https://szkolazpieklarodem.pl/
Większość ludzi na obrazach starożytnego Egiptu jest ukazana w szczytowej fazie sprawności fizycznej – młodzi i sprawni. Nawet osoby, o których wiadomo, że są starsze, kiedy je przedstawiano (takie jak Ramzes II, który w chwili śmierci miał ponad 90 lat), pokazano w wieku około 20 lat. Starożytne egipskie wizerunki ludzi zostały zaprojektowane tak, aby trwały wiecznie na ścianach świątyni lub grobowców i innych zdobionych przedmiotach. Kto chce być pokazywany brodawkom i wszystkim? Istoty ludzkie chcą być zapamiętane jak najlepiej, a Egipcjanie nie różnili się od nich. Kilka grobowców w Deir el Medina (więcej szczegółów na temat tej wioski w rozdziale 2) przedstawia starszych krewnych z włosami koloru soli i pieprzu lub całkowicie siwymi. To prawda, że ich skóra i ciała nie pokazują zniszczeń upływu czasu, ale kolor włosów zdradza ich podeszły wiek. Jedyny wiek, który jest łatwy do zidentyfikowania w sztuce egipskiej, to chłopcy i dziewczęta przed okresem dojrzewania. Egipcjanie poniżej tego wieku są przedstawiani z całkowicie ogolonymi głowami i boczną blokadą po prawej stronie głowy. (W okresie dojrzewania – w wieku od 10 do 15 lat – dzieci miały ogolone pejsy jako rytuał przejścia.) Nawet wśród dzieci przed okresem dojrzewania można je dalej podzielić na niemowlęta i dzieci. Niemowlęta pokazywane są nago, a starsze dzieci w ubraniach.