https://szkolazpieklarodem.pl/
Przeznaczenie. To słowo wywołuje u ludzi szeroką gamę reakcji, prawdopodobnie dlatego, że wielu z nich nie ma jasnego pojęcia o jego znaczeniu, więc nieświadomie używają go nieprawidłowo. Na przykład w kulturze popularnej przeznaczenie jest często przedstawiane romantycznie jako wizja tego, co dana osoba powinna zrobić. „Idę do swojego przeznaczenia” – krzyczy bohater filmu, rzucając się do walki. Również w prawdziwym życiu ludzie wzywają przeznaczenie, ale korzystają z niego w sposób bardziej egoistyczny niż romantyczny. Zwykle próbują uzasadnić jakiekolwiek działanie, w które są obecnie zaangażowani. W takich przypadkach przeznaczenie staje się synonimem braku wpływu na daną sprawę – losu nieuniknionego, czyli fatalizmu. Jednak większość ludzi zdecydowanie nie zgodziłaby się z koncepcją przeznaczenia: że nasze osobiste działania nie mają znaczenia. Dlaczego przeznaczenie często uważa się za łagodne, a fatalizm jest skandalicznie negatywny? Czy oba terminy nie są dwiema stronami tej samej monety? Muzułmanie mają wyjątkową koncepcję swojego życia i przyszłości, ale nie wiąże się ona z fatalizmem ani przeznaczeniem w zwykłym tego słowa znaczeniu. Islam oskarża się o nauczanie fatalizmu i promowanie postawy akceptacji, która skutkuje biernością i beznadziejnością. To kłamstwo, które wyrosło z osiemnastowiecznej europejskiej krytyki islamu, jest w rzeczywistości wysoce niedokładnym odczytaniem nauk islamu na ten temat. Islam ma unikalną koncepcję zwaną Boską Miarą, która daje muzułmanom nadzieję, że osobistym wysiłkiem mogą wpłynąć na przyszłość i która dostarcza jasnego wyjaśnienia powodów, dla których sprawy dzieją się tak, a nie inaczej.