…nie dla każdego…

https://szkolazpieklarodem.pl/

Większość dziewcząt nauczyła się umiejętności związanych z dziećmi i porodem, a niektóre kobiety zdecydowały się wykorzystać te umiejętności do intratnej kariery położnej. Większość kobiet w starożytnym Egipcie urodziła co najmniej pięcioro dzieci, więc umiejętności położnych często uczyły się pomagając kobietom z wioski w czasie ciąży i porodu. Chociaż zdecydowana większość położnych uczyła się po prostu poprzez asystowanie, niektóre zdecydowały się na formalne szkolenie. Na przykład zapisy wskazują, że w świątyni Neith w Sais istniała szkoła położnictwa. Formalne szkolenie umożliwiło położnym pracę na rzecz pałacu lub elitarnych członków społeczeństwa, zwiększając tym samym ich potencjalne dochody. Po tym, jak położne bezpiecznie urodziły dzieci, elita i rodzina królewska często zatrudniały mamki do pomocy w opiece nad dziećmi. Mamka była postrzegana jako symbol statusu; żadna rodzina warta swojej soli nie byłaby bez takiej kobiety. Mamki to zazwyczaj kobiety, które właśnie urodziły własne dziecko i były w stanie karmić dziecko swoich pracodawców obok własnego. Niemowlęta były zwykle karmione przez trzy lata. Karmienie piersią stanowiło zabezpieczenie przed ciążą (ponieważ jest naturalną – choć zawodną! – antykoncepcją) i było sposobem na zapewnienie nieskażonej żywności w najbardziej narażonych latach życia dziecka.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Chociaż zamężne i niezamężne kobiety mogły pracować bez piętna społecznego, ścisłe ograniczenia dotyczyły zawodów, które faktycznie mogły wykonywać. Najostrzejsze ograniczenia dotyczyły stanowisk biurokratycznych lub administracyjnych, zwłaszcza pracy dla państwa, chociaż w prywatnych gospodarstwach domowych kobietom wolno było zajmować takie stanowiska, jak:

* Skarbnik

* Główny dom (kobieta „kamerdyner”)

* Nadzorca jadalni

* Zarządca magazynu

* Zarządca zaopatrzenia w żywność

* Sealbearer (bardzo ważna rola, odpowiedzialna za plombowanie skrzynek, listów i pomieszczeń)

Wszystkie te stanowiska noszą współczesny tytuł gospodyni – dbanie o to, by szafki były pełne, posiłki przygotowywane na czas, a bogactwo rodziny pozostaje nienaruszone. W królewskich domach biurokratyczne stanowiska zajmowane przez kobiety były związane z kobiecymi aspektami królewskiego domu. Stanowiska te obejmowały:

* Nadzorca śpiewaków

* Nadzorca zabaw

* Mistrzyni królewskiego haremu

* Nadzorca domu tkaczy

* Nadzorca sklepu z perukami

Niezależnie od zajmowanego stanowiska administracyjnego kobiety nigdy nie były odpowiedzialne za pracę mężczyzn, chociaż niektóre kobiety zajmowały dość ważne stanowiska. Rzeczywiście, szósta dynastia obejmowała kobietę wezyra. Ruch sufrażystek byłby dumny.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Handel płótnem rozpoczął się w domu, ale rozszerzył się na duże warsztaty przy świątyniach, a nawet królewski harem. Przetwórstwo lnu i produkcja lnu były ważne jako chałupnictwo. Warsztaty te były zdominowane przez pracownice i nadzorcy i produkowały bieliznę dla rodziny królewskiej i kultów religijnych, a także do handlu. Królewskie kobiety w warsztatach haremowych były odpowiedzialne za szkolenie i nadzorowanie robotników tekstylnych. Prawdopodobnie dla zabicia czasu kobiety królewskie same wykonywały delikatne hafty.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Jasne, mężczyźni w starożytnym egipskim społeczeństwie mieli różne możliwości i szansę na lukratywną karierę. Ale co z kobietami? Większość kobiet, zamężnych lub samotnych, spędzała dużo czasu w domu – wychowując dzieci, pomagając w przygotowywaniu posiłków rodzinnych lub pracując. Oczekiwano również, że kobiety ze społeczności rolniczych będą pomagać na polu podczas żniw. Kobiety są często przedstawiane w scenach grobowych, pomagając przy przesiewaniu plonów, mieleniu ziarna na mąkę i wytwarzaniu piwa (patrz rozdział 7, jak to zrobić). W wolnym czasie – choć nie wydaje się, żeby miały dużo! – kobiety potrafiły zarabiać, sprzedając owoce różnych umiejętności domowych. Towary produkowane w domu, takie jak piwo, chleb, warzywa, pościel, kosze i naczynia gliniane, sprzedawano na targu.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Z licznych zachowanych zapisów znanych jest dziś wiele mądrych Egipcjanek. Jedną z takich kobiet była Tay-Hetem z 249 r. p.n.e., która postanowiła pomóc swojemu mężowi, gdy miał kilka problemów finansowych. Z umowy, którą sama sporządziła (cała bardzo oficjalna!), uczeni wiedzą, że Tay-Hetem pożyczyła mężowi 3 deben srebra (273 gramy) ze swojego osobistego sklepu i naliczyła mu 30-procentową stopę procentową, standardowe oprocentowanie  czasu. Określiła, że pożyczka ma zostać spłacona w ciągu trzech lat. Chociaż nie wiadomo, czy jej mąż dokonał spłat, ciekawie byłoby wiedzieć, jak daleko posunął się Tay-Hetem, aby uzyskać spłaty. Pobić go wałkiem do ciasta? Wysłać chłopców? Zaprowadzić go do sądu? Miejmy nadzieję, że zapłacił na czas, więc nigdy się nie dowiedział, jak daleko zajdzie.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Chociaż doświadczenie egipskich kobiet nie dorównywało doświadczeniu ich męskich odpowiedników, Egipcjanki cieszyły się zaskakująco wysokim poziomem możliwości, odpowiedzialności i upodmiotowienia.

 Docenianie praw kobiet

Królewskie kobiety miały bardzo mało wolności, były wykorzystywane jako pionki polityczne i były zamknięte od świata w haremie (więcej szczegółów w rozdziale 5). Zwykłe kobiety miały dużo więcej szczęścia. Miały więcej wolności niż większość kobiet w innych współczesnych społeczeństwach. Na przykład:

* Kobiety mogły chodzić bez opieki. Chociaż większość kobiet uważa to za rzecz oczywistą, taka wolność była niezwykła w czasach starożytnych.

* Chociaż w wielu większych domach znajdowały się kwatery dla kobiet, kobiety nie były ograniczone do tych obszarów. Zamiast tego pokoje te zapewniały prywatność podczas porodu, odstawiania dziecka od piersi i menstruacji.

* Kobiety miały takie same prawa jak mężczyźni z tej samej klasy. W szczególności kobieta mogłaby:

• Własna własność; mogła również zarządzać swoją ziemią w dowolny sposób, w jaki ona

poszukiwany bez pomocy mężczyzny

• Dziedzicz własność
• Własność spadkowa; w rzeczywistości własność ziemska została przekazana z

matka do córki

• Pożyczaj nieruchomość i otrzymuj odsetki
• Wnieść pozew przeciwko innej osobie, w tym mężczyźnie
• Złóż świadectwo o dokumencie prawnym
• Być równorzędnym partnerem w umowach prawnych; na przykład w okresie ptolemejskim mogła podpisać własną umowę małżeńską

Co więcej, kobieta nie utraciła swoich praw po ślubie i zachowała swój majątek w trakcie małżeństwa. Będąc mężatką, mogła posiadać, dziedziczyć i sprzedawać dowolną swoją własność z taką samą swobodą, jak gdyby była samotna. Sporządzając testament, kobieta mogła rozdysponować swój majątek w dowolny sposób i nie miała prawnego obowiązku pozostawienia czegokolwiek swoim dzieciom. Egipska wdowa była automatycznie uprawniona do jednej trzeciej majątku męża, a także do zachowania wszystkiego, z czym zawarła małżeństwo, oprócz wszystkiego, co zgromadziła przez całe małżeństwo. (Pozostałe dwie trzecie majątku męża podzielono między jego dzieci i rodzeństwo). Mąż, który za życia składał prezenty żonie, mógł zapobiec podziałowi majątku po śmierci, ponieważ jego żona posiadała już wszystko. To jest mój rodzaj aranżacji!

https://szkolazpieklarodem.pl/

Jedną z najgorszych karier opisanych w Satyrze na handel jest praca pralnicza. W starożytnym Egipcie mężczyźni zawsze byli zawodowymi pralniami. Włóczyli się od wsi do wsi zbierając pranie, które zabierali do Nilu. Zapisy z Deir el Medina pokazują, że praczom przydzielono pewne domy do zbierania prania i ciągle narzekali na obciążenie pracą. Nic nowego. Po odebraniu prania, pralniacz zostawił „paragon” w postaci ostrakonu (płatek kamienia używany jako papier do notatek) ze zdjęciami zabranych przez siebie ubrań. Ta notatka zapewniła, że ​​​​domownicy odzyskają właściwe rzeczy – nie ma nic gorszego niż dostarczenie cudzej przepaski na biodra do własnego prania. Mycie odbywało się w Nilu przy użyciu natronu (uwodnionego węglanu sodu) i wapna jako mydła. Ubrania zostały zgniecione o kamienie, aby usunąć plamy, a następnie pozostawione na słońcu do wybielenia i wyschnięcia. Praca w Nilu była niebezpieczna ze względu na liczebność żyjących tam krokodyli. Pralnia skoncentrowana na upartej plamie przepaski na biodrach może z łatwością zignorować kłodę wzrokiem – dopóki nie zostanie odciągnięta. A jeśli krokodyle nie były wystarczająco niebezpieczne, Nil i jego kanały były pełne pasożytniczych robaków i gryzących owadów, które mogły okazać się śmiertelne.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Mężczyźni z talentem artystycznym mogli zostać artystami, stolarzami lub rzeźbiarzami i byli dobrze opłacani bez względu na to, czy mieli formalne wykształcenie, czy nie. W przeciwieństwie do artystów współczesnego świata starożytni Egipcjanie nie podpisywali swoich prac, więc identyfikacja dzieła konkretnego malarza lub rzeźbiarza jest bardzo trudna. Większość artystów pracowała jako część zespołu i była odpowiedzialna za jeden aspekt produkcji sceny grobowej lub świątyni – nawet jeśli byli biegli we wszystkich aspektach – i pracowali nad tą umiejętnością, czyniąc ją swoją specjalnością. Na przykład:

* Tynkarze przygotowali ściany do malowania.

* Kamieniarze przygotowali ściany do rzeźbienia.

* Skrybowie konturów narysowali kontury na ścianach.

* Rzeźbiarze wyrzeźbili kontury.

* Artyści namalowali obrazy.

* Nadzorcy dwukrotnie sprawdzali wszystkie prace i wprowadzali poprawki w trakcie całego procesu.

Wieś Deir el Medina składała się prawie wyłącznie z artystów. Chociaż ich codzienną pracą było dostarczanie królowi grobu i dóbr, wykorzystywali również swoje talenty do zarabiania poza normalną pracą. Przetrwało wiele umów o pracę, pokazujących ceny i usługi, w tym:

* Pisarz Harshire zapisał trzy trumny dla pieśniarki Amona i otrzymał 329 debenów (30 kilogramów) miedzi.

* Robotnik Bekenwernero wykonał kilka trumien, łóżek, krzeseł, pudeł i stołów i otrzymał 91 debenów (ponad 8 kilogramów) miedzi.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Robotnicy z Deir el Medina mieli otrzymywać wynagrodzenie 28 dnia każdego miesiąca i przez większość czasu działało to dobrze. Ale w niektórych przypadkach płatności były opóźnione lub nawet nie istniały. Za panowania Ramzesa III wieśniacy przez sześć miesięcy nie otrzymywali wynagrodzenia, co spowodowało strajk robotników. Robotnicy protestowali pod świątyniami grobowymi Totmesa III, Ramzesa II i Seti I, gdzie znajdowały się magazyny zbożowe dostarczające im racje żywnościowe. Czy mieli plakaty i skandowali „Czego chcemy? Kiedy tego chcemy?” nie wiadomo, ale zapisy opisują to wydarzenie w następujący sposób: To z głodu i pragnienia przyjeżdżamy tutaj. Nie ma ubrań, maści, ryb, warzyw. Poślij w tej sprawie do faraona naszego dobrego Pana i poślij do wezyra, naszego przełożonego, ażeby zaopatrzyć się dla nas. Myślę, że ta wiadomość – jak slogan na tabliczce – jest trochę długa, ale przekazuje sens. Przy tej szczególnej okazji pracownicy otrzymali swoje racje. Jednak później w tym samym roku płaca znowu była opóźniona. Wiejski skryba imieniem Djhutymose pominął pośrednika (świątynię) i udał się z dwoma komornikami, bez wątpienia z dużymi kijami, aby odebrać racje zboża bezpośrednio od miejscowych rolników. Na szczęście Djhutymose odniósł sukces i wieśniacy mogli znowu jeść.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Warunki pracy były stosunkowo dobre dla rzemieślników z Deir el Medina, którzy byli u szczytu kariery i budowali grobowce w Dolinie Królów, ale może mniej dobre dla mniej uprzywilejowanych członków społeczeństwa. Ci rzemieślnicy pracowali długie tygodnie z ośmiogodzinnymi dniami pracy i oficjalnie otrzymywali tylko jeden na dziesięć dni wolnego. Rolnicy i inni ludzie z niższej klasy nie mieli dni wolnych. Jednak oprócz weekendu pracownicy Deir el Medina mogli wziąć tyle dni wolnych (w granicach rozsądku), ile potrzebowali. Dokumenty, które przetrwały na stronie, znane jako „Rekordy nieobecności”, wymieniają niewiarygodną gamę wymówek dla porzucenia pracy. Rzeczy niewiele się zmieniły od 3500 lat, ponieważ jedną z najczęstszych wymówek jest kac. Inne wymówki włączone

* Owijanie zmarłego członka rodziny

* Pochowanie zmarłego członka rodziny

* Dokonywanie libacji dla zmarłych

* Bycie chorym (nie zawsze omawiali ten temat)

* Ugryzienie przez skorpiona

* Kłótnia z żoną (to mnie intryguje)

* Żeńskie członki rodziny miesiączkują

Mieszkańcy wioski Deir el Medina mieli opłacanego przez państwo lekarza na stałe, który zapewniał, że nie ma zbyt wielu dni wolnych od choroby lub urazów.  Chociaż starożytni Egipcjanie słyną z niewolniczej pracy, promowanej przez Biblię i filmy z Hollywood, dowody wskazują na bardzo pozytywny program zatrudnienia z opieką zdrowotną , system premiowy i możliwości uzyskania dodatkowego dochodu po godzinach pracy, zapewniającego robotnikom dobre odżywianie i możliwość gromadzenia bogactwa.