Dariusz nie był w pobliżu wystarczająco długo, by żywić urazę do Ateńczyków; zmarł w 486 r. p.n.e. Jednak jego następcą został jego syn Kserkses, który był absolutnie zdeterminowany, aby zemścić się za porażkę ojca i zaczął gromadzić ogromną armię i flotę.
Przegrupowanie w Grecji
Grecy wiedzieli, że Kserkses powróci do Aten i zdali sobie sprawę, że konieczny będzie wspólny wysiłek, jeśli grecki kontynent miałby kiedykolwiek pokonać siły perskie. W 481 i 480 r. p.n.e. przedstawiciele głównych miast greckich zorganizowali dwie duże konferencje, na których 31 greckich państw zobowiązało się odłożyć na bok dzielące je różnice i połączyć się przeciwko Persji. W świętym miejscu Delf wznieśli pomnik jako wizualny symbol ich nowej jedności. Konferencja głosowała również, że Spartanie będą mieć ogólne dowództwo połączonej armii. Dla krnąbrnych Greków ten poziom porozumienia był niesamowity. Grecy zdecydowanie potrzebowali zjednoczenia, ponieważ liczebność drugiej siły perskiej była niezwykła. Starożytne źródła mówią o sile liczącej około miliona ludzi, ale liczba ta wynosiła prawdopodobnie około 150 000, ponieważ logistyka związana z przemieszczaniem i wyżywieniem armii większej niż ta uniemożliwiłaby inwazję.