Miesiąc: sierpień 2024

https://szkolazpieklarodem.pl/

Wiele świątyń starożytnego Egiptu wciąż stoi na całej pustyni – piękny świadectwo dawno wymarłej religii oraz tradycji architektury i projektowania. Świątynie zdominowały starożytny egipski krajobraz. Były to zachwycające, kolorowe konstrukcje. Były jednak zamknięte dla publiczności; tylko księża i rodzina królewska mieli swobodny dostęp. Chociaż świątynie były niedostępne dla zwykłych ludzi, działalność i funkcja świątyń wpłynęły na życie wszystkich. Ten rozdział obejmuje planowanie i budowę tych budynków, role kapłanów i członków rodziny królewskiej oraz możliwości kultu dostępne zarówno dla członków rodziny królewskiej, jak i zwykłych Egipcjan.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Hieroglify pojawiają się również w sztuce egipskiej, reprezentując koncepcje i bogów. Znajomość niektórych znaków może nieco ułatwić interpretację całej sztuki egipskiej – bez konieczności czytania długich napisów.

Nic w sztuce egipskiej nie jest przypadkowe; wszystko ma swój cel i jest starannie umieszczone w końcowej kompozycji, aby dać jasny opis tego, co jest reprezentowane.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Większość imion królewskich i imion bogów jest pisana za pomocą dwu- i trzyliteralnych znaków (dźwięki dwu- lub trzyliterowe). Jednak niektóre z tych znaków są powszechne zarówno w imionach królewskich, jak i imion bogów. Rysunek  pokazuje niektórych z najbardziej znanych bogów, a także niektóre popularne imiona królów, które zawierają imiona bogów; wszystko pojawiłoby się w kartuszu

Znaki te pomagają w identyfikacji bogów i bogiń w dziełach sztuki i inskrypcjach. Znaki te pojawiają się na głowach postaci i służą do identyfikacji konkretnych darów dawanych królowi przez bogów. Niektóre z imion tych bogów pojawiają się w najczęstszych imionach królów w kartuszu, jak pokazano

https://szkolazpieklarodem.pl/

Chociaż pismo hieroglificzne zawiera ponad 700 znaków, wiele znaków jednostronnych może być użytych jako alfabet. Pismo hieroglificzne nie zawiera wielu samogłosek. Ponadto znak na końcu każdego imienia (znak decydujący) informuje, czy dana osoba jest mężczyzną czy kobietą.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Możesz czytać hieroglify od prawej do lewej lub od lewej do prawej, a także od góry do dołu. Nie panikować! Prosta metoda podpowiada, w jaki sposób należy czytać tekst. Spójrz na kierunek, w którym zwrócone są zwierzęta i ptaki i czytaj w ich kierunku. Jeśli więc zwierzęta są zwrócone w prawo, czytaj tekst od prawej do lewej, a jeśli twarze są zwrócone w lewo, czytaj tekst od lewej do prawej. Prosty. Jeśli tekst znajduje się nad obrazem osoby, a zwierzęta są zwrócone w tę samą stronę, co osoba, jasne jest, że tekst opisuje przedstawioną osobę. W imionach królów w kartuszu odnajdujemy hierarchię znaków, która utrudnia ich odczytanie. Jeśli imię boga stanowi część imienia króla (jak Ramzes), imię Ra umieszcza się na początku kartusza, nawet jeśli nie należy go czytać w tej kolejności. Nazywa się to pozycjonowaniem honorowym, przy czym najważniejsza nazwa jest pisana jako pierwsza. Znaki hieroglificzne umieszcza się tak, aby zmieściły się w małym, niewidocznym prostokącie, aby wyglądały estetycznie, zamiast umieszczać je obok siebie w długiej linii. Odbywa się to poprzez umieszczenie razem znaków poziomych i znaków pionowych, przy jednoczesnym zachowaniu ich w takiej kolejności, w jakiej mają być czytane. Oprócz dobrego wyglądu ta metoda pozycjonowania umożliwia umieszczenie większej ilości tekstu na małej przestrzeni. Ponadto między wyrazami nie ma spacji ani znaków interpunkcyjnych, dzięki czemu napis jest zwarty.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Tekst na Kamieniu z Rosetty stwierdza, że ​​w każdej świątyni w Egipcie znajdowała się kopia steli (wygiętego kamiennego pomnika z wyrzeźbionymi napisami). Znaleziono kilka stel, z których większość znajduje się obecnie w Muzeum Kairskim:

* Jeden został znaleziony w Minuf (Delta Nilu), używany jako ławka przed domem. Zachowany tekst jest w języku greckim i demotycznym, chociaż jest mocno zniszczony.

* Bazaltowa stela została znaleziona w pobliżu Tell el Yahudiyeh (Delta Wschodnia), która została ponownie wykorzystana jako prasa olejowa. Zachował się tylko tekst grecki, chociaż stela była pierwotnie dwujęzyczna.

* Fragmenty trójjęzycznej steli z piaskowca zostały znalezione w Elefantynie i znajdują się obecnie w Luwrze. Sekcja, która jest poważnie uszkodzona na Kamieniu z Rosetty, jest tutaj kompletna.

* Stela z piaskowca znaleziona w Naukratis zawiera wiele błędów i została wyraźnie skopiowana z oryginału przez niedoświadczonego kamieniarza, który nie potrafił odczytać hieroglifów

https://szkolazpieklarodem.pl/

Wiele znaków w języku hieroglificznym podzielono na cztery typy znaków:

* Pojedyncze (lub uniliteralne) znaki, takie jak alfabet, które mają tylko jedną literę dźwięku; na przykład ja.

* Znaki dwuliterowe, które mają dwuliterowy dźwięk (na przykład mn)

* Znaki trzyliterowe, które są znakami trzyliterowymi (na przykład htp)

* Znaki określające, które nie mają dźwięku, ale są umieszczane na końcu słowa, aby wzmocnić jego znaczenie. Na przykład słowo kot jest wyrzucane (miw) i na końcu będzie miało obraz kota, aby pokazać, że to kot.

Ogólnie rzecz biorąc, w hieroglifach nie ma pisanych samogłosek; cóż, przynajmniej nie to samo, co po angielsku. Stąd tak wiele rozbieżności w pisowni imion bogów – Amona, Amona czy Amen (od imn) – i królów – na przykład Amenhotpe czy Amenhotep (od imn htp).

https://szkolazpieklarodem.pl/

Do końca XVIII wieku dokonano szeregu odkryć:

* Język koptyjski wywodzi się ze starożytnego Egiptu i był używany przez chrześcijan w Egipcie. Koptyjski używa alfabetu greckiego dla egipskich słów.

* Hieroglify (pismo obrazkowe) i hieratyczne (skrócone hieroglify używane w dokumentach papierowych) i demotyczne (pismo egipskie, które rozwinęło się z języków hieratycznych używanych od 650 r. p.n.e.) zostały połączone.

* Kartusze zawierały imiona królewskie.

* System hieroglifów zawierał elementy fonetyczne.

Przełomom tym pomogło w 1799 r. odkrycie grawerowanego kamienia w mieście el-Rashid (Rosetta). Granitowy kamień z Rosetty na zawsze zmienił egiptologię. Kamień został napisany trzema pismami:

* Starożytna greka

* Hieroglify egipskie

* Demotic (późna kursywa hieroglifów)

Większość historyków potrafiła czytać starożytną grekę, więc tę część kamienia można było łatwo przetłumaczyć. W wyścigu o rozszyfrowanie tekstu hieroglificznego wyłonili się dwaj główni pretendenci:

* Thomas Young, który opublikował swoje odkrycia anonimowo pod nazwą ABCD na wypadek, gdyby niepowiązane badania wpłynęły na jego kwalifikacje jako lekarza. Young rozszyfrował demotyczny tekst i zidentyfikował w ich kartuszach imiona Kleopatry i Ptolemeusza. Zidentyfikował również, że znaki hieroglificzne są fonetyczne i nie reprezentują indywidualnie słów ani pojęć.

* Jean-François Champollion, który korespondował z Youngiem, ale rywalizował z nim w rozszyfrowywaniu hieroglifów. Po śmierci Younga w 1829 roku Champollion kontynuował prace i dokonał ostatecznego przełomu w identyfikacji wartości fonetycznej wielu znaków, umożliwiając w ten sposób transkrypcję wielu inskrypcji. Odszyfrował także niektóre elementy językowe i gramatyczne języka.

Zarówno Young, jak i Champollion przeczytali grecką inskrypcję i dopasowali występowanie rozpoznawalnych słów, takich jak „król” i „bóg”, i szukali podobnej liczby wystąpień w inskrypcjach egipskich i demotycznych. Prawdziwi łamacze kodów!

https://szkolazpieklarodem.pl/

Język hieroglificzny pojawił się po raz pierwszy w Egipcie około 3100 rpne, a ostatnia znana inskrypcja znajdowała się w świątyni Philae w 394 rne – historia prawie 3500 lat. Od 394 do 1799 r., wraz z odkryciem Kamienia z Rosetty i początkami rozszyfrowywania, wiedza o tym starożytnym języku została utracona, chociaż powstało wiele teorii:

* W XVI wieku wierzono, że język hieroglificzny miał opracowany z ormiańskiego lub chińskiego.

* W latach trzydziestych XVI wieku jezuicki ksiądz i uczony, Athanasius Kircher, próbował rozszyfrować hieroglify i wierzył, że każdy znak reprezentuje indywidualną koncepcję filozoficzną.

* W latach pięćdziesiątych XVIII wieku ludzie wierzyli, że kapłani wymyślili hieroglify, aby ukryć świętą wiedzę.

https://szkolazpieklarodem.pl/

W celu dokładniejszego rozpoznania scen z grobowców i świątyń warto przeczytać niektóre kartusze – obudowy w kształcie rombu, które zawierają imię króla i imiona bogów. Kartusze składają się z hieroglifów – obrazków przedstawiających litery, choć sytuacja nie jest taka prosta. Hieroglify tworzą właściwy język z końcówkami przypadków, czasami, czasownikami, rzeczownikami i przyimkami. W Państwie Środka istniało ponad 700 znaków hieroglificznych, a w okresie ptolemejskim liczba ta wzrosła do ponad 1000. (W miarę wprowadzania nowych obcych słów Egipcjanie potrzebowali nowych znaków, aby móc je przeliterować!)