https://szkolazpieklarodem.pl/
Ręce sprawiały poważne problemy starożytnym egipskim artystom, zwłaszcza jeśli trzymały w rękach przedmioty. Na przykład konwencja często dyktowała, które ręce trzymają poszczególne laski. Urzędnicy Starego Królestwa trzymali w lewej ręce długie laski, a w prawej krótkie berła, blisko ciała. Jeśli dana osoba patrzyła w lewo, to ustawienie nie stanowiło problemu, a laski można łatwo przedstawić we właściwych rękach. Ale jeśli postać jest odpowiednia, wynikną duże problemy. Lewe ramię z długim kijem staje się ramieniem przednim, a ręka prawa ramieniem tylnym. Długa laska grozi wówczas zasłonięciem twarzy, co psuje cały obraz. Ten problem zwykle rozwiązywano, umieszczając długą laskę w tylnym ramieniu i krótkie berło w bliższym ramieniu – ale nadal we właściwych rękach. Jedynym problemem było to, że prawa ręka jest na lewym ramieniu, a lewa ręka na prawym ramieniu. Ręce były również czasami zamieniane, aby upewnić się, że postać zawsze ma dwa kciuki skierowane od ciała, ale widoczne dla obserwatora. Te pomyłki są często postrzegane jako niekompetencja artystyczna, ale fakt jest odwrotny. Aby ułożyć dłonie w nietypowych pozycjach i nadal zachować rozpoznawalne cechy i surowe konwencje artystyczne, starożytni Egipcjanie musieli pracować z dużymi umiejętnościami rysowania anatomicznego.