Miesiąc: kwiecień 2025

https://szkolazpieklarodem.pl/

Wielu zachodnich uczonych ma błędne wyobrażenie na temat misji proroków w islamie. Często piszą, że w islamie prorokowi nie wolno upaść, dlatego Koran maluje różowy obraz sukcesu posłańców Boga. To po prostu nieprawda. Koran zawiera wieczność odniesienia do proroków, którym nie udało się przekonać swojego ludu, a nawet do proroków zabitych przez własne społeczności. To nie jest tak, że prorok nie może zawieść; raczej czasami ludzie są tak uparci, że żadne przekonanie nie skłoni ich do porzucenia złego postępowania. Wymówka, którą Koran opisuje jako mającą najmniejszą zasługę, ale największą użyteczność, brzmi: „Zauważyliśmy, że nasi rodzice to robili, więc my też to zrobimy”. Następnie Koran dodaje: „Co! Mimo że nie mieli rozumu ani wskazówek!” Koran zawiera wiele różnych rodzajów proroczych torysów. Istnieją historie o prorokach, którzy przekonali biednych, aby za nimi poszli, ale zostali zaatakowani przez bogatych. Inni prorocy są przedstawiani jako władcy lub królowie, którzy pracowali, aby kierować swoim narodem, podczas gdy innych przedstawia się jako ludzi zmagających się z walką w duszy i wątpiących w to, co robią. Warto zauważyć, że Koran często używa tych różnych tematów, aby przekonać ludzi, że Mahomet jest również autentycznym prorokiem i przechodzi te same próby, przez które przeszli poprzedni prorocy.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Kiedy Bóg wygnał Adama i Ewę z ogrodu, powiedział, że ludzie na Ziemi będą żyć w nienawiści i rywalizacji. Szaytan i nasze zwierzęce pragnienia będą miały ogromny wpływ na tę przepowiednię. Według islamu Adam był pierwszym prorokiem na świecie. Otrzymał ten tytuł, ponieważ nauczył swoich potomków kochać Boga i nienawidzić wpływów Diabła. W miarę jak mijały pokolenia, a Szaytan próbował je zepsuć, Bóg wzbudził nowych proroków, aby nauczali ludzi, jak na nowo żyć. W tych odległych czasach głównymi grzechami mężczyzn i kobiet nie była niewiara w Boga, ale to, że padli ofiarą gniewu, nienawiści i fałszywych idei. Koran mówi: „Wszyscy ludzie byli kiedyś jednym narodem; później podzielili się po wynalezieniu innego stylu życia”. (Koran 10:19)

Jednakże największym triumfem Szaytana było nakłonienie ludzi do oddawania czci bożkom zamiast Bogu. Przenosząc nacisk z zwykłych prób życia w harmonii ze sobą na całkowite odrzucenie przewodnictwa Boga, Szaytan miał nadzieję przeciwdziałać proroctwu, które Bóg dał Adamowi i Ewie, że wyśle ​​proroków, aby prowadzili ich potomków. Według islamu Szaytan uważał, że jeśli nikt nie wierzy w Boga, nikt nie będzie słuchał Jego proroków. Jak i kiedy mu się to udało? Prorok Mahomet wyjaśnił, że w pokoleniach poprzedzających Proroka Noego żyło pięciu wielkich bohaterów, których czyny i reputacja były szeroko znane. Kiedy zmarli, następne pokolenie postanowiło wznieść pomniki tych ludzi, aby ich uczcić. Kilkadziesiąt lat później Szaytan zaszczepił w myślach ludzi pogląd, że ich ojcowie faktycznie czcili te posągi i w ten sposób rozpoczęła się cześć fałszywych bogów. Takie jest islamskie wyjaśnienie pochodzenia bałwochwalstwa. Odtąd walka między prorokami Bożymi a błędnymi poglądami ludzi będzie konfliktem wywołanym przemocą i wielkim zamieszaniem. Ale Bóg nigdy nie wysłał na Ziemię żadnych aniołów ani istot nadprzyrodzonych, aby pokazać ludziom, że Jego moc jest realna. Próba byłaby zagrożona, gdyby Bóg pokazał swoją rękę zbyt wcześnie. Islam naucza, że wszyscy prorocy byli zwykłymi ludźmi, bez żadnych magicznych cech ani zdolności. Koran wyjaśnia to w ten sposób: „Nie wysyłaliśmy przed wami żadnych posłańców, z wyjątkiem ludzi, których natchnęliśmy. Żyli we wspólnotach ludzkich.” (Koran 12:109)

Czasami Bóg czynił cuda tym prorokom, aby dać niewiernym ludziom szansę na refleksję. Wiele cudów wymienionych w Biblii jako dary dla proroków jest również wspomnianych w Koranie. Mojżesz miał laskę, która zamieniła się w węża. Jezus mógł uzdrawiać ludzi. Według Koranu Salomon mógł kontrolować dżiny i rozumieć języki zwierząt. Ale typową reakcją ludzi na te cuda był często sceptycyzm. Ludzie ogólnie nie wierzyli w to, co przynieśli ich prorocy. Z jednej strony takie podejście jest zrozumiałe; w końcu, gdyby przyszedł do was człowiek i powiedział, że jest prorokiem, czy uwierzylibyście mu? Prawdopodobnie nie. Koran komentuje nawet zwykłe reakcje ludzi na kogoś, kto twierdzi, że jest prorokiem: „Czy ludziom wydaje się niewiarygodne, że wysyłamy Nasze natchnienie do człowieka spośród nich samych? Aby ostrzegał ludzkość [przed niebezpieczeństwem zła] i oznajmiał wierzącym dobrą nowinę, że w prawdzie cieszą się dużym szacunkiem przed swym Panem. Ukrywający Prawdę mówią po prostu: „To [objawienie, które przynosi] jest ewidentnie czystą magią!” (Koran 10:2)

Jednakże prorocy nie byli zwykłymi ludźmi. Kierowali się logiką i rozumowaniem, których nie można było wyjaśnić ani zaprzeczyć, gdyby zostali wysłuchani. Co spowodowałoby, że ludzie sprzeciwialiby się komuś takiemu? Miłość do bogactwa materialnego, grzechu lub dekadencji może być czynnikami decydującymi, gdyż Koran zauważa, że oprócz przesłania duchowego prorocy przynieśli także przesłanie reform społecznych i osobistej odpowiedzialności za własne zachowanie. Ludzie byli proszeni o zmianę swojego życia, ale byli skłonni do oporu. Podstawowym tematem opowieści Koranu jest to, że ludzie po prostu nie będą słuchać, bez względu na to, jakie znaki zostaną im dane. Skupili się na bogach, których sami stworzyli, i nie chcą zmieniać swojego stylu życia. Są nawet skłonni uciekać się do przemocy, aby chronić swoje niesprawiedliwe postępowanie. Koran zarzuca, że „… gdybyś wykopał tunel w ziemi lub wzniósł drabinę do nieba i przyniósł im znak [nadal nie byliby przekonani]”. W innym miejscu cytuje ludzi wątpiących w cuda i proroctwa, mówiąc: „To nic innego jak magia”. Mimo wielu jego cudów nawet uczniowie Jezusa czasami w niego wątpili.

Chrześcijanie uważają cuda Jezusa za dowód, że jest on synem Boga. Muzułmanie wierzą, że Bóg może udzielić mocy do działania nikomu nie czyni cudów, ale to nie czyni z niego boga.

Mahomet podczas swojej posługi dokonał kilku cudów. Chociaż nie było ich tak wiele, jak cuda dokonane przez Jezusa, Mahometowi przypisuje się uzdrowienia i inne cudowne czyny. Zawsze jednak zapewniał, że jego największym cudem jest sam Koran.

Islam naucza, że wszyscy prorocy byli wysyłani wyłącznie do miejscowej ludności. Przesłanie Mahometa miało jednak nie tylko cel Arabów, ale także całego świata.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Wszystko w świecie materialnym ma swój początek. Podobnie każda religia ma główną postać, która jako pierwsza zaczęła jej nauczać. Islam nazywa takich ludzi prorokami i posłańcami. Podczas gdy niektórzy twierdzili, że ci ludzie wymyślili własne przekonania religijne i je rozpowszechnili, islam powiedziałby, że wszyscy ci założyciele w rzeczywistości jedynie przekazywali przesłanie od Boga. Koran przedstawia to w ten sposób:  

„O Muhammadzie, zesłaliśmy ci znaki, tak jak wysłaliśmy je Noemu i prorokom, którzy przyszli po nim; Wysłaliśmy także objawienia Abrahamowi, Izmaelowi, Izaakowi, Jakubowi i jego potomkom oraz Jezusowi, Hiobowi, Jonaszowi, Aaronowi i Salomonowi. Zesłaliśmy Psalmy Dawidowi. Objawienia zostały także wysłane tym Posłańcom, o których już wam wspomnieliśmy, oraz tym, których imion wam nie wymieniliśmy, a Bóg rozmawiał bezpośrednio z Mojżeszem. Wszyscy ci Posłańcy przekazali ludzkości dobrą nowinę i upominali ją, aby po przekazaniu wiadomości za pośrednictwem Posłańców ludzie nie mieli wymówki, aby błagać Boga. Zaprawdę, Bóg jest Potężny i Mądry”. (Koran 4: 163–165)

Zatem islam akceptuje wszystkich prawdziwych proroków od Boga, niezależnie od tego, czy podał nam ich imię w Koranie, czy nie. Właśnie z tego powodu muzułmanów prosi się o tolerancję wobec religii innych ludzi. Gdy poznajemy inną religię, naszą podstawową postawą jest dociekanie, a nie uprzedzenia. Kto był jego prorokiem? Czy był autentycznym prorokiem Bożym, czy szarlatanem? Co ta inna religia ma wspólnego z islamem? Islam uznaje, że na świecie istnieje wielka różnorodność ekspresji religijnej. Uznawanie każdej religii za równą z jej rówieśnikami, a następnie ich osądzanie byłoby niesprawiedliwe. Czy istnieją wymyślone religie? Niewątpliwie istnieją, ale jednocześnie istnieją inne tradycje duchowe, których pochodzenie jest trudniejsze do wyjaśnienia. Co podtrzymuje judaizm, buddyzm lub jakąkolwiek inną główną religię przez tysiące lat? Każdą religię należy oceniać na podstawie jej własnych zalet, a nie na podstawie nadużyć lub niedociągnięć innych. Kiedy muzułmanie próbują zidentyfikować potencjalnego proroka w religii, którą właśnie spotkali, musimy najpierw zadać kilka pytań. Pierwsze pytanie brzmi: czy religia ta powstała między czasami Adama a Mahometa? Dlaczego warto skupić się na tym zakresie? Koran nazywa Mahometa pieczęcią i ostatnim Prorokiem świata. Jeśli religia została założona po czasach Mahometa, islam mówi, że jest religią fałszywą. Aby być jeszcze dokładniejszym, stwierdzamy, że Prorok Mahomet powiedział: „Pomiędzy Jezusem a mną nie było żadnych proroków wysłanych na świat”. Według tej bardziej rygorystycznej definicji każda religia inna niż islam może być wstępnie prawdziwa tylko wtedy, gdy jej założyciel żył przed usunięciem Jezusa ze świata. Zatem datą graniczną ważności religii jest około 33 r. n.e., a islam nadejdzie później (w 610 r. n.e.). Drugie pytanie brzmi: czego nauczał ten założyciel? W tym miejscu konieczne jest nieco głębsze badanie. Korzystając z dostępnych starych rejestrów, można przeprowadzić badanie bieżących praktyk i ich spójności. Wreszcie dokładne porównanie z innymi pokrewnymi religiami może pomóc w zmieceniu nabytych przez wieki nalotów i ukazaniu dokładniejszego obrazu starożytnych ideałów. Na przykład buddyzm praktykowany w Chinach jest syntezą podstawowych zasad buddyzmu z folklorem, kultem przodków, przesądami i popularnymi mitami. Kiedy jednak pozbędziesz się tego bagażu, odkryjesz przesłanie religijne niezbyt różniące się od islamu. Niektórzy uczeni muzułmańscy, którzy przeprowadzili takie badanie, są zdania, że Budda mógł być nawet prorokiem Boga, którego nauki ulegały zmianom na przestrzeni wieków. Inni uczeni muzułmańscy próbowali wyjaśnić, dlaczego Sokrates, Lao-Tzu, Hammurabi i Zoroaster byli prorokami Boga akceptowanymi przez islam. Chociaż teorii tych nie można w rzeczywistości udowodnić na podstawie dostępnych danych, interesujące jest przyjrzenie się, w jaki sposób świat islamu próbuje nadać sens i zintegrować założycieli innych religii ze swoim własnym środowiskiem. Jednakże nic z tego nie ma wpływu na nauki islamu, które są na zawsze zapisane w Koranie i wypowiedziach Mahometa. Proces ten ma jednak na celu uwydatnienie napięcia tolerancji nieodłącznie związanego z filozofią islamu. Jeśli wszelka prawdziwa religia pochodzi od Boga, to wszyscy prorocy muszą być braćmi. Jak muzułmanin może dyskryminować wyznawcę innej religii?

https://szkolazpieklarodem.pl/

Każdy badacz religii świata wkrótce dokonuje zaskakującego odkrycia: zasady, wierzenia i praktyki wszystkich głównych religii mają rozpoznawalne podobieństwo. Judaizm uczy swoich wyznawców modlitwy, podobnie jak hinduizm. Islam prosi swoich wyznawców, aby nie krzywdzili bezsensownie zwierząt, tak jak robi to buddyzm. Chrześcijaństwo nakazuje swoim wyznawcom okazywanie współczucia chorym, podobnie jak zaratusztrianizm. Co powinien zrobić, gdy ktoś zda sobie sprawę z niesamowitych podobieństw między wszystkimi religiami? Czy rozsądnie byłoby zatem powiedzieć, że wszystkie religie są równe? Islam odpowiedziałby przecząco, ale zanim to omówię, przyjrzyjmy się teoretykom kilku współczesnych badaczy na temat religii i jej pochodzenia. Wielu myślicieli próbowało twierdzić, że religia to nic innego jak stworzony przez człowieka system utrzymania spójności społecznej. Autorytety reprezentujące różne dziedziny, takie jak Zygmunt Freud, Margaret Mead i Carl Sagan, podzielają ten pogląd. Zgodnie z tą teorią, gdy powstające społeczności ludzkie potrzebowały sposobu na nakłonienie ludzi do współpracy, zaczęły wzywać nieistniejących bogów i duchy, które mogły ukarać opornych członków grupy, jeśli się nie zastosują. Inni badacze postulowali nawet, że religia była wynalazkiem ludzi, którzy bali się otaczającego ich świata i potrzebowali poczucia, że mają sojuszników w świecie pełnym zjawisk nadprzyrodzonych. Przytaczają rozprzestrzenianie się bogów antropomorficznych, takich jak wielu bogów rzek, bogów gór lub bogów zwierząt występujących na całym świecie. Chociaż argumenty te są interesujące i wartościowe, jednocześnie nie odpowiadają na pewne fundamentalne kwestie, które muzułmanie uznaliby za dowód na istnienie siły wyższej. Pierwsza kwestia dotyczy ludzkiego umysłu. Niedawne badania z zakresu psychologii człowieka wykazały, że ludzie wyznający jakąś formę religii są na ogół spokojniejsi i wolni od zmartwień. Nawet żyją dłużej! Jeśli wiara zwiększa długowieczność, dobre samopoczucie i ogólny stan psychiczny, to w naszym organizmie musi być jakiś element, który albo tego wymaga, albo dzięki temu rozwija się. Po drugie, zwykłe procesy mechaniczne nie mogą wyjaśnić istnienia powszechnie akceptowanego standardu dobra i zła. Moralność i zło to pojęcia czysto ludzkie. W królestwie zwierząt nie można znaleźć nacisku na cnotę. Jeśli darwinowskie przetrwanie najlepiej przystosowanych jest sposobem ciągłego rozwoju życia, wówczas moralność i współczucie w rzeczywistości powstrzymywałyby najsilniejszych od zdobywania coraz większych zasobów i najlepszych możliwości kojarzenia się. Jednak sam fakt, że religia położyła podwaliny pod indywidualne postępowanie sprzeczne z podstawowymi zasadami doboru naturalnego, jest dowodem na to, że musi istnieć wyjątkowe źródło naszej wiary w pojęcie dobra i zła. Muzułmanie powiedzieliby, że Bóg umieścił w nas fitrah, czyli naturalną skłonność, jako część naszej wrodzonej konstytucji. Innymi słowy, urodziliśmy się z sumieniem. Trzecia kwestia dotyczy głównych cech samej religii. Każda religia na Ziemi ma zestaw bardzo podobnych wskazań. Niezależnie od tego, czy jest to lokalna religia plemienna, czy szeroko rozpowszechniona tradycja, podstawowe wartości wydają się spójne, co daje podstawę do teorii, że w rzeczywistości wszystkie religie pochodzą z jednego źródła. Wszystkie religie uczą, że kradzież, cudzołóstwo, kłamstwo, oszukiwanie i morderstwo są złe. Każdy z nich ma także jakąś formę rytuałów wyrzeczenia, które uczą oświecenia, oraz metod modlitewnych umożliwiających komunikację z wyższą władzą oraz ustną lub pisemną tradycję przekazywaną z pokolenia na pokolenie. Dowody sugerują, że rozproszone narody świata miały jedno źródło większości swoich wierzeń. Istnieją inne kwestie, które można zbadać, ale tutaj skupiam się głównie na mnogości powiązanych idei i ciągłości koncepcji występujących łącznie w religiach świata. Ale, szczerze mówiąc, istnieje również wiele poważnych różnic między religiami. To prowadzi mnie do pytania: dlaczego na świecie jest tak wiele religii, które są jednocześnie podobne i różne? Co islam mówi o tym zjawisku? Odpowiedź islamu jest prosta i jasna: wszystkie religie objawione rozpoczęły się od prawdziwego proroka od Boga. Zmiany zachodzące w ludziach na przestrzeni czasu spowodowały wprowadzenie różnorodnych praktyk i rytuałów, które mogą nie mieć żadnego związku z tym, czego faktycznie nauczał ich starożytny prorok.

Słowo oznaczające religię w języku arabskim to deen. Oznacza styl życia lub sposób życia.

Brytyjski filozof Sir Francis Bacon zauważył kiedyś: „Odrobina filozofii prowadzi człowieka do ateizmu; zanurzenie się w nim głęboko przywraca mu wiarę”.

„W każdym narodzie powołaliśmy posłańca, który mówił: ‚Służcie Bogu i trzymajcie się z dala od kłamstwa’. Następnie Bóg prowadził niektórych z nich, podczas gdy odstępstwo okazało się prawdziwe w stosunku do innych. Podróżuj więc po ziemi i zobacz, jaki był koniec tych, którzy zaprzeczyli Naszemu Orędziu”. (Koran 16:36)

https://szkolazpieklarodem.pl/

Islam jest wiarą, której legitymizacja opiera się na idei, że wszelka prawdziwa religia jest częścią cyklu historycznego. Islam twierdzi, że jest to nic innego jak kontynuacja przesłania przekazanego poprzednim prorokom. Wszyscy prorocy nauczali tych samych podstawowych przekonań, głosi Koran, dlatego też wyznawcy wcześniej objawionych religii muszą być szanowani na pewnym poziomie. Co więcej, Koran zawiera historie wielu proroków, o których wspomina Biblia. Historie te jednak nie są opowiadane w ten sam sposób i istnieją istotne różnice. Koran często wspomina o Żydach i chrześcijanach jako o osobach, które w przeszłości otrzymały Boże przewodnictwo. Próby, triumfy i domniemane porażki obu tych społeczności są przedstawiane jako lekcje dla muzułmanów, z których mogą się czegoś nauczyć. Biorąc pod uwagę, że islam naucza, że każdy naród otrzymał proroka od Boga, uzupełniającym elementem tej ideologii jest przekonanie, że wszyscy ludzie są równi, bez względu na rasę czy kolor skóry i są wyposażeni w standardowe podstawy praw człowieka, których należy przestrzegać. Jak zobaczysz, to splot proroczej historii i wartości humanistycznych tworzy bardzo interesujący światopogląd dla wyznawców islamu.

https://szkolazpieklarodem.pl/

➤ Stereotypy mówiące, że islam jest religią pełną przemocy, rozpoczęły się w średniowieczu i przetrwały do czasów współczesnych.

➤ Dżihad nie oznacza świętej wojny. Oznacza wszelkie wysiłki na rzecz Boga.

➤ Dżihad to termin zwykle używany do opisania wojny toczonej w imię Boga; jednakże nawet chodzenie do szkoły może być rodzajem dżihadu.

➤ Jakakolwiek wojna o podbój lub chwałę jest zabroniona w islamie.

➤ Terroryzm jest zabroniony w islamie, a działania ludzi, którzy się w niego angażują i posługują się islamskimi hasłami, nie są sankcjonowane przez nauki islamu.

➤ Islam ma silną tradycję aktywizmu społecznego, a Koran wzywa muzułmanów, aby przeciwstawiali się występkom poprzez pracę na rzecz dobra swoich bliźnich. Taka walka jest również uważana za dżihad.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Zasady prowadzenia wojny w islamie zabraniają zabijania osób niewalczących. Prorok Mahomet nigdy nie pozwolił, aby muzułmański żołnierz krzywdził kobiety, dzieci lub niewinne osoby. Problem z bombardowaniem autobusu lub biblioteki polega na tym, że nie giną żołnierze. Zatem ludzie, którzy angażują się w tego typu ataki, sprzeciwiają się naukom islamu. Według Koranu: „Jeśli zabijesz życie niesprawiedliwie, to tak, jakbyś zabił całe życie”. (Koran 5:32) Zamachowcy samobójcy są również winni ignorowania nauk islamu, ponieważ samobójstwo jest zabronione w islamie. Prorok Mahomet powiedział: „Ktokolwiek zabije się bronią, będzie ją miał w ręku i zabije się na zawsze w ogniu piekielnym”, a jednak to jest dokładnie to, co ci robią to mężczyźni, kiedy detonują bomby przywiązane do ich ciał. Czy w tej części świata są przywódcy religijni, którzy tolerują takie działania? Tak, istnieją, ale pamiętajcie, że ich także ukształtowało to samo poczucie niesprawiedliwości, co resztę tamtejszych ludzi. Muzułmańscy uczeni w innych częściach świata potępiają te działania jako sprzeczne z literą i duchem religii. Można więc powiedzieć, że w islamie nie jest dozwolony terroryzm. Wyrządzanie krzywdy niewinnym jest w islamie zabronione, więc osoby angażujące się w tego typu działalność nie mogą słusznie powoływać się na religię, aby usprawiedliwić swoje działania. Tak czy inaczej, jest kilku wprowadzonych w błąd muzułmanów, którzy mają uzasadnione skargi i wydają się robić wszystko na świecie, aby w pogoni za zadośćuczynieniem wystawić siebie i islam na złą opinię. Mówią  ,że prowadzą dżihad; jednak w rzeczywistości często łamią wszelkie zasady ich przeprowadzenia. Chociaż chrześcijaństwo i judaizm były czasami bezprawnie wykorzystywane do usprawiedliwiania działań ekstremistów, niewielka mniejszość muzułmanów robi to samo z islamem. Przeważająca większość muzułmanów nie popiera, nie toleruje ani nie angażuje się w takie karygodne czyny.

Mahomet zakazał wyrządzania krzywdy kobietom, dzieciom, starcom, robotnikom, osobom niewalczącym, więźniom, poddających się oraz roślinom (polom uprawnym) i zwierzętom. Pozwolił muzułmańskim żołnierzom walczyć tylko z żołnierzami drugiej strony.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Co islam mówi o rodzajach działań, jakie podejmują tacy wściekli młodzi mężczyźni? Spróbuj zrozumieć, że przede wszystkim niezależnie od tego, co mówią, islam często nie jest w centrum uwagi tych ludzi. Czują, że zostali skrzywdzeni i szukają zemsty. Jeśli krzyczą: „Allah jest Wielki” lub nadadzą swoim tajnym grupom nazwy odnoszące się do islamu, często jest to bardziej fasada niż prawdziwa orientacja. Adolf Hitler i naziści czasami używali odniesień do chrześcijaństwa, aby usprawiedliwić wrogość wobec Żydów. Właściciele niewolników w Ameryce wielokrotnie usprawiedliwiali niewolnictwo wymówką, że chrystianizują czarnych, jak twierdzą hinduscy fundamentaliści w Indiach że ich ataki na meczety mają na celu przywrócenie indyjskich muzułmanów do ich prawdziwej religii: hinduizmu. Ludzie dość często nadużywają religii, a islam jest nadużywany w takim samym stopniu, jak każda inna wiara.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Zaciekły konflikt arabsko-izraelski na Bliskim Wschodzie spowodował cztery wojny oraz niezliczone strajki i kontrataki po obu stronach. Działania obu stron, które cieszą się dużym zainteresowaniem mediów, to częste bombardowania autobusów i innych miejsc publicznych. Zanim omówię stanowisko islamu w sprawie takich działań, rzucę trochę światła na motywację ludzi, którzy to robią. Przecież nikt nie wstaje pewnego dnia z łóżka i nie mówi: „Chcę zbombardować autobus”. Należy pamiętać, że islam nie usprawiedliwia aktów terroryzmu popełnianych przez ludzi, którzy kierują się bardziej pasją niż ideałami duchowymi. Chcę tylko wyjaśnić, co skłania niektórych ludzi do przemocy. Wyobraź sobie, że pewnego dnia obca jednostka wojskowa przychodzi i pod groźbą użycia broni zmusza twoją rodzinę do opuszczenia domu i każe ci wyjechać na zawsze. Z samymi ubraniami na plecach ty, twoi rodzice i rodzeństwo zostajecie wyrzuceni i nie macie dokąd pójść. Trafiasz do prowizorycznego schronienia na jałowych wzgórzach i musisz szukać pożywienia. Twoja matka płacze. Twój ojciec jest wątły i wygląda beznadziejnie, a Twoje rodzeństwo każdego dnia jest zmarznięte i przerażone. Dołącza do Ciebie wiele innych osób w podobnej sytuacji. Zawłaszczone zostały także ich domy i gospodarstwa. Nie ma bieżącej wody, nie ma kanalizacji, nie ma prądu, nie ma szkół ani lekarzy, którzy mogliby ci pomóc. Wyobraźcie sobie życie w takich warunkach przez dziesięciolecia i dorastanie w nędzy. Następnie pomyśl, jak byś się czuł, gdyby nie pozwolono ci opuścić twojego obskurnego obozu bez okazania dowodu tożsamości żołnierzom otaczającym twoje nędzne miasteczko z blaszanym dachem. Poniżenie byłoby przytłaczające. Jedyna praca, jaką możesz znaleźć, to praca na ziemiach, które wiele lat wcześniej odebrali twoim rodzicom. Pracujesz na polach i patrzysz na nowe, lśniące domy zbudowane na ziemi, która była w twojej rodzinie od pokoleń. Ludzie, którzy tam mieszkają, urodzili się w Europie i zabrali waszą ziemię tylko dlatego, że: „Bóg nam ją dał”. Jesteś obywatelem drugiej kategorii i nie masz żadnych praw obywatelskich. Być może dołączysz do niektórych ze swoich przyjaciół i zdecydujesz się walczyć o odzyskanie swojej ziemi. Żołnierze są jednak wyposażeni w czołgi i karabiny maszynowe, a ty masz tylko kamienie i broń strzelecką. Z frustracji rzucasz kamieniami w punkty kontrolne, podczas gdy żołnierze bezlitośnie strzelają do twoich przyjaciół. Jeśli zostaniesz aresztowany, trafiasz do więzienia, gdzie jesteś legalnie torturowany i przetrzymywany bez procesu przez lata. Tymczasem Twoja młodsza siostra zmarła z powodu niedożywienia, niedawno zajęto ziemię wujka, dom kuzyna zrównano z ziemią buldożerami, zrujnowane szkoły zostały zamknięte, a szanse na jakąkolwiek przyszłość rysują się ponuro. Żołnierze śmieją się z ciebie, a na skrzynce z zaopatrzeniem w więziennym magazynie widzisz napis „Made in America”. Twój gniew na żołnierzy i ich lud jest tak wielki, że zaczynasz przenosić jego część na tych, którzy ich wspierają. Nie masz armii do walki z najeźdźcami; nie macie nadziei na zorganizowany opór. Potem myślisz o tym, jak wywrzeć zemstę i na myśl przychodzą Ci indywidualne akty przemocy, takie jak zamachy bombowe. Tak rodzi się terrorysta. Ale w jego oczach prawdziwy terror został dokonany najpierw przeciwko niemu i jego ludowi. On po prostu kontratakuje. Od południowych Filipin po Czeczenię w Rosji muzułmanie chwytają za broń, aby naprawić zło, które ich zdaniem zostało im wyrządzone. Biorąc pod uwagę, że nie ma rządów islamskich, obrona została w dużej mierze pozostawiona ludziom samym sobie. Sankcję za swój wybór znajdują w słowach Koranu: „I ci, którzy, gdy są niesprawiedliwie uciskani, pomagają i bronią się”. (Koran 42:39). Jednak z powodu braku wskazówek dotyczących prawidłowego prowadzenia wojny w islamie, ekscesy i błędne podejście są często wybieranymi narzędziami zwracania uwagi na ich przyczynę.

Pewien człowiek przyszedł do proroka Mahometa i zapytał: „Człowiek walczy o skarb, inny o sławę, a trzeci o odwagę. Czyja walka jest dla sprawy Bożej?” Błogosławiony Prorok odpowiedział: „Ten, kto walczy, aby Słowo Boże stało się najwyższe, jego walka jest dla Boga”.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Jakie jest stanowisko islamu w sprawie wojen i konfliktów? Pokój na Ziemi jest ideałem, do którego dąży świat islamu, a wojna budzi odrazę jako ostatnia, najgorsza opcja. Są jednak chwile, kiedy nie ma innego wyjścia, jak tylko walczyć. Każde społeczeństwo ma swoje własne poglądy na temat wojny sprawiedliwej. O co według muzułmanów warto walczyć? Według prawa islamskiego walkę zbrojną można rozpocząć jedynie z następujących powodów:

➤ Aby bronić swojej społeczności lub narodu przed agresorami

➤ Wyzwolenie ludzi żyjących pod uciskiem reżimów

➤ Usunąć każdy rząd, który nie pozwoli na swobodne praktykowanie islamu w swoich granicach

Pierwsze dwa powody są łatwe do zrozumienia. Trzeci byłby konieczny, gdyby na przykład jakiś kraj zakazał praktykowania islamu lub jego głoszenia. Oczywiście z punktu widzenia Koranu taki kraj próbuje powstrzymać głoszenie religii Bożej. Co ciekawe, islam nie daje ludziom prawa do deklarowania stylu ar vigilante. Na przykład grupa niezadowolonych ludzi w kraju X nie ma uprawnień do rozpoczęcia walki zbrojnej, nawet jeśli ma uzasadnione skargi. Władzę wypowiedzenia wojny posiadają wyłącznie odpowiednio wybrane władze w państwie islamskim (wybrane większością, potwierdzone i odpowiedzialne). Przywódca całej społeczności muzułmańskiej jest jedyną osobą, która może poprosić muzułmanów, aby zaciągnęli się do armii i walczyli w sprawiedliwej wojnie, a nie ktoś o wielkim nazwisku lub zawyżonym poczuciu ważności. Jednocześnie prawo islamskie nie upoważnia konkretnego muzułmańskiego działacza religijnego do nakazania swoim wyznawcom, aby poszli i walczyli, ponieważ główną zasadą islamskich rządów są wzajemne konsultacje, zwane szura. Nikt nie może podjąć ważnej decyzji bez uprzedniego omówienia jej przez wszystkich przedstawicieli rządu. To coś w rodzaju Islamskiej Izby Reprezentantów. Biorąc pod uwagę, że nie ma ogólnoświatowego islamskiego rządu ani forum, na którym można omawiać kwestie polityczne, zamiast ogłaszać, że dżihad jest wszystkim na całym świecie właściwym celem aktywistów muzułmanów musi być przede wszystkim ustanowienie struktury politycznej akceptowalnej dla wszystkich muzułmanów. Patrząc w tym świetle, widzimy, że większość grup islamskich na świecie zaangażowanych w walkę zbrojną nie ma większej legitymacji w prawie islamskim niż krzyżowcy, kiedy najechali i splądrowali Konstantynopol, który był miastem chrześcijańskim! Właśnie z tego powodu muzułmanie są podzieleni w kwestii wspierania większości tych grup zbrojnych. Często popierają te cele, ale mają wątpliwości co do metod i legalności uczestników. Światowa społeczność muzułmańska znajduje się w dość niezręcznej sytuacji, ponieważ obecnie nie funkcjonuje żaden rząd islamski. Nie, większość muzułmanów na świecie nie uważa nawet Afganistanu ani Iranu za państwa przestrzegające prawa islamskiego. Nie ma więc oficjalnej agencji, która nadzorowałaby działania potencjalnych strażników.

Muzułmanie żyjący w społeczeństwach niemuzułmańskich są zobowiązani przez prawo islamskie do pokojowego życia ze swoimi sąsiadami, o ile nikomu nie dzieje się niesprawiedliwość. Bez względu na wszystko należy przeciwstawiać się zbrodni i występkowi.