Rządy i firmy na całym świecie szpiegują się nawzajem z różnych powodów. Większość operacji szpiegowskich skupia się na zbieraniu informacji o działaniach przeciwnika w celu odgadnięcia jego następnego ruchu lub wczesnego wykrycia nowego systemu uzbrojenia lub technologii. Inne powody obejmują monitorowanie przeciwnika pod kątem zgodności z umową lub traktatem lub po prostu w celu utrzymania świadomości działań kluczowych osób. Kradzież tajemnic handlowych lub informacji niejawnych jest również powszechną praktyką. Przed pojawieniem się Internetu tego typu operacje zbierania informacji wywiadowczych wymagały wielu lat szkolenia osób służących jako szpiedzy oraz możliwości torturowania lub śmierci w przypadku schwytania. Dziś zagrożenie życia ludzkiego jest znacznie mniejsze, a ilość informacji dostępnych w Internecie znacznie bardziej kompletna. Po co ryzykować ludzkie życie, jeśli wszystkie lub większość potrzebnych informacji o przeciwniku jest dostępna online? Ta technika działa tylko przeciwko przeciwnikom, którzy są aktywnymi wydawcami informacji, ale w dzisiejszym silnie połączonym świecie jest bardzo niewielu takich, którzy tego nie robią. Samo gromadzenie informacji wywiadowczych zazwyczaj nie będzie miało fizycznie destrukcyjnego ani zakłócającego wpływu na infrastrukturę krytyczną. Wielu właścicieli infrastruktury otwarcie publikuje dane o swoich systemach, a wyszukiwarki internetowe zapewniają łatwy dostęp do miliardów dokumentów i plików na całym świecie. Jednak uzbrojony w techniczną wiedzę o współzależnościach infrastruktury i potencjalnych słabościach przeciwnik może skupić atak ze znacznie większą precyzją.