https://szkolazpieklarodem.pl/
Większość starożytnych greckich posiadłości rolniczych nie była zbyt duża, więc większość rolników nie utrzymywała wielu zwierząt. Grunty do wypasu były na wagę złota, więc kilka świń, owiec lub kóz obok pary wołów było hodowanym inwentarzem większości gospodarstw. Rodzaj zwierząt hodowanych w większych gospodarstwach w dużej mierze zależał od terenu. Ogólnie rzecz biorąc, większe zwierzęta, takie jak bydło i woły, trzymano zwykle na północy Grecji i Macedonii, ponieważ regiony te były bardziej wilgotne i dostępne było więcej pastwisk. Na Peloponezie i na południu owce i kozy były lepszym wyborem, ponieważ ziemia była bardziej skalista. Kozy i owce były szczególnie przydatne dla starożytnych Greków, ponieważ były używane do produkcji mleka, sera, wełny i mięsa – wszystkiego, co rolnicy mogli wymieniać na inne towary na targu w mieście. Przydatne były również kozy i owce, ponieważ rolnicy mogli je sprzedawać lub wykorzystywać w ofierze; zdrowe, zadbane zwierzęta osiągały bardzo dobrą cenę na cele religijne.