Steganografię można zdefiniować jako ukrywanie informacji w wiadomościach, obrazach i plikach. Sztuka steganografii sięga wieków wstecz, w których wiadomości wysyłane są ukryte w obrazach . Istnieje kilka metod i algorytmów ukrywania danych w różnych plikach. W steganografii tylko nadawca i odbiorca są świadomi informacji ukrytych w plikach. Wykrywanie plików steganograficznych jest wyzwaniem dla śledczych. Steganografia w komunikacji sieciowej wykorzystuje ukryte kanały do ukrywania tajnych danych w normalnej transmisji danych użytkownika, których nie mogą zobaczyć osoby trzecie. Steganografia zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale także anonimowość i prywatność. Ponieważ Internet zapewnia tajną komunikację kanałową, steganografia sieciowa obecnie rośnie i stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa sieci. Steganografia sieciowa wykorzystuje elementy sterujące protokołem komunikacyjnym, które utrudniają wykrycie i zniszczenie. Może używać większej liczby protokołów w warstwie OSI, takich jak manipulacja nagłówkiem HTTP w warstwie aplikacji i modyfikacja LSB próbki głosu dla VoIP. Steganografię sieciową można również sklasyfikować według modyfikacji jednostki danych protokołu, takiej jak modyfikacja jednostek danych usługowych (SDU), modyfikacja informacji sterujących protokołem (PCI) oraz relacja czasowa między PDU. Ukryty system komunikacji dla uszkodzonych sieci (HICCUPS) to kolejna technika steganografii do komunikacji bezprzewodowej, szczególnie w przypadku danych głosowych.