależności od zamożności jego klienta. Umowy były ustne, więc historycy nie wiedzą, jakie były opłaty i należności. Mógł być jeden skryba na wioskę lub kilku skrybów, którzy płacili sobie nawzajem opłaty za usługi.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Próba wyboru kariery jako współczesna osoba dorosła jest wystarczająco trudna, ale robienie tego w wieku 9 lat wydaje się nierealne. (W wieku 9 lat chciałam zostać księżniczką – i żadna edukacja nie może na to pomóc!) Jednak egipskie dziewięciolatki podjęły tę monumentalną decyzję. W Nowym Królestwie wojskowi i profesja skrybów zaciekle rywalizowali o najlepszych i najzdolniejszych w Egipcie. Dla wielu chłopców życie żołnierza wydawało się bardziej efektowne niż jakikolwiek inny styl życia. Żołnierzom obiecano chwałę, zagraniczne podróże i uznanie ze strony króla, podczas gdy zawód skryby oferował wiedzę, bogactwo i spokojne życie bez wysiłku fizycznego. W rzeczywistości jeden tekst zatytułowany Miscellanies przemawiał do słabszych, niewysportowanych chłopców, którzy chcieli wstąpić do wojska, ale nie nadawali się fizycznie, mówiąc: Bądź skrybą! Twoje ciało będzie gładkie, a ręka miękka. Nie będziesz migotać jak płomień, jak ci, których ciało jest słabe. bo nie ma w tobie kości człowieka. Jesteś wysoki i chudy. Gdybyś podniósł ładunek, aby go unieść, zachwiałbyś się. Twoje stopy strasznie by się ciągnęły, brakuje ci siły. Jesteś słaby we wszystkich swoich kończynach, biedny w ciele. Postaw na bycie skrybą — wspaniały zawód, który ci odpowiada. Egipcjanie otwierali wiele karier. Świetny tekst zatytułowany Satyra handlu wymienia wiele zawodów – i wady każdego z nich. Jak nakreślono w tym tekście, kariery dzieliły się na cztery główne kategorie: praca fizyczna, administracja, kapłaństwo i wojsko. Oczywiście niektórzy ludzie byli ograniczeni statusem i bogactwem, w jakiej karierze się znajdowali. Ale z drugiej strony nie było bezrobocia, ponieważ rolnictwo i prace budowlane zawsze wymagały wykonania.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Próba wyboru kariery jako współczesna osoba dorosła jest wystarczająco trudna, ale robienie tego w wieku 9 lat wydaje się nierealne. (W wieku 9 lat chciałam zostać księżniczką – i żadna edukacja nie może na to pomóc!) Jednak egipskie dziewięciolatki podjęły tę monumentalną decyzję. W Nowym Królestwie wojskowi i profesja skrybów zaciekle rywalizowali o najlepszych i najzdolniejszych w Egipcie. Dla wielu chłopców życie żołnierza wydawało się bardziej efektowne niż jakikolwiek inny styl życia. Żołnierzom obiecano chwałę, zagraniczne podróże i uznanie ze strony króla, podczas gdy zawód skryby oferował wiedzę, bogactwo i spokojne życie bez wysiłku fizycznego. W rzeczywistości jeden tekst zatytułowany Miscellanies przemawiał do słabszych, niewysportowanych chłopców, którzy chcieli wstąpić do wojska, ale nie nadawali się fizycznie, mówiąc: Bądź skrybą! Twoje ciało będzie gładkie, a ręka miękka. Nie będziesz migotać jak płomień, jak ci, których ciało jest słabe. bo nie ma w tobie kości człowieka. Jesteś wysoki i chudy. Gdybyś podniósł ładunek, aby go unieść, zachwiałbyś się. Twoje stopy strasznie by się ciągnęły, brakuje ci siły. Jesteś słaby we wszystkich swoich kończynach, biedny w ciele. Postaw na bycie skrybą — wspaniały zawód, który ci odpowiada. Egipcjanie otwierali wiele karier. Świetny tekst zatytułowany Satyra handlu wymienia wiele zawodów – i wady każdego z nich. Jak nakreślono w tym tekście, kariery dzieliły się na cztery główne kategorie: praca fizyczna, administracja, kapłaństwo i wojsko. Oczywiście niektórzy ludzie byli ograniczeni statusem i bogactwem, w jakiej karierze się znajdowali. Ale z drugiej strony nie było bezrobocia, ponieważ rolnictwo i prace budowlane zawsze wymagały wykonania.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Zachowało się wiele materiałów dydaktycznych, które wiele mówią o codziennej edukacji dzieci. Egipskie dziecko zwykle rozpoczynało naukę w szkole w wieku około 5 lat i zaczynało od 3 R: czytanie, pisanie i arytmetyka. W Egipcie istnieją dwa różne rodzaje języka pisanego – hieroglify i pismo hieratyczne, skrócona wersja hieroglifów. Współcześni badacze historii Egiptu zazwyczaj najpierw uczą się hieroglifów, a następnie przechodzą do pisma hieratycznego, ale starożytni Egipcjanie robili rzeczy odwrotnie:

* Nauczyciel dyktował hieratyczne frazy i zdania.

* Uczeń nauczył się tych zwrotów na pamięć.

* Następnie uczeń zapisywał te zdania na wyczyszczonej drewnianej tablicy poprzez dyktando, a później z pamięci.

* Korepetytor wprowadził poprawki.

* Płytka została wyczyszczona i proces rozpoczął się od nowa.

Ten intensywny program trwał do 9 roku życia, kiedy to dzieci podjęły decyzję o swojej karierze. Niezależnie od tego, jaką karierę wybrali, skutkowało to stażami, które trwały około dziesięciu lat. Praktykanci pracowali u boku profesjonalistów i uczyli się zawodu w pracy, zarabiając pensję. Starożytne egipskie przysłowie: „Ucho chłopca na plecach słyszy, kiedy jest bity” wskazuje, w jaki sposób w starożytnym Egipcie zarządzano edukacją. To z pewnością stawia moje szkolne dni w znacznie lepszym świetle!

https://szkolazpieklarodem.pl/

Chociaż szkoły, jakie znasz dzisiaj, nie istniały, Dom Życia był instytucją, która zapewniała edukację i szkolenie nielicznym wybranym. Do większości świątyń przylegał Dom Życia. Każdy przechowywał pewną liczbę tekstów związanych z tą konkretną świątynią. Termin ten jest często błędnie tłumaczony jako szkoła, uniwersytet, biblioteka lub archiwum. Była to jednak dziwna instytucja, która miała to wszystko, a jednak nie pasowała szczególnie do żadnego z opisów. Chociaż okryta (celowo) tajemnicą, wiadomo o tej instytucji:

* Dom Życia przechowywał wiele tekstów religijnych, które były wykorzystywane do szkolenia księży i ​​lekarzy (więcej informacji o roli lekarzy w Rozdziale 8). Kształcenie się tutaj było wielkim przywilejem, dostępnym tylko dla nielicznych wybranych. Jednak sposób wyboru uczniów pozostaje nieznany.

* Kapłani odpowiedzialni za Dom Życia byli odpowiedzialni za konserwację, kopiowanie i przechowywanie tekstów religijnych. Przechowywane tu teksty były znane na całym świecie. Później autorzy greccy i rzymscy chwalili mądrość zapisaną w tych tekstach. Mówi się, że teksty zawierają informacje o medycynie, ziołach medycznych, geografii, geometrii, astronomii i historii królów.

* Instytucja nie była otwarta dla publiczności. Skrajnie ograniczony dostęp tylko potęgował jego aurę tajemniczości. Wiele opowieści literackich odnosi się do tekstów przechowywanych w Domu Życia, które zawierają informacje o tym, jak mówić językiem wszystkich zwierząt, ptaków i ryb na świecie, a także tekst, który umożliwia czytelnikowi zobaczenie boga słońca. Rzeczywiście potężna rzecz!