Miesiąc: kwiecień 2024

https://szkolazpieklarodem.pl/

Stwórzmy teraz intencję Order_status, w której użytkownik może próbować zapytać o status zamówienia po złożeniu zamówienia. Rysunek przedstawia kilka fraz szkoleniowych, które dodaliśmy dla intencji statusu zamówienia i nazywamy intencję status_zamówienia.

Teraz wypróbujmy wypowiedzi z pytaniem o status w losowej kolejności i sprawdźmy, czy nasz agent jest wystarczająco inteligentny, aby zidentyfikować intencję. Spróbowałem: „Nie dostałem jeszcze jedzenia” i voila – mój agent doskonale to ujął, jest to intencja Order_status. Zobacz rozwiązane zapytanie i jego nazwę intencji w formacie JSON na rysunku

Zamiar User_Order_ID

Teraz następnym krokiem jest poproszenie użytkownika o ID zamówienia, więc ustawmy domyślną odpowiedź na tę intencję, aby zadać następujące pytanie. Czy możesz mi pomóc z identyfikatorem zamówienia? Teraz użytkownik będzie podawać swój identyfikator zamówienia, a naszym zadaniem będzie jego identyfikacja i ponowne udzielenie odpowiedzi. W tym celu musimy stworzyć kolejną intencję identyfikującą, kiedy użytkownik mówi o identyfikatorze zamówienia.

Pamiętaj, że intencje, które tworzymy, są w dużej mierze od siebie niezależne. W tym przypadku wiemy, że użytkownik poda identyfikator zamówienia i w większości przypadków będzie on prawidłowy. Jeśli coś jest nie tak, zawsze możesz wrócić do użytkownika i zapytać ponownie. Należy również pamiętać, że w niektórych przypadkach zarówno identyfikator_zamówienia, jak i numer telefonu mogą być liczbami całkowitymi. W takich przypadkach musimy przeprowadzić weryfikację, np. liczbę cyfr w identyfikatorze zamówienia lub numer telefonu. Ponadto, w oparciu o kontekst poprzedniego pytania, możesz dowiedzieć się, czy użytkownik podaje identyfikator zamówienia, czy numer telefonu. Jak omówiono wcześniej, zawsze możemy wykorzystać drzewa decyzyjne w celu lepszego zarządzania przepływem chatbota. Możemy również programowo śledzić, że po intencji status_zamówienia prosimy o identyfikator zamówienia, a użytkownik wyśle identyfikator zamówienia (pewną liczbę), który łatwiej jest przeanalizować w kodzie, niż tworzyć całkowicie nową intencję. W tym przykładzie utworzymy intencję user_order_id, ponieważ nie ma tu konfliktu jako takiego. Teraz tworzymy nową intencję o nazwie user_order_id Rysunek pokazuje, jak wygląda nasza intencja user_order_id.

Przetestowałem kilka wyrażeń i dobrze jest je poprawnie sklasyfikować jako intencję user_order_id. Zawsze testuj za pomocą konsoli Dialogflow, aby sprawdzić, czy Twoje intencje zachowują się zgodnie z oczekiwaniami. Teraz ustawmy domyślną odpowiedź intencji user_order_id na następującą odpowiedź z bota: Status zamówienia dla identyfikatora zamówienia: $id_zamówienia. Dostawca jest w Twojej okolicy, Twoje jedzenie dotrze za około 5 minut. Ponownie używamy parametru przeanalizowanego z intencji user_order_id, aby przygotować odpowiedź dla użytkownika.

Użytkownik_Podziękowania Zamiar

Następnie użytkownik prawdopodobnie podziękuje, jeśli nie w inny sposób, dlatego tworzymy nową intencję o nazwie user_thanks, aby zidentyfikować różne sposoby, w jakie użytkownik dziękuje. Jest to ważne, ponieważ gdy użytkownik w jakiś sposób podziękuje, nasz bot powinien odpowiedzieć tym samym. Nie powinniśmy po prostu oczekiwać, że użytkownik podziękuje po domyślnej odpowiedzi na temat statusu dostawy i odpowie na ślepo, ale spróbuj zidentyfikować go za pomocą niestandardowych intencji. Rysunek  pokazuje, jak wygląda nasza intencja user_thanks.

Teraz czas podziękować użytkownikowi korzystającemu z domyślnej funkcji odpowiedzi i oznaczyć tę intencję jako koniec rozmowy. Dodajmy tekst taki jak „Bardzo dziękuję za współpracę” jako naszą domyślną odpowiedź. Możemy dodać więcej takich odpowiedzi, aby bot wyglądał bardziej realistycznie .

Spójrz na rysunek  i zobacz, że włączyliśmy tę intencję na koniec rozmowy. Jeśli spróbujemy zintegrować naszego bota z Asystentem Google, to włączenie tej opcji oznacza zamknięcie mikrofonu w Asystencie Google po zakończeniu intencji. W tym momencie stworzyliśmy naszego bota, zbudowaliśmy go zgodnie z naszym początkowym projektem i skryptem oraz przeszkoliliśmy go. Teraz nadszedł czas, aby wdrożyć go w Internecie i zobaczyć, jak to wygląda.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Po śmierci Cezara imperium rzymskie zostało podzielone między trzech mężczyzn: stryjecznego bratanka Cezara Oktawiana, Marka Lepidusa i Marka Antoniusza, dziś lepiej znanego jako Marek Antoniusz. Kleopatra poznała Marka Antoniusza, gdy miała 15 lat, gdy jej ojciec żył, kiedy Marek Antoniusz udał się do Egiptu, by wspierać Juliusza Cezara. Następnym razem, gdy Kleopatra spotkała Marka Antoniusza, w 42 roku p.n.e., miała 28 lat, a on ponad 40. Marek Antoniusz przejął wschodnią część imperium rzymskiego i przez następne 16 lat miał spędzić dużo czasu w Egipcie.

https://chacker.pl/

Jeśli masz Kali 2020.4, nadal będziesz musiał ręcznie uruchomić wersję 3, uruchamiając polecenie python3, w ten sposób:

„Witaj, świecie!” w Pythonie

Każde wprowadzenie językowe musi zaczynać się od obowiązkowego „Hello, world!” przykład, a tutaj jest to Python 3.8.6 na Kali 2020.4, uruchomiony za pomocą poprzedniego polecenia python3:

>>> print(“Witaj, świecie!”)

Witaj świecie!

>>> 

Zauważ, że w Pythonie 3 print jest funkcją formalną i wymaga nawiasów2. Jeśli chcesz wyjść z tej powłoki Pythona, wpisz exit().

https://szkolazpieklarodem.pl/

Teraz kolejnym krokiem w rozmowie jest to, aby bot odpowiedział użytkownikowi, że zamówienie zostało zrozumiane i dodał wszelkie nowe informacje. Nową informacją może być wygenerowany identyfikator zamówienia, kwota zamówienia lub oczekiwany czas dostawy. Te elementy zostaną wypełnione po stronie Twojego serwera i możesz je sformułować na podstawie odpowiedzi bota, aby zwrócić je użytkownikowi. Spróbujmy teraz w naszym przypadku dodać kwotę zamówienia; aby to zrobić, możemy użyć funkcji domyślnej odpowiedzi Dialogflow i dodać ją do intencji. Zakodujmy na razie kwotę na stałe, ponieważ będzie ona różna w zależności od produktów spożywczych, ich ilości lub restauracji. W dalszej części rozdziału omówimy, jak nadać mu dynamikę poprzez wywołanie interfejsu API. Interesującą rzeczą jest to, że możemy uzyskać dostęp do parametrów, które otrzymaliśmy z intencji (tj. artykułów spożywczych i ich ilości). Odpowiedzi mogą zawierać odniesienia do wartości parametrów. Zrozumiemy to za chwilę. Jeśli parametr występuje w tabeli parametrów, możemy użyć następującego formatu, aby odwołać się do jego wartości w polu „Odpowiedź tekstowa”: $nazwa_parametru. Możemy użyć tych parametrów w domyślnej odpowiedzi, aby bot potwierdził zamówienie z powrotem do użytkownika. Dodaj „Gotowe. Twoja ostateczna kwota to XYZ, a w odpowiedzi Twoje zamówienie zostanie złożone na $quantity1 $food_items_entity1 i $quantity2 $food_items_entity2”. Uwaga : Jeśli naszym zamiarem nie jest możliwość przeanalizowania produktów spożywczych lub ich ilości, musimy podać inną domyślną odpowiedź, prosząc o wyjaśnienie, czego nasz bot nie rozumiał lub przynajmniej o potwierdzenie. Dowiedzieliśmy się już, jak dodać domyślną odpowiedź do intencji w sekcji „Dodawanie domyślnej odpowiedzi do intencji”.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Spindoktorzy Ptolemeusza XIII wykorzystali sympatię ludu do królowej przeciwko niej, wydając dekret w jej imieniu, że całe dostępne zboże powinno być wysłane do Aleksandrii, a żadne do Środkowego i Górnego Egiptu. To rozgniewało ludność Egiptu i zwrócili się przeciwko Kleopatrze. Kleopatra w obawie o swoje życie uciekła do Aszkelonu w Syrii. W 48 r. p.n.e. Juliusz Cezar udał się w kierunku Egiptu, aby rozwiązać konflikty między Ptolemeuszem XIII a Kleopatrą. W tym samym czasie sama Kleopatra zebrała armię na granicy Egiptu, by zaatakować swojego brata. Cezar przybył do Aleksandrii zdecydowany umieścić Kleopatrę z powrotem na tronie, dopóki dworzanie Ptolemeusza nie przynieśli mu prezentu – głowy jednego z przyjaciół Cezara. Niezupełnie to nie spodobało się Cezarowi, a Cezar wkroczył do miasta, zajął pałac i ogólnie przejął dowodzenie. Zarówno Ptolemeuszowi, jak i Kleopatrze nakazano odprawić swoje armie i spotkać się z Cezarem, który rozstrzygnie ich spór (raczej jak ojciec i dwoje niegrzecznych dzieci). Kleopatra jednak nie była głupia i wiedziała, że ​​jeśli wejdzie otwarcie do Aleksandrii, Ptolemeusz każe ją zabić. Więc zakradła się do pałacu pod orientalnym dywanem. Kiedy dywan został rozwinięty, Kleopatra wypadła, a Cezar się zakochał. Tej nocy zostali kochankami, a rano Ptolemeusz wybiegł z pałacu, ponieważ czuł, że został zdradzony. Wkrótce potem został aresztowany, ale jego armia oblegała pałac. Cezar uwolnił Ptolemeusza, ale oblężenie trwało prawie sześć miesięcy i zakończyło się dopiero, gdy Ptolemeusz utonął w Nilu. Aleksandria poddała się następnie Cezarowi. Teraz wdowa, Kleopatra poślubiła swojego brata Ptolemeusza XIV, który miał 11 lub 12 lat. Juliusz Cezar podarował im Cypr jako prezent ślubny. Rozbudziło się jego zainteresowanie Kleopatrą. Ciesząc się leniwymi letnimi dniami z Juliuszem. Relacje między Kleopatrą a Juliuszem Cezarem rozwinęły się i w 47 p.n.e. wyruszyli w romantyczny rejs po Nilu. Kleopatra miała zaledwie 23 lata i była w ciąży z dzieckiem Cezara, zwanym Cezarionem. Dziecko urodziło się niedługo po powrocie do Aleksandrii. W świątyni Hathor w Denderah płaskorzeźba przedstawia Kleopatrę przedstawiającą bogom swojego syna Cezariona i nazywającą go „Ptolemeuszem Cezarem, synem Juliusza Cezara i Kleopatry”, aby pokazać, że był następcą tronu . W 46 rpne Kleopatra, Ptolemeusz XIV i Cezarion udali się na wakacje do Rzymu, aby odwiedzić Juliusza Cezara. Przebywali w willi Cezara pod Rzymem prawie dwa lata – teraz to półtora wakacji. W tym czasie Juliusz podarował Kleopatrze mnóstwo prezentów i tytułów, a nawet wzniósł jej posąg w świątyni Wenus Genetrix. Rzymianie byli przerażeni tą sprawą i ostatecznie doprowadziła ona (częściowo) do zabójstwa Juliusza w 44 r. p.n.e. Kleopatra w obawie o życie swoje i syna pognała z powrotem do Egiptu. Przed lub po powrocie do Egiptu mąż Kleopatry, Ptolemeusz XIV, w tajemniczy sposób zmarł w wieku 15 lat, prawdopodobnie otruty, pozostawiając Kleopatrę wolną rękę, by poślubić swojego syna Cezariona i uczynić go swoim współregentem, Ptolemeuszem XV.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Dodamy trzy możliwe odpowiedzi, które zostaną zwrócone użytkownikowi po napotkaniu place_order_intent.

Jasne. Co chciałbyś dzisiaj zamówić?

Zdecydowanie, co chciałbyś dzisiaj mieć?

Oczywiście, postaram się Ci w tym pomóc. Co masz ochotę zjeść

Dzisiaj?

Teraz następnym krokiem jest poczekanie, aż użytkownik wprowadzi żądane elementy i przeanalizuje je.

Teraz utworzymy nową intencję, która powie nam, co użytkownik faktycznie zamierza zamówić (tj. produkty spożywcze).

Tworzymy nową intencję o nazwie items_description Najpierw dodajemy nasze standardowe wyrażenie użytkownika.

Jedna kluska z kurczakiem i dwie sajgonki.

Kiedy dodajemy wyrażenie użytkownika, możemy wybrać konkretne słowa, które chcemy określić jako elementy intencji. Może to być ilość, data lub godzina, lokalizacja itp., które są wstępnie zdefiniowane, ale możemy stworzyć własne encje, klikając przycisk Utwórz nowy w prawym dolnym rogu po wyświetleniu wyskakującego okienka. Zaznacz słowo w wypowiedzi, dla którego chcesz uczynić wybrane słowo jednostką. Następnie otwiera wyskakujące okienko umożliwiające utworzenie własnego podmiotu. W tym przykładzie powinniśmy być w stanie przeanalizować dane w ładnym, czytelnym formacie, abyśmy mogli ich używać w dowolnym języku programowania. Format JSON to najlepszy format, jaki możemy zastosować we współczesnych aplikacjach wieloplatformowych. Dialogflow zwraca dane w formacie JSON domyślnie, który można przeanalizować tak, aby wyglądał podobnie do poniższego kodu. Zawsze sugeruje się, aby przechowywać jak najmniej danych; nie przeciążaj odpowiedzi API, podając zbyt dużo danych. Pamiętaj, że to wszystko wiąże się z kosztami skali.

{

“food_items”: {

“chicken dumpling”: 1,

“Spring rolls”: 2

}

}

Element Opis Zamiar i podmioty przynależne

Możemy wybrać Jeden i Dwa i zdefiniować je jako @sys.number, co jest niczym innym jak typem danych. Utworzymy nową jednostkę o nazwie food_items_entity, aby identyfikować produkty spożywcze. Jeśli spojrzysz na rysunek , przekonasz się, że mamy ENTITY nazwaną jako food_items_ Entity, ale kiedy wybieramy słowa, wówczas nazwiemy parametry jako food_items_ Entity1 i food_items_entity2; podobnie jest w przypadku ilości żywności, która jest liczbą, w przypadku której pierwszy i drugi parametr nazywamy odpowiednio ilością1 i ilością2.

To, co tutaj zdefiniujemy, pomoże nam zrozumieć odpowiedź JSON, którą otrzymamy po uruchomieniu intencji. Powinniśmy mieć tam wszystkie te wartości, aby móc kontynuować pracę z chatbotem. Zatem wybierz całe słowo lub kombinację słów i kliknij Utwórz nowe. Pojawi się nowy ekran umożliwiający tworzenie bytów; po prostu wprowadź nazwę tego nowego podmiotu i zapisz. Wróćmy teraz do naszych zamiarów dla items_description i powinieneś zobaczyć coś takiego jak na rysunku 3-6. Dodawaj więcej wyrażeń użytkownika do wyrażeń szkoleniowych i definiuj w nich encje. Dodaliśmy na razie cztery wypowiedzi i tak wyglądają. Zamierzamy dodać ich jak najwięcej, aby nasz agent mógł lepiej klasyfikować intencje. Dialogflow posiada także funkcję udostępniania danych szkoleniowych agenta. Dostęp do danych szkoleniowych wykorzystanych w tej książce można uzyskać za pośrednictwem strony internetowej Apress: https://github.com/Apress/buildingchatbots-with-python. Jak widać na rysunku , na którym staramy się dodać więcej przykładów w opisie przedmiotu w naszym agencie dialogflow.

W tym momencie zapisaliśmy nasz zamiar, a nasz agent zakończył szkolenie modeli. Jeśli po prawej stronie wpiszemy następujące zdanie, powinniśmy zobaczyć następującą odpowiedź JSON:

Jeden pierożek z kurczakiem i dwie sajgonki. Odpowiedź z intencji:

{

“id”: “e8cf4a44-6ec9-49ae-9da8-a5542a80d742”,

“timestamp”: “2018-04-01T21:22:42.846Z”,

“lang”: “en”,

“result”: {

“source”: “agent”,

“resolvedQuery”: “One chicken dumpling and two spring rolls”,

“action”: “”,

“actionIncomplete”: false,

“parameters”: {

“quantity1”: 1,

“food_items_entity1”: “chicken dumpling”,

“quantity2”: 2,

“food_items_entity2”: “spring rolls”

},

“contexts”: [],

“metadata”: {

“intentId”: “0b478407-1b37-4f9a-8779-1866714dd44f”,

“webhookUsed”: “false”,

“webhookForSlotFillingUsed”: “false”,

“intentName”: “items_description”

},

“fulfillment”: {

“speech”: “”,

“messages”: [

{

“type”: 0,

“speech”: “”

}

]

},

“score”: 1

},

“status”: {

“code”: 200,

“errorType”: “success”,

“webhookTimedOut”: false

},

“sessionId”: “e1ee1860-06a7-4ca1-acae-f92c6e4a023e”

}

Jeśli spojrzysz na sekcję parametrów odpowiedzi JSON, zobaczymy

{

“quantity1”: 1,

“food_items_entity1”: “chicken dumpling”,

“quantity2”: 2,

“food_items_entity2”: “spring rolls”

}

Możemy łatwo napisać kod w Pythonie, aby przekonwertować JSON na zamierzony format, o którym mówiliśmy.

CZY MOŻESZ TO ZROBIĆ?

Po prostu przetestuj swoje umiejętności w zakresie języka Python i spróbuj napisać kod, który odczytuje kod JSON tak jak poprzednio i zwraca przynależną do niego ilość oraz artykuł spożywczy w innym formacie JSON, o którym mówiliśmy wcześniej.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Historia Kleopatry i Marka Antoniusza to jedna z najsłynniejszych tragicznych historii miłosnych na świecie. W tej historii występuje Kleopatra VII, urodzona około 70 roku p.n.e. – córka Ptolemeusza XII (nazywanego flecistą) i jego siostra Kleopatra V. Dziwne pomyśleć, że matka Kleopatry jest także jej ciotką, a ojciec jest jej wujem. Ptolemeusz XII nie cieszył się zbytnią popularnością w Egipcie ze względu na jego pochlebny stosunek do Rzymu. Był też władcą słabym i okrutnym (co prawdopodobnie sprawiało, że dobrze pasował do rodu Ptolemeuszy). W 60 r. p.n.e. niepopularność Ptolemeusza XII osiągnęła takie rozmiary, że uciekł z Egiptu dla bezpieczeństwa Rzymu, podczas gdy jego najstarsza córka, Berenice, objęła tron. Po kilku latach, przy wsparciu Rzymu, Ptolemeusz powrócił do Egiptu i odzyskał swój tron. Rządził aż do śmierci w 52 roku p.n.e., kiedy tron ​​objęła Kleopatra VII, lat 19 i poślubiona jej 10-letniemu przyrodniemu bratu Ptolemeuszowi XIII. Ponieważ jej mąż był tak młody, Kleopatra rządziła Egiptem praktycznie sama, a nawet pomijała twarz Ptolemeusza w swoich monetach. W przeciwieństwie do swojego ojca, Kleopatra była popularną władczynią wśród Egipcjan – prawdopodobnie dlatego, że była jedyną władczynią Ptolemeuszy, która zadała sobie trud nauki języka egipskiego!

https://szkolazpieklarodem.pl/

Teraz, gdy stworzyliśmy intencję powitalną, utwórzmy intencję zamówienia. Nazwałem to miejsce_zamówienie_intent. Oto wprowadzone przeze mnie wyrażenia użytkownika:

chcę jeść

Chcę jak najszybciej zamówić jedzenie

Czy możesz przyjąć moje zamówienie na jedzenie?

Przyjmij moje zamówienie, proszę

Chcę złożyć zamówienie na chińskie jedzenie

Chcę złożyć zamówienie

Czy mógłbyś mi pomóc zamówić jedzenie?

Czy możesz zamówić dla mnie jedzenie?

Chcę zamówić jedzenie

Chcę zamówić tajskie jedzenie

Chcę zamówić chińskie jedzenie

Teraz stworzyliśmy intencję identyfikacji wyżej wymienionych wyrażeń użytkownika lub powiązanych wyrażeń użytkownika. Teraz nadszedł czas, aby dodać odpowiedź do użytkownika, korzystając z domyślnej odpowiedzi na intencję.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Rodzina Ptolemeuszów nie była miłą grupą ludzi. Może to brzmieć jak ogólne stwierdzenie, ale ta rodzina miała obsesję na punkcie władzy tronu i zrobiła wszystko, aby ją utrzymać. Byli znani z tego, że poślubiali swoich braci i siostry jako środek legitymizacji roszczeń do tronu lub utrzymania tronu w rodzinie. (Oczywiście wielu starożytnych egipskich królów zawierało również małżeństwa w swoich rodzinach, ale nie wszystkie te małżeństwa kończyły się dziećmi. Małżeństwa ptolemejskie były skonsumowane – regularnie). swoich braci, sióstr, mężów i żon w celu samodzielnego rządzenia – lub pozbywania się niepopularnych lub nieodpowiednich jednostek. Jako członek tej przerażającej rodziny naprawdę musiałeś mieć się na baczności. Wielu władców i urzędników zostało zamordowanych lub zginęło w podejrzany sposób:

* Phillip Arrhidaeus został zamordowany przez jednego ze swoich ochroniarzy.

* Berenice II została otruta i spalona przez swojego syna Ptolemeusza IV.

* Żona Ptolemeusza IV, Arsinoe, została otruta przez brata drugiej żony Ptolemeusza, Agathoclea.

* Ptolemeusz VII został zabity przez swojego ojczyma i wuja Ptolemeusza VIII (który nosił przydomek Potbelly i był bardzo niepopularny).

* Memphites został zamordowany przez swojego ojca, Ptolemeusza VIII, który wysłał rozczłonkowane ciało swojej siostrze/żonie, Kleopatrze II, jako prezent urodzinowy. (Jestem pewien, że wolałaby trochę soli do kąpieli!)

* Kleopatra III została prawdopodobnie zamordowana przez jej młodszego syna, Ptolemeusza X (chociaż wcześniej jej starszy syn, Ptolemeusz IX, został oskarżony o spisek w celu jej zamordowania).

* Berenice, córka Ptolemeusza IX, została zamordowana w ciągu miesiąca po ślubie z Ptolemeuszem XI. Nie lubił jej i pragnął tronu dla siebie. Szczerze mówiąc, Berenice prawdopodobnie też o nim nie myślała.

* Ptolemeusz XI został zlinczowany przez społeczeństwo po zaledwie 19 dniach rządów, ponieważ Berenice cieszyły się dużą popularnością.

* Berenice (kolejna!), córka Ptolemeusza XII, została zamordowana przez Rzymian z powodu buntu przeciwko ojcu, gdy próbowała objąć tron. Ptolemeusz XII poprosił o pomoc Juliusza Cezara, dyktatora Rzymu.

* Ptolemeusz XIV, brat i mąż Kleopatry VII (o sławie Marka Antoniusza), został prawdopodobnie usunięty przez królową, aby mogła awansować na tron ​​swojego syna Ptolemeusza XV, chroniąc go przed Rzymianami.

Większość tych morderstw dotyczyła władzy i tronu. Jednak podczas wielu zmagań z rodziną Ptolemeuszy Rzym został wcielony do pomocy w rozwiązaniu sporów. Chociaż zaangażowanie Rzymu zapewniało, że ktoś wygrał spory i miał za sobą poparcie i moc Rzymu, Rzym nie zapomniał o długach zaciągniętych na pomoc walczącym Ptolemeuszom. A za panowania Kleopatry VII rzymscy przywódcy przybyli, aby odebrać dług – co ostatecznie doprowadziło do ostatecznego upadku cywilizacji egipskiej.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Przyjrzyjmy się niektórym punktom, o których warto wiedzieć tworząc intencje w Dialogflow.

• Intencja Dialogflow umożliwia także ustawienie domyślnej odpowiedzi na każdą intencję. Odpowiedź domyślna to odpowiedź zwracana użytkownikowi za każdym razem, gdy intencja zostanie rozpoznana. W naszym przykładzie, gdy użytkownik mówi „Witajcie” – słyszymy „Witajcie!” jako odpowiedź od bota.
• Jeśli chcesz, możesz dodać więcej odpowiedzi lub usunąć istniejące. Posiadanie więcej niż jednej odpowiedzi sprawia, że bot wygląda realistycznie, więc nie odpowiada za każdym razem tą samą odpowiedzią i wydaje się ludzki dla użytkownika rozmawiającego z botem.

• Intencje w Dialogflow mają także możliwość oznaczenia zakończenia rozmowy. Innymi słowy, możesz pozwolić botowi założyć, że użytkownik nie będzie już brał udziału w rozmowie, a bot na podstawie tych informacji podejmie niezbędne działania, aby zakończyć rozmowę.