https://szkolazpieklarodem.pl/
Podobnie jak piramidy Starego Państwa, te skomplikowane grobowce skalne z Państwa Środka stanowiły zagrożenie dla bezpieczeństwa. Nienadzorowane towary i ofiary można było łatwo zabrać i sprzedać na wolnym rynku. Rodziny będące właścicielami grobów próbowały ograniczyć niebezpieczeństwo rabunku poprzez: regularnie odwiedzają grobowce, aby składać ofiary z jedzenia i napojów. Ograniczyli również liczbę otwieranych grobów w celu pochówku dodatkowych członków rodziny. Zmumifikowanych zmarłych przechowywano więc w domach do czasu, kiedy miało nastąpić coroczne, dwuletnie lub pięcioletnie otwarcie grobowca. Rodziny następnie przeprowadzały zbiorowe pogrzeby wszystkich członków rodziny, którzy zmarli w określonym czasie. Praktyka czekania na interciały była kontynuowana przez całą historię faraonów. Ludzie byli bardziej zaniepokojeni rabunkami niż problemami higienicznymi wynikającymi ze zbierania zwłok w piwnicy. Dzisiaj zostałbyś przesłuchany przez policję i prawdopodobnie psychiatrę za podobne zachowanie. Kontynuując trend. Troska o bezpieczeństwo, jakkolwiek duża, nie zniechęciła Egipcjan do korzystania z grobowców wykutych w skale w okresie Nowego Państwa. Wiele tebańskich grobowców szlacheckich – w Dolinie Szlachty (Szejk abd-el Gourna), Deir el Bahri i Assasif – ma wyszukane fasady, które były widoczne w krajobrazie. Wiele z tych wykutych w skale grobowców było również zwieńczonych małą piramidą, która nie pełniła żadnej funkcji poza odgrywaniem roli symbolu statusu – i służyła jako latarnia dla złodziei grobowców!