https://szkolazpieklarodem.pl/
To niewiarygodne, że utrzymywanie czasu było jeszcze bardziej skomplikowane. Oprócz konwencji kalendarzowych, które opisałem w poprzednim podrozdziale, starożytni Ateńczycy używali dwóch innych form kalendarza:
* Kalendarz do planowania świąt religijnych
* Kolejny dotychczasowy kalendarz dokumentów politycznych i aktów prawnych
Różne kalendarze były zestawiane ze sobą i przy wielu okazjach ludzie musieli być informowani, jaki to był dzień! Publiczni niewolnicy, czyli demosioi (zob. rozdział 14), byli odpowiedzialni za utrzymywanie dat i zapisów w porządku.
Uff, to był długi tydzień!
Możesz się zastanawiać, w jaki sposób system numeracji zostawił miejsce na weekendy. Cóż, tak się nie stało. Poza festiwalami nie było formalnych dni „niepracy”, a to, kiedy pracowałeś, zależało od tego, co robiłeś. Dla wielu ludzi, jeśli nie pracowali, nie jedli. Inni bogatsi rolnicy lub ludzie biznesu mogliby wybrać, co zrobią i kiedy. Czasami było więcej do zrobienia, zwłaszcza przy pracach sezonowych, takich jak rolnictwo. W Atenach prawie każdy dzień był dniem pracy, z wyjątkiem świąt religijnych. Ateńczycy co roku spędzali około 60 dni na festiwalach, a prawdopodobnie około 20 dni to inne określone dni wolne od pracy dla biorących w nich udział: obywateli, kobiet Attyki, a w niektórych przypadkach metyków. Niewolnicy byli w większości wykluczeni. W dzisiejszy dwudniowy weekend współcześni ludzie dostają co roku około 20 dodatkowych dni wolnych w porównaniu ze starożytnymi Grekami – ale z drugiej strony mieli też tysiące niewolników, którzy wykonywali za nich dużo pracy!