https://szkolazpieklarodem.pl/
Starożytni Grecy wierzyli, że muszą czcić bogów, aby zapewnić, że ich życie toczy się szczęśliwie i aby nie przytrafiły im się złe rzeczy. Ta filozofia może sugerować, że Grecy wierzyli, że bogowie kontrolują swoje przeznaczenie – ale tak nie jest.
Oprócz bogów Grecy wierzyli w ideę losu – że ich życie jest zaplanowane i podąża z góry ustalonymi ścieżkami. Tak więc czas twoich narodzin i czas twojej śmierci zostały ustalone przez grupę trzech bóstw żeńskich, zwanych, co zaskakujące, Losami. Według Hezjoda, Losy były bardzo starożytnymi boginiami, które były córkami Nyx (Nocy); zobacz wcześniejszą sekcję „Zaczynanie: greckie mity stworzenia”. Siostry te utkały nić (lub tkaninę) życia, a następnie jedna z nich, Atropos, przecięła ją, gdy nadszedł czas śmierci człowieka. Losy istniały niezależnie od innych bogów, a niektóre relacje posuwają się nawet do stwierdzenia, że bogowie olimpijscy bali się ich. Rolą bogów było zarządzanie losem, gdy nadchodził. W Iliadzie Homer opisuje Zeusa jako posiadającego zestaw wag, na których waży losy walczących bohaterów, decydując, kto tego dnia przeżyje, a kto umrze. Ale chociaż Zeus zarządza tymi losami, tak naprawdę nie może zrobić nic, aby je zmienić, co uwidacznia się, gdy jego własny śmiertelny syn, Sarpedon, jest zabity w bitwie. Przez chwilę Zeus zastanawia się, czy nie spróbować zapobiec śmierci syna, ale potem uświadamia sobie, że nie może. Odyseja zawiera jeszcze lepszy przykład związku bogów z losem. Atena stwierdza:
Ale od wielkiego niwelatora Śmierć: nawet bogowie nie mogą obronić człowieka, nawet tego, którego kochają, w dniu, w którym los zwycięży i wreszcie go położy.
W związku z tym ludzie rzadko pytali bogów o cokolwiek związanego z ich śmiercią lub tym, jak długo będą żyć. Grecy ogólnie uznawali, że bogowie kontrolują to, co wydarzyło się w twoim śmiertelnym życiu, a nie kiedy się skończyło.