…nie dla każdego…

https://szkolazpieklarodem.pl/

Po modlitwie i błaganiu istnieje trzeci sposób zreformowania naszych serc i umysłów oraz przekazania Bogu, jak bardzo Go kochamy i uznajemy Jego miłość do nas. Nazywa się to dhikr, czyli pamięcią. Zasadniczo jest to to samo, co odmawianie różańca w katolicyzmie, z tą różnicą, że w islamie istnieje ogromna różnorodność zwrotów, które możemy powtarzać, aby przywołać na myśl rzeczywistość Boga. (Do wyboru jest ponad 50!) Cała filozofia ciągłego śpiewania ustalonych słów lub fraz jest zakorzeniona w psychologii: czymkolwiek wypełnisz swój umysł, w to uwierzysz. Nie powoduje to jednak biernego samozadowolenia; raczej warunkuje i zmusza podświadomość do poddania się Bogu. Karol Marks mógłby powiedzieć, że religia to opium dla ludu, ale muzułmanie uważają, że prawdziwym opium jest nadmierna muzyka. Teksty piosenek są powszechnie zapamiętywane i śpiewane przez większość ludzi, co można porównać do pewnego rodzaju świeckiego różańca. Chociaż muzyka i śpiew są dozwolone w islamie (choć pod bardziej rygorystycznymi warunkami), pamiętanie o Bogu jest bardziej produktywną aktywnością umysłową, a dhikr jest uważana za najlepszą muzykę w islamie. Jednym z powszechnych wyrażeń dhikr jest Alhumdulillah, co oznacza Chwała Bogu. Powtarzając to zdanie w kółko, uświadamiamy sobie, że Bogu należy się chwała. Odłóż płyty CD i pamiętaj o Tym, który stworzył nas wszystkich! Sufi, mistycy islamu, udoskonalili grupową dhikr i angażują się w nią w ramach swoich codziennych zajęć, zwykle siedząc w kręgu z innymi. Czy są jakieś zasady lub metody dhikr? Dla maksymalnej korzyści wszystkie dhikr należy wypowiadać po arabsku. Można wybrać i intonować dowolną frazę lub słowo. Istnieją dłuższe formuły zapamiętywania — niektóre zajmują całe akapity! Prorok nauczał każdego z nich, a wielu z nich otrzymało nagrodę od Boga za swoje osiągnięcia. Oto kilka innych i ich zalety:

➤ W Bogu nie ma mocy ani mocy zbawiającej. (Często powtarzając to dhikr, otrzymasz skarb w Raju.)

➤ Chwała Bogu i chwała należy się Jemu. (Jeśli powtórzysz 100 razy, wszystkie twoje mniejsze grzechy zostaną wybaczone.)

➤ Chwała Bogu. Chwała Bogu. Bóg jest większy. (Wypowiedz każde 33 razy przed pójściem spać.)

Często po wykonaniu salatu rytualnego można spotkać muzułmanów siedzących lub w ciągu kilku spokojnych chwil „robiących dhikr”, by użyć naszego wyrażenia. Kiedy kończą, ich umysły są zrelaksowane, a świadomość jest zaprogramowana tak, aby przez resztę dnia odgrywać rolę cnotliwego sługi Bożego. Islamski sposób odmawiania modlitw jest wyjątkowy i wszechstronny. Uniżając się przed Bogiem pięć razy dziennie, zanosząc prośby do Boga w chwilach prywatnych i pamiętając o Bogu poprzez powtarzane wyrażenia dhikr, staramy się kształtować nasze umysły i myśli w sposób przyjemny Bogu. Salat buduje również dyscyplinę i sprawia, że człowiek uczy się punktualności, jednocześnie utrzymując umysł skupiony na prawdziwej rzeczywistości naszego czasu tutaj, na tym świecie. Następnym razem, gdy zobaczysz modlących się muzułmanów, niech twoja wiara zostanie wzmocniona wiedzą, że ludzie mogą nauczyć się pobożności i samodyscypliny poprzez zdrowe zajęcia. Taki jest cel modlitw islamskich.

Muzułmanom nie wolno kłaniać się czemukolwiek na Ziemi, niezależnie od tego, czy jest to król, idol, czy publiczność, dla której występowaliśmy.

Muzułmanie zwykle noszą koraliki na sznurku, podobnie jak katolicy. Nazywa się je tasbihs lub masbahas, od arabskiego słowa oznaczającego chwałę. Prorok Mahomet odradzał jednak ich używanie, stwierdzając, że do liczenia lepiej jest używać palców, ponieważ w Dniu Sądu będą one świadczyć o tym, jak ich używałeś.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Pozwól, że przeprowadzę Cię przez pełną procedurę modlitewną wzorowaną na porannym salat ul-Fajr. Spróbuj wejść w nastrój muzułmanina, a zobaczysz, jak bardzo ten rytuał może mieć wielką moc dla ludzi, którzy traktują monoteizm tak samo poważnie jak muzułmanie. Zaczynajmy. Po spełnieniu siedmiu wymagań przygotowawczych do modlitwy, takich jak ablucja i zwrócenie się twarzą do Mekki, rozpocznij modlitwę, podnosząc ręce do uszu i wypowiadając po arabsku „Allahu Akbar” lub „Bóg jest większy”. (Na czas trwania tej opisowej narracji podam jedynie angielskie znaczenie tego, co jest powiedziane w modlitwach.) Od tego momentu będziesz uważany za odciętego od świata. Cała twoja uwaga i skupienie muszą być skupione na Bogu. Oddajesz się Jemu i powinieneś okazać należyty szacunek. Jeśli się śmiejesz, rozmawiasz z kimś, rozglądasz się lub robisz coś podobnego, wtedy twoja modlitwa zostaje zerwana i musisz zacząć od nowa. Musisz ignorować wszystko, co dzieje się wokół ciebie, dopóki nie skończysz. (Sytuacje awaryjne, takie jak pomoc rannej osobie lub uniknięcie bezpośredniego niebezpieczeństwa, są uzasadnionym powodem do przerwania modlitwy.) Następnie złóż dłonie na dolnej części klatki piersiowej, prawą ręką nad lewą i wyrecytuj pierwszy rozdział Świętego Koranu, który dla Muzułmanie są czymś w rodzaju Modlitwy Pańskiej. Jest to piękne podsumowanie całego przesłania islamu i brzmi następująco: „W imię Boga, współczującego źródła wszelkiego miłosierdzia. Wszelka chwała niech będzie Bogu, Panu wszystkich światów, Współczującemu Źródłu Wszelkiego Miłosierdzia i Władcy Dnia Sądu. Tylko Tobie służymy i tylko Tobie

że szukamy pomocy. Prowadź nas prostą ścieżką; droga tych, którzy zasłużyli na Twoją łaskę, a nie droga tych, którzy zasłużyli na Twój gniew, ani tych, którzy zbłądzili. (Koran 1:1–7) Następnie mówisz „Ameen” lub „Niech tak się stanie”. Następnie musisz wyrecytować jeszcze jedną część Koranu, według własnego wyboru. Mogą to być zaledwie trzy wersety. (Zachęca się muzułmanów, aby nauczyli się na pamięć fragmentów Koranu do wykorzystania w modlitwie.) Powiedz jeszcze raz: „Bóg jest większy” i pochyl się do przodu w talii, opierając ręce na kolanach. Powtórz trzy razy: „Chwała mojemu wielkiemu Panu”. Następnie mówisz: „Bóg wysłuchuje tych, którzy Go chwalą” i stój prosto z rękami wzdłuż ciała. Po kolejnym „Bóg jest większy” padasz na kolana i pochylasz czoło do ziemi. Powiedz trzy razy: „Chwała mojemu Panu, Najwyższy”. Powtórz: „Bóg jest większy” i podnieś się do pozycji siedzącej. Ogłoś ponownie, że Bóg jest większy, a następnie jeszcze raz pochyl się na czole, powtarzając to, co powiedziałeś za pierwszym razem. To kończy jedną jednostkę modlitwy. Stąd możesz powiedzieć po raz ostatni: „Bóg jest większy”, a następnie wstań ponownie, złóż ręce przed sobą i rozpocznij cały proces od nowa. Jedyna różnica w drugiej i ostatniej jednostce ruchów polega na tym, że po wyrecytowaniu pierwszego rozdziału Koranu musisz wybrać inny drugi fragment, który będziesz później recytował. Kiedy skończysz z drugim i ostatnim pokłonem, podnieś się do pozycji siedzącej i powiedz dwa krótkie błogosławieństwa. Kończysz modlitwę, zwracając twarz w prawo i w lewo, życząc pokoju wszystkim, którzy się tam znajdują. (Nawet jeśli nie ma nikogo po twojej stronie, anioły są tam.) To właśnie robią i mówią muzułmanie, kiedy się modlą. Jeśli muzułmanin modli się w grupie z innymi muzułmanami, wówczas jeden z nich (zwykle posiadający największą wiedzę) będzie pełnił rolę imama, czyli lidera modlitwy. Imam stanie przed wszystkimi, podczas gdy reszta ludzi ustawi się za nim w prostych rzędach, pozostawiając między rzędami wystarczająco dużo miejsca, aby się pokłonić. Imam będzie recytował na głos fragmenty Koranu, a uczestnicy będą podążać za nim w milczeniu. Kiedy nadchodzi czas na ruch fizyczny, Imam robi to pierwszy, a reszta podąża za nim. Mężczyźni i kobiety ustawiają się w oddzielnych rzędach, przy czym wszyscy mężczyźni zajmują pierwsze rzędy, następnie niepełnoletnie dzieci ustawiają się w własnych rzędach, a na końcu kobiety zajmują tylne rzędy. Jeśli obecny jest jakiś mężczyzna, na imama zawsze wybierany jest mężczyzna. Biorąc pod uwagę naturę tego, jak się modlimy, mężczyznom może być trudno skoncentrować się na modlitwach, jeśli tuż przed nimi kobiety klękają. Dlatego w modlitwie zbiorowej oddzielamy mężczyzn i kobiety. Mahomet powiedział, że nagrody dla kobiet w tylnych rzędach nie zostaną zmniejszone. Jeśli modli się tylko zgromadzenie pań, wówczas jedna z kobiet będzie imamem grupy i poprowadzi je na przód.

Modlitwy islamskie odmawia się wyłącznie po arabsku, aby wszyscy muzułmanie mogli zjednoczyć się w swoim języku kultu, w podobny sposób, w jaki katolicyzm wymagał nabożeństw łacińskich. Mahomet uczył nawet nawróconych niearabów odmawiania modlitw po arabsku. Suplikacje można jednak składać w dowolnym języku.

Kiedy osoba lub grupa zaczyna się modlić, aniołowie znajdujący się w pobliżu przychodzą i przyłączają się do modlitwy. Następnie aniołowie składają raport Bogu i mówią Mu, co robią Jego słudzy, chociaż On już o tym wie.

Kiedy Prorok Mahomet wypowiadał pozdrowienie na koniec modlitwy, mówił: „O Allahu, przebacz mi moje poprzednie i ostatnie grzechy, to, co ukrywałem i co zrobiłem otwarcie, a także to, co zrobiłem ekstrawagancko; i co Ty wiesz lepiej niż ja. Jesteś  Postęp i Opóźniacz. Nie ma boga oprócz Ciebie.”

https://szkolazpieklarodem.pl/

Celem salat jest stawienie się przed Bogiem jako pokorni słudzy. Salat jest wykonywany w ustalony sposób, a zasady są takie same dla muzułmanów na całym świecie. Procedura salat łączy zestaw rytualnych ruchów z zapamiętanymi fragmentami, które są wypowiadane w określonych momentach. O ile nauka fizycznych aspektów modlitwy jest prosta, o tyle nauczenie się na pamięć słów, które musimy wypowiedzieć, stanowi nieco większe wyzwanie. Jeszcze większym wyzwaniem jest ostateczny cel salat – wywołanie takiego stanu medytacyjnego, w którym żadne rozproszenie nie jest w stanie odwrócić naszej uwagi od Boga. Dlaczego modlitwy islamskie łączą ruchy fizyczne z zapamiętanymi fragmentami? Odpowiedź kryje się w strukturze naszej ludzkiej jaźni. Kiedy obok przechodzi król, typową reakcją jest ukłon i okazanie pokory. Jeśli modlimy się jedynie poprzez spontaniczne wypowiadanie zdań i uleganie emocjom, to tylko serce jest pokorne. Ciało zostaje. Podobnie, jeśli nasza modlitwa nie jest niczym innym jak słowami, które mamy ochotę wypowiedzieć w danej chwili, wówczas jedna modlitwa będzie lepsza od drugiej. Islam mówi, że aby tak było, wszystkie trzy elementy muszą być zjednoczone w modlitwie naprawdę znaczące. Po pierwsze, uniżamy nasze serca z miłości do Boga. Następnie odmawiamy modlitwy, które dał nam Bóg, i koncentrujemy się na ich znaczeniu, abyśmy mogli nauczyć się, jak pamiętać o Bogu przez całe życie. Na koniec łączymy to wszystko w jedną całość, kłaniając się nisko, aby poczuć naszymi fizycznymi zmysłami, co oznacza prawdziwa pokora. Jezus, Mojżesz, Abraham i wszyscy poprzedni prorocy są zapisani w Biblii jako kłaniający się i modlący. Nie stali ze sztywnymi karkami i nie klękali na wygodnych poduszkach. Nie, kiedy się modlili, padali na twarz, jak często opisuje to Biblia. Jeśli naprawdę wierzymy, że Bóg ma całkowitą moc i siłę i że całe nasze istnienie zawdzięczamy Jemu, to czy nie powinniśmy traktować Go z większym szacunkiem niż ziemskich królów i królowe, którzy noszą na głowach wyłącznie korony wykonane przez człowieka? Modlitwy islamskie starają się, abyśmy naprawdę poznali nasze właściwe miejsce przed największym władcą ze wszystkich. Każdą z pięciu codziennych modlitw wykonuje się w podobny sposób. Jedyną różnicą między nimi jest całkowita liczba ruchów w każdym z nich. Podstawowa procedura każdej modlitwy polega na staniu i recytowaniu rozdziału Koranu, pochyleniu się w pasie i oddaniu chwały Bogu, a następnie dwukrotnym padnięciu na ziemię i wychwalaniu mocy Boga. Ten pełny cykl nazywany jest Ra’kah, czyli jednostką modlitwy. Modlitwa poranna składa się z dwóch części, natomiast modlitwa popołudniowa i modlitwa nocna składają się z czterech części. Modlitwa o zachodzie słońca ma trzy części. Różna liczba jednostek służy urozmaiceniu naszego codziennego harmonogramu, dzięki czemu musimy być świadomi tego, co robimy, a także różna długość jest dostosowana do ilości czasu, jaki możemy mieć w różnych momentach dnia.

Mężczyźni są zawsze wybierani do odmawiania słowa azan (czasami pisanego jako adhan) z dwóch powodów: zazwyczaj mają głośniejszy głos i może rozbrzmiewać kobiecy głos wołający na ulicach aby kusić niektórych mężczyzn, aby fantazjowali na jej temat. Islam wierzy w ochronę skromności i godności kobiet przed pozbawionymi skrupułów mężczyznami, którzy mogą znajdować się w pobliżu.

Według Mahometa: „Twój Pan ma upodobanie w pasterzu, który na szczycie górskiej skały wzywa do modlitwy i modli się. Wtedy Allah mówi: „Spójrz na tego Mojego sługę”. On wzywa do modlitwy i wykonuje modlitwy; jest pełen podziwu dla Mnie. Przebaczę Mojemu słudze [wszystkie jego grzechy] i wpuszczę go do Raju’”.

Są pewne chwile, kiedy niektóre z pięciu codziennych modlitw można połączyć i odmawiać w tym samym czasie. Podróżnicy, w ciąży kobiety i kobiety karmiące mogą łączyć dwie modlitwy popołudniowe o dowolnej porze i dwie modlitwy wieczorne o dowolnej porze, aby nie było trudności dla tak zapracowanych osób.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Kiedy społeczność muzułmańska była w powijakach, modlitwa była praktyką niepewną. Mahomet mieszkał w Mekce, mieście poświęconym kultowi bożków. W wieku 40 lat, kiedy Bóg wybrał go na proroka, Mahomet zaczął głosić, że jest tylko jeden Bóg, a bożki to kawałki drewna i kamienia wykonane przez człowieka. Co zrozumiałe, mieszkańcy Mekki, którzy utrzymywali się z cateringu dla pielgrzymów przybywających z daleka, aby oddać cześć swoim bożkom, byli wściekli. Zaatakowali Mahometa poprzez zjadliwą kampanię oszczerstw i zawziętą wojnę propagandową. Kiedy to nie zadziałało i zobaczyli, że wielu ludzi nadal akceptuje islam, władze miasta uciekły się do przemocy, a nawet morderstwa. Na początku Mahomet nie został bezpośrednio zaatakowany ze względu na swoje powiązania rodzinne, ale inni muzułmanie nie mieli tyle szczęścia. Często musieli się ukrywać. Kiedy nadszedł czas modlitw, nie było już publicznego wezwania do gromadzenia się. Każdy, kto zostanie przyłapany na modlitwie, może zostać zaatakowany lub wyśmiany. W mieście nie zbudowano żadnych meczetów, a mieszkańcy Mekki nie podjęliby się takiego przedsięwzięcia. Islam był pod oblężeniem. Wielu muzułmanów musiało ukrywać swoją tożsamość ze strachu przed prześladowaniami, torturami lub czymś gorszym. Przez 13 długich lat stale rosnąca rzesza Mahometa musiała znosić ogromną presję fizyczną i psychiczną. Większość nawróconych na islam w tym okresie, zwanym okresem Mekki, to biedni, młodzi lub niewolnicy; dlatego ci pierwsi wyznawcy mieli niewielką ochronę przed mściwymi rodzinami lub rozwścieczonymi urzędnikami publicznymi i ich tłumem. Modlitwa w takich okolicznościach była trudna i wytrącająca z równowagi. Muzułmanie mogli spotykać się jedynie w małych, tajnych pokojach, a każdy muzułmanin, który ośmielił się modlić w pobliżu Kaby, był natychmiast atakowany i bity. Wyznawcy Mahometa, znani jako jego sahaba, czyli towarzysze, w kraju, w którym się urodzili, nie cieszyli się wolnością wyznania. Sytuacja ta przypomina okres prześladowań chrześcijan przez Rzymian w pierwszych dwóch wiekach chrześcijaństwa. Za czasów Nerona w Rzymie nie było dzwonów kościelnych, a w Mekce nie było podobnych urządzeń wzywających muzułmanów do modlitwy. Później, gdy Mahomet został zaproszony do migracji wraz ze swymi wyznawcami do Medyny, oddalonej około 300 km na północ, społeczność muzułmańska otrzymała pozwolenie na budowę domu modlitwy. Pierwszy meczet został zbudowany w małym miasteczku niedaleko Medyny zwanym Quba, a wkrótce w centrum miasta powstał wielki Meczet Proroka. Meczet był prostą konstrukcją z cegieł mułowych, z dachem z liści palmowych, zbalansowanymi drewnianymi słupami. W nocy oświetlano go pochodniami. Jednak nie wygląd budynku był najważniejszy; była to siła charakteru tych, którzy do niego weszli. Islam wymaga, aby modlitwa odbywała się o pięciu stałych porach, a w tamtych czasach nie wynaleziono jeszcze zegarów. Ludzie określali czas na podstawie położenia słońca. Trzeba było znaleźć sposób, aby poinformować ludzi, że nadszedł czas modlitwy. Co więcej, ponieważ islam nauczał, że modlitwa w zborze jest lepsza w oczach Boga niż sama modlitwa, trzeba było informować ludzi, kiedy w meczecie formował się zbór. Jeszcze innym powodem powiadamiania ludzi jest fakt, że muzułmanie w wieku powyżej dojrzewania są zobowiązani do wzięcia udziału w specjalnym nabożeństwie w piątkowe popołudnie, podczas którego wysłuchują kazania. Nazywa się to salat ul-Jumu’ah (modlitwą zbiorczą). Biorąc pod uwagę wszystkie te potrzeby. Społeczność muzułmańska musiała wymyślić sposób, aby ostrzegać ludzi pięć razy dziennie. Krążono wokół kilku pomysłów: dzwonków na wzór tych używanych w kościołach, rogów na wzór tych w synagogach, bębnów i tak dalej. Ale Mahomet nie pochwalał żadnego z nich. Modlił się o przewodnictwo Boże w tej sprawie, a odpowiedź nadeszła w wyjątkowy sposób. Kilka dni później do Proroka przyszedł jego towarzysz i powiedział, że w snach widział mężczyznę głośno wypowiadającego pewne słowa. Prosił ludzi, aby przyszli na modlitwę. Mahomet wysłuchał słów mężczyzny i oświadczył, że ten sen pochodzi od Boga. Polecił temu mężczyźnie nauczyć tych słów nawróconego muzułmanina o imieniu Bilal, który miał piękny głos. (Bilal był afrykańskim niewolnikiem, który został uwolniony przez muzułmanów od swego bałwochwalczego pana.) Następnie Bilal stanął na szczycie ściany meczetu w Medynie i głośno wykrzyknął następujące słowa:

Allahu Akbar, Allahu Akbar.

Allahu Akbar, Allahu Akbar.

Ashahadu an la ilaha ill Allah.

Ashahadu an la ilaha ill Allah.

Ashahadu anna Muhammadar Rasulullah.

Ashahadu anna Muhammadar Rasulullah.

Haya alas Salah. Haya alas Salah.

Haya alal Falah. Haya alal Falah.

Allahu Akbar, Allahu Akbar.

La ilaha ill Allah

Znaczenie jest następujące:

Bóg jest większy, Bóg jest większy.

Bóg jest większy, Bóg jest większy.

Oświadczam, że nie ma boga prócz Boga.

Oświadczam, że nie ma boga prócz Boga.

Ogłaszam, że Mahomet jest Wysłannikiem Boga.

Ogłaszam, że Mahomet jest Wysłannikiem Boga.

Spiesz się do modlitwy. Spiesz się do modlitwy.

Spiesz się do sukcesu. Spiesz się do sukcesu.

Bóg jest większy, Bóg jest większy.

Nie ma innych bogów niż Bóg.

Słysząc te słowa, inny mężczyzna pobiegł do meczetu i powiedział Mahometowi, że on również miał sen zawierający te same słowa. W ten sposób narodziło się muzułmańskie wezwanie do modlitwy, czyli azan. Osoba, która woła azan, nazywana jest muazzinem. Nie jest to jakiś specjalny urząd czy święte stanowisko. Może to wykonać każdy mężczyzna, ale muzułmanie zwykle wyznaczają do tego osobę, która ma najmilszy i najgłośniejszy głos. Żadna podróż do kraju muzułmańskiego nie będzie kompletna, dopóki wczesnym rankiem nie obudzi Cię dźwięk azanu unoszącego się nad krajobrazem. Dlaczego na Zachodzie nie słyszy się, jak nazywa się azan, mimo że w Europie i Ameryce Północnej są tysiące meczetów? Po prostu władze lokalne w dużej mierze tego zabraniają. Teraz muzułmanie na Zachodzie zaczęli domagać się tych samych praw, jakie mają chrześcijanie w zakresie ostrzegania swoich wyznawców o modlitwach. Podczas gdy w miastach Ameryki Północnej i Europy słychać dzwony kościelne w dzień i w nocy, muzułmanom udało się uzyskać jedynie ograniczone sukcesy w uzyskiwaniu pozwolenia na ogłaszanie przez głośniki azan przed meczetem. Być może najbliższe lata przyniosą zmianę w tym ograniczeniu. Słysząc te słowa, inny mężczyzna pobiegł do meczetu i powiedział Mahometowi, że on również miał sen zawierający te same słowa. W ten sposób narodziło się muzułmańskie wezwanie do modlitwy, czyli azan. Osoba, która woła azan, nazywana jest muazzinem. Nie jest to jakiś specjalny urząd czy święte stanowisko. Może to wykonać każdy mężczyzna, ale muzułmanie zwykle wyznaczają do tego osobę, która ma najmilszy i najgłośniejszy głos. Żadna podróż do kraju muzułmańskiego nie będzie kompletna, dopóki wczesnym rankiem nie obudzi Cię dźwięk azanu unoszącego się nad krajobrazem. Dlaczego na Zachodzie nie słyszy się, jak nazywa się azan, mimo że w Europie i Ameryce Północnej są tysiące meczetów? Po prostu władze lokalne w dużej mierze tego zabraniają. Teraz muzułmanie na Zachodzie zaczęli domagać się tych samych praw, jakie mają chrześcijanie w zakresie ostrzegania swoich wyznawców o modlitwach. Podczas gdy w miastach Ameryki Północnej i Europy słychać dzwony kościelne w dzień i w nocy, muzułmanom udało się uzyskać jedynie ograniczone sukcesy w uzyskiwaniu pozwolenia na ogłaszanie przez głośniki azan przed meczetem. Być może najbliższe lata przyniosą zmianę w tym ograniczeniu.

Koncepcja mycia się przed modlitwą nie jest nowa. Biblia dostarcza licznych przykładów proroków, kapłanów, a nawet Jezusa, którzy myli się przed modlitwą. Chociaż praktyka ta wyszła z użycia we współczesnym judaizmie i chrześcijaństwie, niemniej jednak stanowi integralną część ich starożytnych korzeni religijnych.

Masjid an Nabawi to nazwa Meczetu Proroka w Medynie w Arabii Saudyjskiej.

Muzułmanie gromadzą się na zbiorowym nabożeństwie w piątkowe popołudnia. Mahomet wyjaśnił, że Bóg ustanowił piątek dniem zgromadzeń, aby pokazać wyższość islamu nad judaizmem i chrześcijaństwem, których wyznawcy spotykają się w sobotę i niedzielę.

Allahu Akbar jest w rzeczywistości niepełnym zdaniem w języku arabskim. Dosłownie oznacza to: „Bóg jest większy niż…” Logiczne pytanie brzmi: „Większy niż co?” Konsekwencją pozostawienia tego jako zdania łamanego jest to, że niezależnie od tego, w jaki sposób je dokończysz, Bóg też jest większy.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Zanim muzułmanie będą mogli się modlić, musimy być w rytualnie czystym stanie. Oznacza to, że zanim będziemy mogli wykonać salat, musimy umyć ręce, twarz i stopy. Procedura osiągnięcia tej czystości nazywa się wudu, czyli ablucją. Islam uczy, że zanim staniemy przed Bogiem, musimy dołożyć wszelkich starań, aby wyglądać godnie. Czy spotkałbyś prezydenta z brudem na twarzy? Czy ugotowałbyś obiad bez uprzedniego umycia rąk? Podobnie Bóg daje nam sposób, abyśmy mogli przygotować się na Jego recenzję. Jedną z głównych cech meczetu jest fontanna lub obszar wudu, do którego muzułmanie udają się, aby odprawić wudu. Wudu można nawet przygotować w zlewie; wszystko, czego potrzeba, to czysta woda. Cała procedura trwa około minuty, a Prorok zachęca muzułmanów, aby nie marnowali przy tym wody. Stan czystości rytualnej obowiązuje tak długo, jak dana osoba nie ma funkcji wydalania ciała, zatem może odmawiać kilka modlitw w ciągu dnia tylko na jednym wudu. Prysznic obowiązuje również osoby, które utrzymywały stosunki intymne lub zakończyły miesiączkę. Prorok Mahomet powiedział kiedyś: „Kluczem do nieba jest modlitwa, a kluczem do modlitwy jest rytualna czystość”

Czas na jedną z codziennych modlitw przypada tuż po południu. Muzułmańscy uczniowie, a także osoby pracujące, muszą poprosić swoją szkołę lub pracodawcę o czas na dopełnienie tego religijnego obowiązku. Niektórzy dyrektorzy i przełożeni są bardziej wyrozumiali niż inni.

https://szkolazpieklarodem.pl/

W jaki sposób modlitwa w pięciu określonych punktach w ciągu dnia pomaga nam być lepszymi ludźmi? Pomyśl o tym: każdą modlitwę odmawia się w innym, strategicznym momencie, abyśmy niezależnie od tego, co robimy i jak bardzo jesteśmy zajęci, zawsze mieliśmy świadomość, że albo modliliśmy się kilka godzin temu, albo wkrótce będziemy się modlić. Dzięki temu umysł pozostaje świeży i świadomy naszych obowiązków wobec Boga, a prawdopodobieństwo, że będziemy chcieli złamać któreś z Jego praw, będzie znacznie mniejsze. Kto chciałby oszukać umowę biznesową, skoro godzinę później staniesz przed Bogiem i poprosisz o Jego łaskę i przewodnictwo? Tylko hipokryta byłby tak zuchwały. Ludzie często zadają mi pytania dotyczące trudności w modlitwie tak wiele razy każdego dnia: „Jak możesz pamiętać, kiedy to robić?” „Czy nie jest trudno modlić się tak dużo?” Są to uzasadnione pytania, ponieważ wiele zaniepokojonych osób odnosi wrażenie, że islam jest trudny do wyznawania. To nie jest tak uciążliwe, jak się wydaje. Muzułmanin przyzwyczaja się do rutyny, a kiedy już się do czegoś przyzwyczaisz, nie staje się to już trudne. Spostrzegawczy Żydzi również modlą się kilka razy dziennie, podobnie jak hinduiści, buddyści i nie tylko. Chodzi o to, że jeśli naprawdę zrozumiesz, że Bóg jest prawdziwy, nie zawahasz się skorzystać z każdej okazji, aby się do Niego modlić. Sam rytuał modlitewny trwa tylko od 5 do 10 minut, zatem w ciągu 24 godzin Bóg prosi jedynie, abyśmy pamiętali o Nim przez mniej niż 30 minut z tego czasu.

Siedem warunków wstępnych

Zanim zaczniemy się modlić, musimy spełnić siedem wymagań:

➤ To musi być czas modlitwy.

➤ Aby zachować rytualną czystość, musimy umyć ręce, twarz i stopy wodą.

➤ Musimy nosić czyste ubrania.

➤ Musi być dostępne czyste miejsce do modlitwy. Modlitwę można odmawiać w meczecie lub gdziekolwiek indziej.

➤ Musimy mieć na sobie spodnie, koszulę i/lub szlafrok zakrywający ciało. Kobiety dodają szalik lub welon na włosy, aby przypomnieć im, że Bóg nie ocenia nas na podstawie naszego wyglądu czy urody, ale na podstawie naszej szczerości.

➤ Musimy zwrócić się w stronę Mekki, aby oznaczyć jedność wszystkich muzułmanów.

➤ Musimy mieć w umyśle właściwą intencję dotyczącą tego, co robimy.

Jeśli tych siedem warunków zostanie spełnionych, modlitwa może być kontynuowana.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Korzyści z codziennych modlitw są dwojakie. Pierwszą korzyścią, jaką zapewnia codzienna modlitwa, jest ciągłe przypominanie w ciągu dnia, że jesteśmy sługami Boga. Drugą korzyścią jest to, że Bóg przebacza niektóre nasze grzechy za każdym razem, gdy wykonujemy salat. Jeśli zaniedbujemy nasze obowiązki i modlimy się nieregularnie, narażamy się na bardzo duże ryzyko w Dniu Sądu. Kiedy rozważymy nasze dobre i złe uczynki, Mahomet powiedział, że w pierwszej kolejności zostaną rozpatrzone nasze modlitwy. Jeśli okaże się, że są one pełne braków, wówczas Bóg nawet nie spojrzy na resztę naszych dobrych uczynków. Wyobraź sobie, że idziesz do sądu i masz wszystkie dowody uniewinniające, uznane za niedopuszczalne z powodu błędów z Twojej strony! Każdą z pięciu codziennych modlitw odmawia się w innym ustalonym momencie dnia. Nie ma żadnych wyjątków od religijnego wymogu odmawiania modlitw, z wyjątkiem dzieci w okresie dojrzewania, kobiet w okresie menstruacji, osób nieprzytomnych i osób upośledzonych umysłowo. Oficjalne godziny modlitw i ich nazwy są następujące:

➤ Fajr: Przed wschodem słońca

➤ Zuhr: Zaraz po południu

➤ ’Asr: Późne popołudnie

➤ Maghrib: tuż po zachodzie słońca

➤ „Isha: W nocy

Ponieważ zmieniają się pory roku, a dni stają się dłuższe lub krótsze w ciągu roku, godziny, w których się modlimy, będą się zmieniać z każdym miesiącem. Latem pierwszą modlitwę możemy rozpocząć o godz. 4.00 rano. a nasza ostatnia modlitwa może nastąpić prawie o 22:00 w nocy! Zimą zakres naszej modlitwy może trwać od 7:30 rano. do 18:30 Czas każdej modlitwy rozpoczyna się w zależności od położenia słońca i obowiązuje do rozpoczęcia następnej modlitwy, więc istnieje duża swoboda i elastyczność co do dokładnego momentu wykonania salatu. Te stałe godziny zostały podane w Koranie i nie można odmawiać modlitw przed rozpoczęciem oficjalnego czasu. Każda modlitwa odmawiana po upływie czasu modlitwy jest uważana za modlitwę spóźnioną i jako taka jest oznaczana przez aniołów, którzy rejestrują nasze uczynki.

Korzyści z modlitwy

W jaki sposób modlitwa w pięciu określonych punktach w ciągu dnia pomaga nam być lepszymi ludźmi? Pomyśl o tym: każdą modlitwę odmawia się w innym, strategicznym momencie, abyśmy niezależnie od tego, co robimy i jak bardzo jesteśmy zajęci, zawsze mieliśmy świadomość, że albo modliliśmy się kilka godzin temu, albo wkrótce będziemy się modlić. Dzięki temu umysł pozostaje świeży i świadomy naszych obowiązków wobec Boga, a prawdopodobieństwo, że będziemy chcieli złamać któreś z Jego praw, będzie znacznie mniejsze. Kto chciałby oszukać umowę biznesową, skoro godzinę później staniesz przed Bogiem i poprosisz o Jego łaskę i przewodnictwo? Tylko hipokryta byłby tak zuchwały. Ludzie często zadają mi pytania dotyczące trudności w modlitwie tak wiele razy każdego dnia: „Jak możesz pamiętać, kiedy to robić?” „Czy nie jest trudno modlić się tak dużo?” Są to uzasadnione pytania, ponieważ wiele zaniepokojonych osób odnosi wrażenie, że islam jest trudny do wyznawania. To nie jest tak uciążliwe, jak się wydaje. Muzułmanin przyzwyczaja się do rutyny, a kiedy już się do czegoś przyzwyczaisz, nie staje się to już trudne. Spostrzegawczy Żydzi również modlą się kilka razy dziennie, podobnie jak hinduiści, buddyści i nie tylko. Chodzi o to, że jeśli naprawdę zrozumiesz, że Bóg jest prawdziwy, nie zawahasz się skorzystać z każdej okazji, aby się do Niego modlić. Sam rytuał modlitewny trwa tylko od 5 do 10 minut, zatem w ciągu 24 godzin Bóg prosi jedynie, abyśmy pamiętali o Nim przez mniej niż 30 minut z tego czasu.

https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php

Dziecko, które doświadcza rzeczywistości autystycznej, nie pamięta żadnej innej. Ze względu na swoją naturę nie ma możliwości porównywania jednego sposobu bycia z innym, nie mówiąc już o „karaniu zachowań nieautystycznych”. Jakie przekonanie i przez kogo jest nam potrzebne?

Dlatego ten tekst  ma na celu pokazanie, jak wdrożyć przesłanie Jima Sinclaira do rodziców:

Dziecko autystyczne, które potrzebuje wsparcia dorosłych opiekunów i które może nawiązać znaczące relacje z tymi opiekunami, jeśli da mu się okazję… Dla ich własnego dobra i dla dobra ich dzieci, namawiam rodziców, aby dokonali radykalnych zmian w swoich postrzeganiach tego, co oznacza autyzm… Wymaga to więcej pracy, aby komunikować się z kimś, którego język ojczysty nie jest taki sam jak twój. A autyzm jest głębszy niż język i kultura; osoby autystyczne są „obcymi” w każdym społeczeństwie. Będziesz musiał zrezygnować ze swoich założeń dotyczących wspólnych znaczeń. Będziesz musiał nauczyć się [wrócić] do poziomów bardziej podstawowych, niż prawdopodobnie myślałeś wcześniej, aby tłumaczyć i sprawdzać, czy twoje tłumaczenia są zrozumiałe. Będziesz musiał zrezygnować z pewności, jaką daje przebywanie na swoim własnym, znanym terytorium, świadomość, że to ty tu rządzisz, i pozwolić swojemu dziecku nauczyć cię trochę swojego języka, poprowadzić cię trochę do jego świata. (Sinclair 1993)

Rozmowy, schronienie i w końcu zaprzyjaźnienie się z wieloma osobami autystycznymi pozwoliły mi być świadkiem, rozszyfrowywać i cieszyć się autystycznym sposobem bycia. Stało się to dopiero po tym, jak dowiedziałem się więcej o postrzeganiu rzeczywistości przez moich przyjaciół. Interakcja z nimi, z poziomu zaufania i przyjaźni, pozwoliła mi zarówno nawiązać kontakt z moim synem z pozycji zrozumienia, jak i radykalnie zmienić moje postrzeganie w odniesieniu do umiejętności interakcji społecznych, komunikacji i wyobraźni. Ta książka może poprowadzić ciebie – osobę, która się troszczy – w kierunku tego, co moglibyśmy nazwać „rzeczywistością autystyczną”. Kiedy już tam będziesz, będziesz w stanie pomóc swojemu dziecku cieszyć się interakcją społeczną, pokierować je w stronę komunikacji społecznej, wyjaśnić kulturowo zakodowane zasady społeczne i zaoferować ramię do wsparcia lub schronienia w twoich ramionach lub w domu, gdy życie wydaje się przytłaczające.

https://szkolazpieklarodem.pl/

„Będę wysławiał Pana w każdym czasie; Jego pochwała zawsze będzie na moich ustach. Dusza moja będzie się chlubić w Panu; niech ucieszeni słyszą i radują się. Wysławiajcie ze mną Pana; wspólnie wywyższajmy Jego imię”. Tak napisał Dawid w Psalmie 34 Biblii. Muzułmanie wierzą, że Bóg objawił Psalmy prorokowi Dawidowi. W tradycji islamskiej znany jest jako człowiek oddany czci i postowi. Żydzi i chrześcijanie również celebrują jego cnoty. Był, powiedziałby muzułmanin, doskonałym wzorem do naśladowania. Według proroka Mahometa był także człowiekiem żarliwej modlitwy. Modlitwa oznacza różne rzeczy dla różnych ludzi. Niektórzy uważają to za magiczne lekarstwo na wszystkie dolegliwości lub szybkie lekarstwo na trudne sytuacje. „Jeśli mi pomożesz, Boże” modlą się: „wtedy zrobię to i to”. „Proszę, Boże, przebacz mi”. „Pomóż mi dobrze zdać tę próbę, Boże”. Według islamu nie są to modlitwy, ale podejmowana przez ludzi próba zaspokojenia ich pragnień i potrzeb. Lepszym słowem na określenie tej czynności jest błaganie. Islamskim terminem Du’a, czyli wzywanie Boga, nazywamy takie osobiste prośby. Muzułmanów zachęca się, aby zwracali się do Boga w sprawie swoich potrzeb i pragnień, pod warunkiem, że służą cnotliwym celom. Bóg nawet się złości, jeśli nie wzywamy Go regularnie, bo wtedy Go lekceważymy. Koran zachęca nas do błagania następującymi słowami:

„Dlatego powinniście wiedzieć, że nie ma boga poza Allahem; proś Go, aby przebaczył ci twoje grzechy i przebaczył wierzącym mężczyznom i wierzącym kobietom; gdyż Bóg zna wasze czyny i wasze miejsca odpoczynku.” (Koran 47:19)

Bóg obiecał wysłuchać wszystkich naszych szczerych próśb. Nie oznacza to jednak, że odpowie na wszystkie, ponieważ możemy prosić o coś, co nie jest dla nas najlepsze. Na przykład możemy prosić o wzbogacenie się, ale jest to oznaką naszej ukrytej chciwości. Mahomet powiedział, że Bóg utrzymuje niektórych ludzi w biedzie ze względu na swoje miłosierdzie, ponieważ byliby aroganccy, gdyby byli bogaci. Następnie wyjaśnił, dlaczego niektóre nasze modlitwy (błagania) nie zostają wysłuchane, mówiąc: „Zaprawdę, wasz Pan jest bardzo skromny i hojny. Czuje się nieśmiały, gdy Jego sługa podnosi ręce w prośbie, a On może pozostawić to bez przyjęcia”. Koran i hadisy zawierają dosłownie setki gotowych suplikacji, które można wypowiedzieć, prosząc Boga o wszystko, od przebaczenia po przewodnictwo i wyzdrowienie z choroby. Istnieją nawet specjalne, które muzułmanie zapamiętują i używają w określonych momentach lub podczas określonych czynności. Błagania można odmawiać w dowolnym języku i nie wiążą się z tym żadne rytuały ani wymagania inne niż podniesienie rąk, dłońmi do góry, przed ciało, jakby prosząc o otrzymanie czegoś od kogoś. Szczerość jest kluczem do spełnienia próśb. Ta praktyka jest tak ważna w islamie, że Mahomet powiedział, że nasze żarliwe błagania mogą nawet zmienić naszą przyszłość w harmonogramie wyznaczonym przez Allaha. Przykłady typowych suplikacji (Du’as) obejmują:

➤ Panie nasz, daj nam to, co najlepsze w tym życiu i najlepsze w następnym i chroń nas przed karą ognia.

➤ O Allahu, otwórz mi drzwi swojego miłosierdzia. (Mówione wchodząc do meczetu)

➤ O Allahu, Ty jesteś pokojem i pokój pochodzi od Ciebie. Błogosławiony jesteś, Panie, Wzniosły i Szczodry.

➤ Nie ma boga poza Tobą. Chwała Tobie, rzeczywiście byłem grzesznikiem.

➤ Chwała Temu, który dał nam nad tym władzę, bo sami nie bylibyśmy w stanie tego opanować. Rzeczywiście powrót do naszego Pana jest naszym ostatecznym powrotem (wypowiadanym podczas rozpoczynania podróży po wejściu do samochodu lub dosiadaniu konia).

Jak więc widać, islam rozróżnia pomiędzy błaganiem a modlitwą. Arabskie słowo salat jest tym, co nazwalibyśmy modlitwą. Salat to rytuał religijny, który muzułmanin musi odprawić pięć razy na dzień, aby okazać posłuszeństwo i uważność Bożemu wezwaniu. Składa się z fizycznego wykonywania pokłonów i pokłonów, połączonego z litanią krótkich, recytowanych fragmentów i zwrotów, w których wychwalamy Boga i przypominamy sobie o naszej misji tutaj. Jest to nasz sposób stawienia się przed Bogiem i powiedzenia: „Oto jestem, Twój posłuszny sługa”. Jak zobaczysz, muzułmańska metoda odmawiania modlitwy jest jedną z bardziej wymagających form kultu, ale także jedną z najbardziej satysfakcjonujących.

Islam rozróżnia kierowanie osobistych próśb do Boga (błagania) i rytualną modlitwę w celu uwielbienia (salat). To pierwsze jest opcjonalne; to drugie jest obowiązkiem religijnym, który należy spełniać codziennie.

Kiedy muzułmanie modlą się lub kierują osobiste prośby do Boga, trzymamy ręce przed sobą obiema dłońmi skierowanymi do góry. Po poproszeniu o cokolwiek chcemy, przesuwamy dłonie po twarzy. Z otwartymi rękami prosimy o Boże błogosławieństwo, a potem obmywamy twarz Bożą łaską!

Salat dosłownie oznacza rozpalone do czerwoności połączenie. Kiedy ktoś wykonuje salat, nawiązuje gorące połączenie z Bogiem.

„Będę wysławiał Pana w każdym czasie; Jego pochwała zawsze będzie na moich ustach. Dusza moja będzie się chlubić w Panu; niech ucieszeni słyszą i radują się. Wysławiajcie ze mną Pana; wspólnie wywyższajmy Jego imię”. Tak napisał Dawid w Psalmie 34 Biblii. Muzułmanie wierzą, że Bóg objawił Psalmy prorokowi Dawidowi. W tradycji islamskiej znany jest jako człowiek oddany czci i postowi. Żydzi i chrześcijanie również celebrują jego cnoty. Był, powiedziałby muzułmanin, doskonałym wzorem do naśladowania. Według proroka Mahometa był także człowiekiem żarliwej modlitwy. Modlitwa oznacza różne rzeczy dla różnych ludzi. Niektórzy uważają to za magiczne lekarstwo na wszystkie dolegliwości lub szybkie lekarstwo na trudne sytuacje. „Jeśli mi pomożesz, Boże” modlą się: „wtedy zrobię to i to”. „Proszę, Boże, przebacz mi”. „Pomóż mi dobrze zdać tę próbę, Boże”. Według islamu nie są to modlitwy, ale podejmowana przez ludzi próba zaspokojenia ich pragnień i potrzeb. Lepszym słowem na określenie tej czynności jest błaganie. Islamskim terminem Du’a, czyli wzywanie Boga, nazywamy takie osobiste prośby. Muzułmanów zachęca się, aby zwracali się do Boga w sprawie swoich potrzeb i pragnień, pod warunkiem, że służą cnotliwym celom. Bóg nawet się złości, jeśli nie wzywamy Go regularnie, bo wtedy Go lekceważymy. Koran zachęca nas do błagania następującymi słowami:

„Dlatego powinniście wiedzieć, że nie ma boga poza Allahem; proś Go, aby przebaczył ci twoje grzechy i przebaczył wierzącym mężczyznom i wierzącym kobietom; gdyż Bóg zna wasze czyny i wasze miejsca odpoczynku.” (Koran 47:19)

Bóg obiecał wysłuchać wszystkich naszych szczerych próśb. Nie oznacza to jednak, że odpowie na wszystkie, ponieważ możemy prosić o coś, co nie jest dla nas najlepsze. Na przykład możemy prosić o wzbogacenie się, ale jest to oznaką naszej ukrytej chciwości. Mahomet powiedział, że Bóg utrzymuje niektórych ludzi w biedzie ze względu na swoje miłosierdzie, ponieważ byliby aroganccy, gdyby byli bogaci. Następnie wyjaśnił, dlaczego niektóre nasze modlitwy (błagania) nie zostają wysłuchane, mówiąc: „Zaprawdę, wasz Pan jest bardzo skromny i hojny. Czuje się nieśmiały, gdy Jego sługa podnosi ręce w prośbie, a On może pozostawić to bez przyjęcia”. Koran i hadisy zawierają dosłownie setki gotowych suplikacji, które można wypowiedzieć, prosząc Boga o wszystko, od przebaczenia po przewodnictwo i wyzdrowienie z choroby. Istnieją nawet specjalne, które muzułmanie zapamiętują i używają w określonych momentach lub podczas określonych czynności. Błagania można odmawiać w dowolnym języku i nie wiążą się z tym żadne rytuały ani wymagania inne niż podniesienie rąk, dłońmi do góry, przed ciało, jakby prosząc o otrzymanie czegoś od kogoś. Szczerość jest kluczem do spełnienia próśb. Ta praktyka jest tak ważna w islamie, że Mahomet powiedział, że nasze żarliwe błagania mogą nawet zmienić naszą przyszłość w harmonogramie wyznaczonym przez Allaha. Przykłady typowych suplikacji (Du’as) obejmują:

➤ Panie nasz, daj nam to, co najlepsze w tym życiu i najlepsze w następnym i chroń nas przed karą ognia.

➤ O Allahu, otwórz mi drzwi swojego miłosierdzia. (Mówione wchodząc do meczetu)

➤ O Allahu, Ty jesteś pokojem i pokój pochodzi od Ciebie. Błogosławiony jesteś, Panie, Wzniosły i Szczodry.

➤ Nie ma boga poza Tobą. Chwała Tobie, rzeczywiście byłem grzesznikiem.

➤ Chwała Temu, który dał nam nad tym władzę, bo sami nie bylibyśmy w stanie tego opanować. Rzeczywiście powrót do naszego Pana jest naszym ostatecznym powrotem (wypowiadanym podczas rozpoczynania podróży po wejściu do samochodu lub dosiadaniu konia).

Jak więc widać, islam rozróżnia pomiędzy błaganiem a modlitwą. Arabskie słowo salat jest tym, co nazwalibyśmy modlitwą. Salat to rytuał religijny, który muzułmanin musi odprawić pięć razy na dzień, aby okazać posłuszeństwo i uważność Bożemu wezwaniu. Składa się z fizycznego wykonywania pokłonów i pokłonów, połączonego z litanią krótkich, recytowanych fragmentów i zwrotów, w których wychwalamy Boga i przypominamy sobie o naszej misji tutaj. Jest to nasz sposób stawienia się przed Bogiem i powiedzenia: „Oto jestem, Twój posłuszny sługa”. Jak zobaczysz, muzułmańska metoda odmawiania modlitwy jest jedną z bardziej wymagających form kultu, ale także jedną z najbardziej satysfakcjonujących.

Islam rozróżnia kierowanie osobistych próśb do Boga (błagania) i rytualną modlitwę w celu uwielbienia (salat). To pierwsze jest opcjonalne; to drugie jest obowiązkiem religijnym, który należy spełniać codziennie.

Kiedy muzułmanie modlą się lub kierują osobiste prośby do Boga, trzymamy ręce przed sobą obiema dłońmi skierowanymi do góry. Po poproszeniu o cokolwiek chcemy, przesuwamy dłonie po twarzy. Z otwartymi rękami prosimy o Boże błogosławieństwo, a potem obmywamy twarz Bożą łaską!

Salat dosłownie oznacza rozpalone do czerwoności połączenie. Kiedy ktoś wykonuje salat, nawiązuje gorące połączenie z Bogiem.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Regularna modlitwa, zwana po arabsku salat, jest drugim filarem islamu. Jest to rytuał mający najbardziej bezpośredni wpływ na codzienne życie muzułmanina. Modlitwa jest często kwestią sporną we współczesnym świecie. O ile ludzie wiary promują liczne korzyści płynące z niej w życiu publicznym, o tyle ci, którzy pragną dobrze określonego rozdziału kościoła od państwa, często dążą do wprowadzenia praw ograniczających jego praktykę w warunkach miejskich. Obie strony mają powody do swoich działań; a gdy muzułmanie wejdą do głównego nurtu życia na Zachodzie, oni również zostaną poproszeni o zajęcie stanowiska w tej debacie. Stanowi to dziwną sytuację, ponieważ islam nakazuje swoim wyznawcom modlitwę pięć razy dziennie, ale następnie zabrania im udziału w publicznych modlitwach niemuzułmanów. Czy modlitwa w islamie jest aktem publicznym czy prywatnym? Odpowiedź jest taka, że jedno i drugie. Cała filozofia modlitwy w islamie polega na tym, że jest to sposób na wzniesienie umysłu w celu poszukiwania Boga. Ma to tę dodatkową zaletę, że powstrzymuje chęć słuchania niemoralnych skłonności. Wizerunki muzułmanów ustawionych w rzędach są częstym tematem magazynów informacyjnych, a wielu ludzi na Zachodzie wyraziło szacunek dla dyscypliny grupowej, którą promuje ta działalność. Modlitwa publiczna służy zatem wzmocnieniu we wspólnocie znaczenia regularnej modlitwy i wspólnego działania. W tym rozdziale będę badać ten rytuał i jego znaczenie. Ponadto przeprowadzę Cię krok po kroku przez każdy etap islamskiego sposobu modlitwy, abyś mógł zrozumieć, o co w tym wszystkim chodzi i dlaczego ta praktyka nie pasuje łatwo do aktualnej debaty na temat modlitwy we współczesnym świecie zachodnim.