https://szkolazpieklarodem.pl/
Główną cechą miasta Mekka jest ciekawy budynek w kształcie pudełka w centrum miasta, zwany Ka’bah, czyli Sześcian. Jest to świątynia religijna zbudowana z cegieł i przykryta ciężkim czarnym suknem. Cztery tysiące lat temu dolina Mekki, zwana wówczas Baca, była suchym i niezamieszkanym miejscem. To znaczy aż do pewnego dnia, gdy mężczyzna podróżujący małą przyczepą kempingową przywiózł tam swoją żonę i małego syna i powiedział im, że to pustkowie ma być ich nowym domem. Mężczyzna ten miał na imię Abraham i otrzymał polecenie od Boga, aby sprowadził z Palestyny swoją drugą żonę Hagar i ich syna Izmaela do Arabii. Mogło to mieć na celu ochronę ich przed potencjalnymi konfliktami.
Pierwsza żona Abrahama, Sara, która chciała, aby jej dziecko Izaak było kolejnym przywódcą plemienia po śmierci Abrahama. Oprócz tego, że była drugą żoną, Hagar zajmowała pozycję nie do pozazdroszczenia: była służącą Sary, zanim jej status został podniesiony do rangi współżony. Gdyby Abraham musiał wybrać, kogo przenieść, zgadnij, kto musiał odejść! Muzułmanie wierzą, że Bóg nakazał prorokowi Abrahamowi zabrać Hagar i jej syna na pustynię arabską i tam ich zostawić. Był posłuszny swemu Panu i pozostawił im jedynie ograniczone zapasy żywności i wody. Następnie odbył dwutygodniową podróż powrotną do Palestyny, zostawiając swoją małą rodzinę i ufając Bogu, że będą bezpieczni. Hagar i Izmael rozbili namiot i czekali. Ich zapasy szybko się jednak wyczerpały i w ciągu kilku dni matka i syn zaczęli odczuwać skutki odwodnienia i głodu. W desperacji Hagar biegała w górę i w dół dwa wzgórza, próbując dostrzec w oddali jakąkolwiek pomoc, ale jej nie było. W końcu upadła obok Izmaela pośrodku doliny i modliła się do Boga o wybawienie. Chłopiec uderzył stopą o ziemię, a to spowodowało, że w pobliżu powierzchni wytrysnęło źródło wody. Woda była chłodna i słodka. Hagar i Izmael zostali ocaleni! Mając zapewnione zaopatrzenie w wodę, mogli wymieniać wodę z wędrownymi nomadami na żywność i inne potrzeby. Z czasem prorok Abraham wrócił z Palestyny, aby sprawdzić, co się dzieje zrodziną w Baca, i ze zdumieniem zobaczył, że są właścicielami bardzo dochodowej studni. Izmael, który rozwijał w sobie silne poczucie mądrości i sprawiedliwości, bardzo podobał się swemu ojcu. W islamie nie ma żadnej wzmianki o tym, że Izmael został łucznikiem lub podnosił rękę na wszystkich, jak głosi Biblia, być może pod wpływem stronniczego nieznanego autora. Teraz, gdy odpoczywał z Hagar i ich synem, miała nastąpić wielka próba Abrahama. Sędziwy patriarcha widział we śnie, że składa w ofierze swego syna na ołtarzu. Kiedy Abraham powiedział o tym synowi, chłopiec odważnie odpowiedział: „Uczyń, jak ci nakazano”. Abraham zabrał chłopca na pustynię i przywiązał go do kamiennego występu. Wyobraź sobie stres i niepokój odczuwane przez oboje. Abraham był proszony o odebranie życia swojemu ukochanemu synowi, a chłopiec tam leżał, wiedząc, że jego własny ojciec go zabije. Ale gdy Abraham miał już uderzyć nożem, przyszedł do niego anioł i kazał mu przestać, ponieważ pokazał już, że jest gotowy porzucić wszystko, co kocha, ze względu na Boga. Zarówno ojciec, jak i syn byli zachwyceni i zamiast tego znaleźli w pobliżu barana, którego mogli złożyć w ofierze. Czytając tę relację, być może zauważyliście, że chłopiec, który miał zostać złożony w ofierze, to nie Izaak, ale Izmael, co jest przeciwieństwem biblijnego opisu tej historii. Islam twierdzi, że ta historia miała miejsce w Dolinie Baca i że ponieważ Bóg oszczędził Izmaela i poddał próbie wiarę Abrahama, małżonkowie z tej okazji zbudują wielką świątynię. Byłby to prekursor dzisiejszej Ka’by. Dowody na poparcie tego twierdzenia można znaleźć w samej Biblii, która mówi, że Abrahamowi nakazano złożyć ofiarę ze swego jedynego syna. Jak dobrze wiesz, jedno i drugie, Izmael i Izaak byli synami Abrahama, przy czym Izmael był starszy, więc nazywanie Izaaka jego jedynym synem byłoby błędne. Prawo żydowskie nie rozróżnia synów urodzonych przez różne żony, dlatego muzułmanie utrzymują, że ludzie zmienili imię Izmael na Izaakktóry zmodyfikował tę starożytną relację. (Żydowskie kroniki plemienne zaginęły na lata podczas niewoli babilońskiej i zostały przepisane z pamięci przez kapłana o imieniu Ezra.) Następnie prorok Abraham otrzymał objawienie od Boga, aby zbudować świątynię w Dolinie Baca, poświęconą wyłącznie Jemu . Abraham i jego syn posłuchali bez zastrzeżeń i zbudowali niewielką kamienną budowlę, która miała być miejscem spotkań wszystkich, którzy chcieli umocnić swoją wiarę w Boga. Miało to być coś w rodzaju centrum monoteizmu, jeśli można tak powiedzieć. Koran tak opisuje część tej historii:
„Pamiętajcie, jak Abraham i Izmael budowali fundamenty Domu [i modlili się]: «Panie nasz! Przyjmij to od nas, ponieważ Ty jesteś Słyszący i Wiedzący. Nasz Pan! Spraw, abyśmy byli posłusznymi ludźmi, którzy kłaniają się Tobie. A z naszych potomków uczyń ich ludźmi uległymi, kłaniającymi się Tobie. Pokaż nam, gdzie mamy wykonywać nasze rytuały i zwróć się do nas, ponieważ Ty jesteś Tym, który przyjmuje pokutę i jest miłosierny’” (Koran 2:127–128).
Z upływem lat Izmael został pobłogosławiony proroctwem i przekazał nomadom pustyni przesłanie o poddaniu się woli Bożej. Kontynuował zapoczątkowaną przez ojca tradycję przyprowadzania do sanktuarium sług Bożych na pielgrzymki. W końcu ludzie zaczęli osiedlać się w Dolinie Baca, a nazwę zmieniono później na „Mekka” (lub Mekka). Sam Koran wymienia zarówno starożytną nazwę Baca, jak i współczesną Mekkę. Biblia hebrajska potwierdza istnienie tego wielkiego rytuału pielgrzymkowego w Kaabie
Mekka (Baca). Król Dawid napisał w Psalmie 84:
„O Panie Wszechmogący, mój Królu i mój Boże. Błogosławieni, którzy mieszkają w Twoim domu; zawsze cię chwalą. Błogosławieni, których siła jest w Tobie, którzy skierowali swoje serce na pielgrzymkę. Przechodząc przez dolinę Baca, czynią ją miejscem źródeł; jesienne deszcze pokrywają go również kałużami.” (Psalm 84:4–6)
Po wielu stuleciach Mekka stała się tętniącym życiem miastem, głównie ze względu na niezawodne źródło wody, ale także ze względu na rosnącą pozycję przystanku na międzynarodowym szlaku karawan z Jemenu i Indii do Syrii i Europy. Ale religia Abrahama nie miała przetrwać tam nienaruszona. Stopniowo w ludziach zaczęły pojawiać się fałszywe wyobrażenia na temat duchów i wielości bogów. Wreszcie świątynię Abrahama zamieniono na dom, w którym przechowywano bożki i posągi, którym ludzie oddawali cześć zamiast Bogu. Minęło wiele lat, zanim Bóg wyśle właściwego proroka, aby oczyścił te fałszywe idee i przywrócił Kaabę do kultu jedynego prawdziwego Boga. Prorok ten, który miał być potomkiem proroka Abrahama poprzez jego syna Izmaela, otrzymał imię Mahomet.
Hagar była prawowitą żoną Abrahama, a jej syn Izmael był jego pierwszym dziedzicem. Prawo żydowskie nie czyni rozróżnienia w odniesieniu do matki pierworodnego syna. Sama Biblia nazywa Hagar żoną Abrahama. (Rodzaju 16:3)
Nazwa studni odkrytej przez Izmaela i Hagar nazywa się Studnia Zam Zam. Przez 4000 lat nigdy nie wyschło.
Abraham powiedział: „O mój Panie! Uczyń to miasto [Mekki] miastem pokoju i bezpieczeństwa i chroń moich synów i mnie przed oddawaniem czci bożkom. O nasz Panie! Sprawiłem, że część mojego potomstwa zamieszkała w [pustynnej] dolinie [w Arabii] bez uprawy przez Twój Święty Dom, aby… mogli ustanowić regularną modlitwę”. (Koran 14:35, 37)
Baytullah oznacza Dom Boży. Jest to potoczna nazwa głównego sanktuarium religijnego w Mekce, znanego jako Ka’ba. Muzułmanie nie wierzą jednak, że Bóg mieszka w Kaabie; jest to jedynie centralny punkt pobożności religijnej.