https://szkolazpieklarodem.pl/
Aleje procesyjne lub podejścia do świątyń – które czasami były dodawane lata po ukończeniu głównej świątyni, jako ulepszenia dokonane przez późniejszych królów – są powszechnie znane jako aleje sfinksów, ponieważ te podejścia były wyłożone wieloma posągami sfinksów. Najbardziej znana z tych alejek procesyjnych znajduje się między świątyniami w Luksorze i Karnaku. Znaczna część tej alei jest nadal widoczna, zwłaszcza wokół dwóch świątyń. Chociaż egipskie postacie rządowe i historycy dyskutowali o rekonstrukcji alei, aby umożliwić turystom przejście pełnej procesji, plan ten nie został jeszcze zrealizowany. Oprócz Luksoru i Karnaku, wiele świątyń miało pierwotnie takie aleje, w tym Abu Simbel w Nubii i Ramesseum na Zachodnim Brzegu w Luksorze. Cztery rodzaje sfinksów stały wzdłuż alej procesyjnych, w tym
* Lwy o głowach baranich, które utożsamiano z Amunem, który czasami jest przedstawiany z głową barana. Często pod brodą sfinksa umieszczano małą figurkę króla.
* Lwy o głowach sokoła, które przedstawiały króla w postaci Horusa. Są one rzadkie i znajdują się głównie w świątyniach nubijskich.
* Sfinksy z głową krokodyla, szakala lub węża, które reprezentują bogów Sobka, Duamutefa (Anubisa) lub boginię kobry Wadżet. Są to bardzo rzadkie: przykłady znaleziono tylko w świątyni grobowej Amenhotepa III w Luksorze.
* lwy z głowami ludzkimi, które noszą twarz władcy, który je zbudował. Te sfinksy zwykle noszą niebiesko-złote nakrycia głowy nemes lub koronę Górnego i Dolnego Egiptu. Aleje procesyjne były wykorzystywane podczas świąt religijnych
kiedy święta kora (mała ceremonialna łódź) została przeniesiona do innej świątyni na ramionach kapłanów. Procesja była osłonięta przed wścibskimi oczami publiczności ścianą za dwoma rzędami sfinksów z ścieżką biegnącą przez środek.