Miesiąc: październik 2022

https://szkolazpieklarodem.pl/

Śmierć Aleksandra -– przez złapanie gorączki, a następnie śmierć – nie była niczym niezwykłym. Towarzysz Aleksandra Hefajstion zmarł na coś podobnego zaledwie kilka tygodni wcześniej. Mimo to utrzymują się pogłoski, że Aleksander został zamordowany, a na ten właśnie temat napisano kilka ostatnich książek. Książki te wskazują na niezadowolenie Macedończyków z powodu przyjęcia przez Aleksandra „perskiego zachowania” oraz na niechęć jego żołnierzy do kontynuowania kolejnej kampanii teraz, gdy byli fantastycznie bogaci w Babilonie. Inni twierdzą, że Aleksander doznał ciężkiej rany w klatce piersiowej podczas jednej ze swoich ostatnich bitew w Indiach. Skutki tej rany, w połączeniu z marszem przez pustynię Gedrosian wkrótce potem, byłyby poważne. Wydaje się całkiem słuszne, że życie pełne mitów, przygód i niesamowitych opowieści kończy się śmiercią w tajemniczych okolicznościach. Nadal nie mogę zdecydować, czy Aleksander został zamordowany, czy nie. Co myślisz?

https://szkolazpieklarodem.pl/

Pomimo wielkich uroczystości i ekscytujących nowych planów czas Aleksandra w Babilonie nie był szczęśliwy. Ciągle borykał się z niepokojami i buntem w imperium, a jego lojalni Macedończycy źle reagowali na nowych perskich rekrutów. Śmierć Hefajstiona na początku 323 r. p.n.e. sprawiła, że ​​Aleksander pogrążył się w smutku i urządził odpowiednio wystawny pogrzeb z 30-metrowym stosem. W czerwcu 323 pne Aleksander miał wyjechać na swoją wyprawę do Arabii, kiedy po bankiecie na cześć jednego ze swoich Towarzyszy, Nearchusa, zachorował. Przez tydzień walczył z wysoką gorączką, zanim został przykuty do łóżka. Ostatecznie 13 czerwca 323 r. p.n.e. Aleksander zmarł. Miał 32 lata. Życie i działalność Aleksandra przeniosły świat w zupełnie inne miejsce do czasu jego śmierci:

* Tradycyjne mocarstwa Aten, Sparty, Teb, a nawet Imperium Perskiego utraciły swoją dominację.

* Kontynenty Europy i Azji były bliżej siebie niż kiedykolwiek wcześniej. Dawne bariery między światem greckim a perskim Imperium nigdy więcej nie istniało.

* Świat śródziemnomorski został pozostawiony w rękach byłych generałów Aleksandra, którzy prowadzili zaciekłą walkę o władzę. Rozdział 12 przygląda się temu hellenistycznemu światu, jak stał się znany.

* Prawie każdy inny dyktator, od Juliusza Cezara do Napoleona, uważał Aleksandra za wzór do naśladowania.

Były to rzeczywiście imponujące osiągnięcia przez zaledwie dziesięć lat u władzy. Słowami greckiego generała Arriana:

Każdy, kto umniejsza Aleksandra, nie ma do tego prawa. . . Ale niech taka osoba, jeśli szantażuje Aleksandra, musi najpierw porównać się z obiektem jego nadużyć: z nim samym, tak nikczemnym i niejasnym, i konfrontując się z nim, wielkim królem, z jego niezrównanym światowym sukcesem, niekwestionowany monarcha dwóch kontynentów, który moc swojego imienia rozprzestrzeniał po całej ziemi.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Aleksander zwerbował również większość z 30 000 młodych perskich chłopców, kiedy odwiedził Babilon w 331 r. p.n.e. Mężczyźni ci spędzili sześć lat, gdy Aleksander przebywał na wyjeździe, szkoląc się i kształcąc na sposób Aleksandra i jego Towarzyszy, i byli teraz gotowi, aby stać się główną częścią armii ekspedycyjnej Aleksandra. Doniesienia historyczne wskazują, że Aleksander planował przyszłe kampanie do Arabii (na południu), a nawet prawdopodobnie do zachodniej części Morza Śródziemnego. Ci ludzie stworzyliby jego nową armię.

Aby zrealizować swoje plany, zaaranżował małżeństwa między prawie całym swoim macedońskim dowództwem a arystokratycznymi perskimi pannami młodymi. Sam Aleksander poślubił Statirę, córkę Dariusza III. Idąc za przykładem Aleksandra, nawet 10 000 żołnierzy macedońskich wzięło perskie panny młode. Plutarch opisuje masywne, wspaniałe wspólne wesele, które kosztowało fortunę i na pewno trafiłoby na łamy Hello! w te dni! Powiedziano nam, że na ucztę wzięło udział 9000 gości, a każdy z nich otrzymał złoty puchar za libacje. Całą zabawę przeprowadzono z rozmachem, a Aleksander posunął się nawet do spłacenia długów któregokolwiek ze swoich gości: nakłady na tę okazję wyniosły 9870 talentów. Aby to zobrazować, całkowity koszt uroczystości weselnych wyniósł 97 536 kilogramów złota. Nawet Elton John może mieć problemy z dorównaniem temu!

https://szkolazpieklarodem.pl/

Wydaje się, że Aleksander doskonale zdawał sobie sprawę z szerszych problemów związanych z rządzeniem tak dużym imperium. Od jakiegoś czasu włączał do swojej armii młodych Persów i szkolił ich jako zastępców w falangi niektórych weteranów ojca, którzy przeszli na emeryturę. Po powrocie do Babilonu przeszedł ten trening o krok dalej. Różne miasta założone przez Aleksandra od Egiptu po Indie były już wypełnione mieszanką osadników europejskich (greckich/macedońskich) i azjatyckich (egipskich/perskich/indyjskich). Aleksander postanowił teraz spróbować osiedlić niektórych Azjatów w Grecji i Macedonii.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Po powrocie do Babilonu w 324 r. p.n.e. Aleksander przystąpił do rządzenia imperium, które stworzył. Był teraz formalnie władcą Macedonii, Egiptu, wszystkich terytoriów w Imperium Perskim i zachodnich Indiach, a także był dowódcą wszystkich Greków. Oczywiście tak ogromny obszar okazał się nie do opanowania. Na jego dwór regularnie docierały wieści o korupcyjnych praktykach wśród wyznaczonych przez niego gubernatorów, a także o buntach plemion w Baktrii i Sogdianie.

 

https://szkolazpieklarodem.pl/

Aleksander planował udać się jeszcze dalej przez indyjską pustynię, w kierunku rzeki Ganges, a stamtąd na skraj świata (patrz pobliski pasek „Na koniec świata i z powrotem”). Ale doznał buntu własnych żołnierzy, którzy nie chcieli iść dalej. W 325 r. p.n.e. Aleksander brał udział w kampanii od prawie dziesięciu lat, a wielu żołnierzy jego piechoty służyło u Filipa II przez wiele lat wcześniej. Ci mężczyźni byli całkowicie wyczerpani walką. Aleksander niechętnie zgodził się na ich żądania. Droga do domu była niezwykle żmudna. Aleksander wysłał część swojej armii z powrotem do Persji drogą lądową, którą przebyli kilka lat wcześniej. Wykorzystał również ogromną ilość dostępnego drewna do budowy nowej floty. Z tym popłynął w dół rzeki Indus do jej ujścia na Oceanie Indyjskim. Dla Aleksandra był to południowy kraniec świata. Aleksander następnie poprowadził resztę swoich żołnierzy w marszu przez pustynię Gedrosian. To była przerażająca podróż z okropnym upałem i brakiem jedzenia. Tysiące ludzi i wszystkie zwierzęta juczne zginęły, zanim w końcu spotkały się z flotą pod Nearchusem w Zatoce Perskiej.

W 327 r. p.n.e. Aleksander zaszedł dalej niż jakikolwiek Grek przedtem – przez Hindukusz i do samych Indii. Czyniąc to, poszedł w ślady mitologicznych postaci Heraklesa i Dionizosa, o których mówiono, że tam podróżowali. Aleksander podróżował ku temu, co uważał za krawędź świata. Po wkroczeniu do Indii Aleksander udał się nad rzekę Hydaspes (obecnie Jhelum) w 326 r. p.n.e. Stoczył zaciekłą i bardzo trudną bitwę z miejscowym królem Porusem, w której jego wojska po raz pierwszy zmierzyły się z walką w dżungli. Bitwa była prawdziwą walką z dużymi stratami po obu stronach. (Słonie przestraszyły się i wpadły w amok, zabijając dziesiątki ludzi Porusa). Ale Aleksander był pod wrażeniem tego, jak dzielnie walczył Porus. W rezultacie mianował Porus gubernatorem swojej nowej prowincji Indii!

Niektórzy historycy uważają, że Aleksander planował maszerować przez Indie do tego, co uważał za skraj świata, a następnie zbudować flotę. Korzystając z tego, popłynął z powrotem na „dno” świata (gdzie Indie zostały połączone z Etiopią), znalazł źródło Nilu, a następnie popłynął z powrotem do Aleksandrii! To był genialny i fantastyczny pomysł ze strony Aleksandra – ale geografia była zła. Niezależnie od powagi tego planu Aleksander i Grecy nie wiedzieli, że Chiny leżą poza Indiami. Ale to był dopiero pierwszy z ich problemów. . . .

Aleksander podjął kolejną zaskakującą decyzję w 327 r. p.n.e. Po pokonaniu wodza plemiennego Oxyartesa w Sogdianie ożenił się z córką Oxyartesa, Roxanne. Seksualność Aleksandra Wielkiego do dziś fascynuje ludzi. We współczesnych terminach był prawdopodobnie biseksualny. Związek Aleksandra z jego towarzyszem Hefajstionem był prawdopodobnie seksualny, a kilku pisarzy historycznych, takich jak jego biograf Plutarch, powiedział, że kochał również perskiego eunucha zwanego Bagoas. Ta relacja pojawia się w filmie Alexander (2004) i wywołała furorę w końcowej edycji, gdy większość z nich została wycięta. Warto zobaczyć Alexander Revisited (2007), drugi „cut” filmu Olivera Stone’′a, który przywraca wiele utraconego materiału. Aleksander prawdopodobnie również uważał kobiety za atrakcyjne, ale wydaje się prawdopodobne, że ożenił się z Roxanne głównie dlatego, że uznał, że nadszedł czas, aby spłodzić spadkobiercę swojego nowego imperium. Aleksander wziął drugą żonę, Statirę, córkę Dariusza, kiedy wrócił do Babilonu w 324 r. p.n.e. Żadne małżeństwo nie było parą miłosną, ale niektórzy starożytni pisarze twierdzą, że w ciągu swojego życia brał wiele kochanek.