Jak wyjaśniam a samym początku, starożytna Grecja była bardzo rozległa, a ludzie żyli tak daleko od siebie, jak współczesna Hiszpania i Turcja uważane za Greków. W rezultacie wojny, które miały miejsce, nie zawsze toczyły się na lądzie, a Grecy opracowali dość skomplikowane metody wojny morskiej.
Wejście na pokład greckiej triremy
Standardowy grecki statek bojowy był znany jako trirema, co pochodzi od greckiego słowa trieres oznaczającego „potrójnie wyposażony” lub „trzy wiosła”. Potrójny opis pochodzi od trzech rzędów wioseł, których załoga używała do napędzania statku do przodu. Statki te miały 40 metrów długości i około 4 metrów szerokości – były długie, opływowe i zbudowane tak, aby podróżować tak szybko, jak to możliwe. Opierali się na sile wioseł, choć czasami wbudowali żagiel. Przed wyruszeniem do bitwy załoga opuściła żagiel i maszt. Budowa tego rodzaju statku była czasochłonna, ale opierała się na bardzo specyficznym modelu. Stępka (długa część środkowa) została zmontowana jako pierwsza, a następnie wszystkie dodatkowe poszycie przymocowane do niego i uszczelnione. Jak widać na rysunku , gotowy statek nie mógł siedzieć bardzo nisko na wodzie, ponieważ najniższe wiosła znajdowały się zaledwie kilka stóp nad wodą. Statki były szybkie, ale niezbyt wytrzymałe i nie byłyby przystosowane do przetrwania naprawdę trudnej pogody.
