https://szkolazpieklarodem.pl/
„Będę wysławiał Pana w każdym czasie; Jego pochwała zawsze będzie na moich ustach. Dusza moja będzie się chlubić w Panu; niech ucieszeni słyszą i radują się. Wysławiajcie ze mną Pana; wspólnie wywyższajmy Jego imię”. Tak napisał Dawid w Psalmie 34 Biblii. Muzułmanie wierzą, że Bóg objawił Psalmy prorokowi Dawidowi. W tradycji islamskiej znany jest jako człowiek oddany czci i postowi. Żydzi i chrześcijanie również celebrują jego cnoty. Był, powiedziałby muzułmanin, doskonałym wzorem do naśladowania. Według proroka Mahometa był także człowiekiem żarliwej modlitwy. Modlitwa oznacza różne rzeczy dla różnych ludzi. Niektórzy uważają to za magiczne lekarstwo na wszystkie dolegliwości lub szybkie lekarstwo na trudne sytuacje. „Jeśli mi pomożesz, Boże” modlą się: „wtedy zrobię to i to”. „Proszę, Boże, przebacz mi”. „Pomóż mi dobrze zdać tę próbę, Boże”. Według islamu nie są to modlitwy, ale podejmowana przez ludzi próba zaspokojenia ich pragnień i potrzeb. Lepszym słowem na określenie tej czynności jest błaganie. Islamskim terminem Du’a, czyli wzywanie Boga, nazywamy takie osobiste prośby. Muzułmanów zachęca się, aby zwracali się do Boga w sprawie swoich potrzeb i pragnień, pod warunkiem, że służą cnotliwym celom. Bóg nawet się złości, jeśli nie wzywamy Go regularnie, bo wtedy Go lekceważymy. Koran zachęca nas do błagania następującymi słowami:
„Dlatego powinniście wiedzieć, że nie ma boga poza Allahem; proś Go, aby przebaczył ci twoje grzechy i przebaczył wierzącym mężczyznom i wierzącym kobietom; gdyż Bóg zna wasze czyny i wasze miejsca odpoczynku.” (Koran 47:19)
Bóg obiecał wysłuchać wszystkich naszych szczerych próśb. Nie oznacza to jednak, że odpowie na wszystkie, ponieważ możemy prosić o coś, co nie jest dla nas najlepsze. Na przykład możemy prosić o wzbogacenie się, ale jest to oznaką naszej ukrytej chciwości. Mahomet powiedział, że Bóg utrzymuje niektórych ludzi w biedzie ze względu na swoje miłosierdzie, ponieważ byliby aroganccy, gdyby byli bogaci. Następnie wyjaśnił, dlaczego niektóre nasze modlitwy (błagania) nie zostają wysłuchane, mówiąc: „Zaprawdę, wasz Pan jest bardzo skromny i hojny. Czuje się nieśmiały, gdy Jego sługa podnosi ręce w prośbie, a On może pozostawić to bez przyjęcia”. Koran i hadisy zawierają dosłownie setki gotowych suplikacji, które można wypowiedzieć, prosząc Boga o wszystko, od przebaczenia po przewodnictwo i wyzdrowienie z choroby. Istnieją nawet specjalne, które muzułmanie zapamiętują i używają w określonych momentach lub podczas określonych czynności. Błagania można odmawiać w dowolnym języku i nie wiążą się z tym żadne rytuały ani wymagania inne niż podniesienie rąk, dłońmi do góry, przed ciało, jakby prosząc o otrzymanie czegoś od kogoś. Szczerość jest kluczem do spełnienia próśb. Ta praktyka jest tak ważna w islamie, że Mahomet powiedział, że nasze żarliwe błagania mogą nawet zmienić naszą przyszłość w harmonogramie wyznaczonym przez Allaha. Przykłady typowych suplikacji (Du’as) obejmują:
➤ Panie nasz, daj nam to, co najlepsze w tym życiu i najlepsze w następnym i chroń nas przed karą ognia.
➤ O Allahu, otwórz mi drzwi swojego miłosierdzia. (Mówione wchodząc do meczetu)
➤ O Allahu, Ty jesteś pokojem i pokój pochodzi od Ciebie. Błogosławiony jesteś, Panie, Wzniosły i Szczodry.
➤ Nie ma boga poza Tobą. Chwała Tobie, rzeczywiście byłem grzesznikiem.
➤ Chwała Temu, który dał nam nad tym władzę, bo sami nie bylibyśmy w stanie tego opanować. Rzeczywiście powrót do naszego Pana jest naszym ostatecznym powrotem (wypowiadanym podczas rozpoczynania podróży po wejściu do samochodu lub dosiadaniu konia).
Jak więc widać, islam rozróżnia pomiędzy błaganiem a modlitwą. Arabskie słowo salat jest tym, co nazwalibyśmy modlitwą. Salat to rytuał religijny, który muzułmanin musi odprawić pięć razy na dzień, aby okazać posłuszeństwo i uważność Bożemu wezwaniu. Składa się z fizycznego wykonywania pokłonów i pokłonów, połączonego z litanią krótkich, recytowanych fragmentów i zwrotów, w których wychwalamy Boga i przypominamy sobie o naszej misji tutaj. Jest to nasz sposób stawienia się przed Bogiem i powiedzenia: „Oto jestem, Twój posłuszny sługa”. Jak zobaczysz, muzułmańska metoda odmawiania modlitwy jest jedną z bardziej wymagających form kultu, ale także jedną z najbardziej satysfakcjonujących.
Islam rozróżnia kierowanie osobistych próśb do Boga (błagania) i rytualną modlitwę w celu uwielbienia (salat). To pierwsze jest opcjonalne; to drugie jest obowiązkiem religijnym, który należy spełniać codziennie.
Kiedy muzułmanie modlą się lub kierują osobiste prośby do Boga, trzymamy ręce przed sobą obiema dłońmi skierowanymi do góry. Po poproszeniu o cokolwiek chcemy, przesuwamy dłonie po twarzy. Z otwartymi rękami prosimy o Boże błogosławieństwo, a potem obmywamy twarz Bożą łaską!
Salat dosłownie oznacza rozpalone do czerwoności połączenie. Kiedy ktoś wykonuje salat, nawiązuje gorące połączenie z Bogiem.
„Będę wysławiał Pana w każdym czasie; Jego pochwała zawsze będzie na moich ustach. Dusza moja będzie się chlubić w Panu; niech ucieszeni słyszą i radują się. Wysławiajcie ze mną Pana; wspólnie wywyższajmy Jego imię”. Tak napisał Dawid w Psalmie 34 Biblii. Muzułmanie wierzą, że Bóg objawił Psalmy prorokowi Dawidowi. W tradycji islamskiej znany jest jako człowiek oddany czci i postowi. Żydzi i chrześcijanie również celebrują jego cnoty. Był, powiedziałby muzułmanin, doskonałym wzorem do naśladowania. Według proroka Mahometa był także człowiekiem żarliwej modlitwy. Modlitwa oznacza różne rzeczy dla różnych ludzi. Niektórzy uważają to za magiczne lekarstwo na wszystkie dolegliwości lub szybkie lekarstwo na trudne sytuacje. „Jeśli mi pomożesz, Boże” modlą się: „wtedy zrobię to i to”. „Proszę, Boże, przebacz mi”. „Pomóż mi dobrze zdać tę próbę, Boże”. Według islamu nie są to modlitwy, ale podejmowana przez ludzi próba zaspokojenia ich pragnień i potrzeb. Lepszym słowem na określenie tej czynności jest błaganie. Islamskim terminem Du’a, czyli wzywanie Boga, nazywamy takie osobiste prośby. Muzułmanów zachęca się, aby zwracali się do Boga w sprawie swoich potrzeb i pragnień, pod warunkiem, że służą cnotliwym celom. Bóg nawet się złości, jeśli nie wzywamy Go regularnie, bo wtedy Go lekceważymy. Koran zachęca nas do błagania następującymi słowami:
„Dlatego powinniście wiedzieć, że nie ma boga poza Allahem; proś Go, aby przebaczył ci twoje grzechy i przebaczył wierzącym mężczyznom i wierzącym kobietom; gdyż Bóg zna wasze czyny i wasze miejsca odpoczynku.” (Koran 47:19)
Bóg obiecał wysłuchać wszystkich naszych szczerych próśb. Nie oznacza to jednak, że odpowie na wszystkie, ponieważ możemy prosić o coś, co nie jest dla nas najlepsze. Na przykład możemy prosić o wzbogacenie się, ale jest to oznaką naszej ukrytej chciwości. Mahomet powiedział, że Bóg utrzymuje niektórych ludzi w biedzie ze względu na swoje miłosierdzie, ponieważ byliby aroganccy, gdyby byli bogaci. Następnie wyjaśnił, dlaczego niektóre nasze modlitwy (błagania) nie zostają wysłuchane, mówiąc: „Zaprawdę, wasz Pan jest bardzo skromny i hojny. Czuje się nieśmiały, gdy Jego sługa podnosi ręce w prośbie, a On może pozostawić to bez przyjęcia”. Koran i hadisy zawierają dosłownie setki gotowych suplikacji, które można wypowiedzieć, prosząc Boga o wszystko, od przebaczenia po przewodnictwo i wyzdrowienie z choroby. Istnieją nawet specjalne, które muzułmanie zapamiętują i używają w określonych momentach lub podczas określonych czynności. Błagania można odmawiać w dowolnym języku i nie wiążą się z tym żadne rytuały ani wymagania inne niż podniesienie rąk, dłońmi do góry, przed ciało, jakby prosząc o otrzymanie czegoś od kogoś. Szczerość jest kluczem do spełnienia próśb. Ta praktyka jest tak ważna w islamie, że Mahomet powiedział, że nasze żarliwe błagania mogą nawet zmienić naszą przyszłość w harmonogramie wyznaczonym przez Allaha. Przykłady typowych suplikacji (Du’as) obejmują:
➤ Panie nasz, daj nam to, co najlepsze w tym życiu i najlepsze w następnym i chroń nas przed karą ognia.
➤ O Allahu, otwórz mi drzwi swojego miłosierdzia. (Mówione wchodząc do meczetu)
➤ O Allahu, Ty jesteś pokojem i pokój pochodzi od Ciebie. Błogosławiony jesteś, Panie, Wzniosły i Szczodry.
➤ Nie ma boga poza Tobą. Chwała Tobie, rzeczywiście byłem grzesznikiem.
➤ Chwała Temu, który dał nam nad tym władzę, bo sami nie bylibyśmy w stanie tego opanować. Rzeczywiście powrót do naszego Pana jest naszym ostatecznym powrotem (wypowiadanym podczas rozpoczynania podróży po wejściu do samochodu lub dosiadaniu konia).
Jak więc widać, islam rozróżnia pomiędzy błaganiem a modlitwą. Arabskie słowo salat jest tym, co nazwalibyśmy modlitwą. Salat to rytuał religijny, który muzułmanin musi odprawić pięć razy na dzień, aby okazać posłuszeństwo i uważność Bożemu wezwaniu. Składa się z fizycznego wykonywania pokłonów i pokłonów, połączonego z litanią krótkich, recytowanych fragmentów i zwrotów, w których wychwalamy Boga i przypominamy sobie o naszej misji tutaj. Jest to nasz sposób stawienia się przed Bogiem i powiedzenia: „Oto jestem, Twój posłuszny sługa”. Jak zobaczysz, muzułmańska metoda odmawiania modlitwy jest jedną z bardziej wymagających form kultu, ale także jedną z najbardziej satysfakcjonujących.
Islam rozróżnia kierowanie osobistych próśb do Boga (błagania) i rytualną modlitwę w celu uwielbienia (salat). To pierwsze jest opcjonalne; to drugie jest obowiązkiem religijnym, który należy spełniać codziennie.
Kiedy muzułmanie modlą się lub kierują osobiste prośby do Boga, trzymamy ręce przed sobą obiema dłońmi skierowanymi do góry. Po poproszeniu o cokolwiek chcemy, przesuwamy dłonie po twarzy. Z otwartymi rękami prosimy o Boże błogosławieństwo, a potem obmywamy twarz Bożą łaską!
Salat dosłownie oznacza rozpalone do czerwoności połączenie. Kiedy ktoś wykonuje salat, nawiązuje gorące połączenie z Bogiem.