Korzystając z tej umiejętności, zwinny lider pomaga grupie w wyrażaniu jej marzeń, a następnie czyni je na tyle namacalnymi, aby można je było realizować. Jak można się domyślić, należy zacząć od zadania trzech pytań: Co byśmy zobaczyli? Co byśmy poczuli? Czyje życie byłoby inne i jak? Zostaw czas na merytoryczną i nieco meandrującą rozmowę – chociaż prawdopodobnie nie zajmie to tak długo, jak niektóre rozmowy o stwierdzeniach wizji! Postaraj się o co najmniej trzy stwierdzenia dotyczące wyniku – niekoniecznie jedną odpowiedź na każde z pytań (czasami jedno lub więcej pytań po prostu nie łączy się z konkretnym pojęciem), ale trzy lub cztery stwierdzenia w sumie. Kusi, by po prostu zagłosować nad najpopularniejszymi stwierdzeniami i przejść dalej. Oprzyj się tej pokusie i pozwól, aby znalezienie tych, które naprawdę rezonują, zajmie tyle czasu, ile potrzeba, w granicach rozsądku – z naszego doświadczenia wynika, że od 20 do 40 minut jest prawie właściwe. Po stwierdzeniu, jak mógłby wyglądać pomyślny wynik, wróć do każdego z nich i podaj kilka sposobów, w jakie możesz to zmierzyć jakość. Pamiętaj, że (jeszcze) nie zobowiązujesz się do wykonania pomiaru – na tym etapie po prostu starasz się upewnić, że każdy z was rozumie wynik w ten sam sposób. Na razie masz swobodę zaproponowania kosztownego badania podłużnego lub drogiego systemu śledzenia (oczywiście, zanim faktycznie rozpoczniesz projekt, będziesz chciał powrócić do rozmowy o tym, jak monitorować postęp i oceniać wyniki). Dopiero wtedy, gdy jesteśmy pewni, czego chcemy – w szczegółach – możemy naprawdę do tego dążyć. Ta umiejętność pozwala zwinnym liderom kierować grupami w dialogu, który jest potrzebny, aby dojść do wspólnego zobowiązania do wspólnego celu. Mając jasny obraz sukcesu i sposób, w jaki można go zmierzyć, grupa jest gotowa rozważyć działania, które przyniosą ten sukces.