https://szkolazpieklarodem.pl/
Pierwszym prawdziwym budowniczym imperium Nowego Królestwa był Totmes III (1504–1450 p.n.e.) z XVIII dynastii, mąż i pasierb Hatszepsut (patrz rozdział 5). Totmes III, syn Totmesa II i drugorzędna żona o imieniu Izyda, był jeszcze niemowlęciem, gdy został królem po śmierci ojca. Jako król był żonaty z wdową po Totmesie II, jego macochą i ciotką Hatszepsut. Przez ponad 20 lat Hatszepsut i Totmes III rządzili oficjalnie jako koregenci, chociaż przez większość tego okresu Hatszepsut rządziła Egiptem jako faraon, odsuwając na bok młodego Totmesa III. Tutmozis III spędził dzieciństwo i lata młodzieńcze trenując w wojsku, aż do śmierci Hatszepsut w 22 roku ich panowania. W tym czasie przejął tron jako w pełni dorosły i przywódca wojskowy i nadal rządził Egiptem przez ponad 20 lat samodzielnie. Egiptolodzy często nazywają Tutmozisa III egipskim Napoleonem, ponieważ spędził swoje dorosłe życie walcząc i przejmując ziemię w imię Egiptu. W Sali Kronik w świątyni w Karnaku zostawił bardzo rozbudowane dokumenty wojskowe, opowiadające o wyczynach w Syrii, dzięki którym zyskał tytuł.