https://szkolazpieklarodem.pl/
Najwcześniejsze przykłady starożytnej rzeźby greckiej pochodzą z okresu archaicznego (700–480 r. p.n.e.). Te wczesne greckie posągi były podobne do tych, które stworzyli Egipcjanie, ale różniły się pod dwoma zasadniczymi względami:
* Posągi greckie były wolnostojące, a nie wyrzeźbione na ścianie lub kolumnie, jak to jest typowe dla sztuki egipskiej tamtych czasów.
* Greckie postacie były całkowicie nagie, podczas gdy Egipcjanie woleli pokazywać męskie postacie noszące kilt lub spódnicę na swoich dolnych obszarach.
Spójrz na rzeźbę na rysunku
Ten kouros, czyli naga postać młodzieńca, powstał około 550 roku p.n.e. Postać ludzka jest dość realistyczna i ma około dwóch trzecich wielkości rzeczywistej postaci ludzkiej. Umiejętność starożytnego greckiego rzeźbiarza polegała na jego zdolności do dokładnego przedstawiania ludzkiego ciała, jego konturów i mięśni. W tym okresie rzeźbiarze tworzyli również postacie kobiece zwane korai. Te postacie są prawie takie same, z tą różnicą, że są w pełni ubrani. Jest to zgodne z męskim poglądem Greków, że kobiety powinny być skromne i trzymane w ukryciu . Poza kouros jest bardzo sztywna, ale także bardzo symetryczna. Ta pozycja stała się standardową pozą w okresie archaicznym. Na szczególną uwagę zasługuje postawa postaci – wygląda na to, że robi krok do przodu. Jest to znacząca różnica w stosunku do sztywnych rzeźb egipskich i jest wczesną próbą przedstawienia ruchu. Przedstawienie twarzy jest jednak nadal bardzo egipskie: duże oczy i włosy w loki.