https://szkolazpieklarodem.pl/
Perska 27. dynastia przetrwała ponad 100 lat (525–404 p.n.e.) i została odnotowana przez Herodota. W pierwszej kolejności opisuje trzy potencjalne przyczyny inwazji perskiego króla Kambyzesa II na Egipt, chociaż Herodot nie był pewien wiarygodności żadnego z tych wyjaśnień:
* Kambyzes chciał egipskiej konkubiny i zamiast księżniczki wysłano mu drugorzędną szlachciankę, więc najechał Egipt.
* Kambyzes mógł być na wpół Egipcjaninem, być może nieślubnym synem córki saiteckiego króla Apriesa.
* Kambyzes jako dziecko obiecał najechać Egipt w odwecie za zniewagę złożoną jego matce.
Jeśli Herodot nie był pewien, dlaczego Kambyzes najechał Egipt, jak u licha mogą być współcześni historycy? Bez względu na konkretną inspirację, inwazja perska była paskudna, wspomagana przez Beduinów, którzy prowadzili do granic Egiptu. Po przybyciu Beduinów i Persów byli agresywni i okrutni, a nawet usunęli zabalsamowane ciało króla Saite Ahmose (Amazis) i podpalili je. To prawda, że Egipcjanie też nie byli tacy mili. W odwecie za zdradę generała najemników Egipcjanie paradowali jego dwóch synów przed nim i armią perską i poderżnęli im gardła. Krew zebrano w dużej misce, zmieszano z wodą i winem i wypili wszyscy żołnierze. Jednak podobnie jak Herodot miał wątpliwości co do opowieści Kambyzesa, być może ten opis był również przesadnym mitem. Nie istnieją żadne inne zapisy o spożywaniu przez Egipcjan ludzkiej krwi.