Miesiąc: listopad 2022

https://szkolazpieklarodem.pl/

Kilku greckich bogów miało skojarzenia z rolnictwem i płodnością, ale najistotniejszym z nich była bogini Demeter. Jej główne skojarzenie było związane z pszenicą, a jej imię oznacza „matkę chrzestną”. W micie miała córkę o imieniu Persefona, a matka i córka stały się znane jako „dwie boginie” lub czasami „Święty Twain”. Starożytny grecki kalendarz religijny był ściśle związany z rokiem rolniczym, więc większość obchodów Demeter zbiegła się z orką lub zbiorami. Jedną z najsłynniejszych uroczystości była tesmoforia, która miała miejsce w czasie siewu. Festiwal był tylko dla kobiet; mężczyznom surowo zabroniono wstępu .Ta wyłączność wynikała z faktu, że Grecy postrzegali płodność na farmie jako ściśle związaną ze zdolnością kobiety do rodzenia dzieci. To uzasadnienie jest również jednym z powodów, dla których Demeter została nazwana „matką chrzestną”

https://szkolazpieklarodem.pl/

Dwie świątynie stoją w miejscu Abu Simbel, 250 kilometrów na południowy wschód od Asuanu. Ramzes II zbudował obie świątynie – jedną ku czci boga słońca, a drugą ku czci żony Ramzesa, Nefertari . Podróżnik Jean-Louis Burckhardt odkrył świątynie w 1813 roku, chociaż wszystko, co było widoczne, to kolosalna głowa jednego z posągów na fasadzie. Nawiewany wiatrem piasek pokrył resztę trzech kolosów. W 1817 roku Giovanni Belzoni – inżynier, cyrkowiec i egiptolog -zaczął oczyszczać piasek. Nie mogąc znaleźć pracowników chętnych lub wystarczająco silnych, aby pomóc w zadaniu, Belzoni, który miał 6 stóp i 7 cali wzrostu, był w stanie sam wykonać wiele pracy. Niestety, za każdym razem, gdy czyścił fasadę świątyni, piasek narastał ponownie, przez co proces był czasochłonny i frustrujący. Belzoni musiał wyjść, nie znajdując wejścia. W 1871 r., kiedy jego dobroczyńca Henry Salt sfinansował kolejną wyprawę do Nubii w celu zbierania zabytków, Belzoni na krótko prowadził wykopaliska w Dolinie Królów, a następnie wrócił do Abu Simbel, gdzie udało mu się zlokalizować wejście. Belzoni był pierwszym współczesnym człowiekiem, który wszedł do świątyni – wielkie osiągnięcie dla każdego – gdzie zobaczył strzeliste wizerunki Ramzesa II na filarach i barbarzyńskie sceny bitwy pod Kadesz. To musiał być (i nadal jest) niesamowity widok, aczkolwiek pełen tajemniczości, ponieważ w tym momencie historii nikt nie potrafił czytać hieroglifów, więc Belzoni nie był w stanie zidentyfikować, kto zbudował świątynię.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Mit Persefony to ciekawa historia. Córka Zeusa i Demeter, została wybrana przez Hadesa (boga zmarłych) na jego żonę. Oznaczało to, że została zabrana z żywych do podziemnego świata, w którym mieszkał Hades. Demeter była zszokowana zniknięciem córki i szukała jej na świecie, odmawiając jej błogosławieństw mężczyznom. To uczyniło świat jałowym i spowodowało powszechny głód. W końcu odkryła, gdzie jest Persefona i wyrwała ją ze szponów Hadesa. Jednak Zeus orzekł, że Persefona będzie musiała spędzać sześć miesięcy w roku z Hadesem i sześć z matką. Grecy zinterpretowali to jako powód, dla którego świat jest zimny jesienią i zimą, kiedy Persefona jest w podziemiach, a ciepły wiosną i latem, kiedy wraca. To świetny przykład mitu używanego do wyjaśnienia zjawiska naturalnego.

 

https://szkolazpieklarodem.pl/

William Matthew Finders Petrie był wybitnym archeologiem i egiptologiem w XIX wieku. Nie tylko wykopał niektóre z najciekawszych miejsc w Egipcie, ale także opracował względny system datowania, którego archeolodzy na całym świecie nadal używają. Datowanie seryjne przypisuje daty do całych zespołów przedmiotów lub lokalizacji, a nie do pojedynczych obiektów z określonej witryny. Petrie opracował system podczas pracy w Diospolis Parva, gdzie wykopał wiele przeddynastycznych grobów, których nie mógł powiązać ani dopasować do list królów, aby zapewnić chronologiczną datę. Petrie chciał ułożyć miejsca i zawartość w porządku chronologicznym, więc zapisał zawartość każdego grobowca na kartce papieru i umieścił je w długiej kolumnie. Ciągle zmieniał kartki, aż uwierzył, że ma prawdziwy porządek chronologiczny oparty na stylu i dekoracji artefaktów w każdym pochówku. Chociaż jest to bardzo prosty system, datowanie seryjne jest bardzo przydatne, ponieważ badacze mogą stworzyć względną datę dla zespołu grobowego, stwierdzając, że jeden obiekt jest wcześniejszy lub późniejszy od innego. System jest przydatny do porządkowania witryn w pewną formę porządku, gdy nie ma dostępnych tekstów pisanych lub obiektów z danymi. Jednak problem z datowaniem seryjnym polega na tym, że nie zawsze jest jasne, w jaki sposób ta sekwencja pasuje do szerszej chronologii obszaru.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Podstawowe tradycje rolnicze w starożytnej Grecji były podobne do tych w całym regionie Morza Śródziemnego w tamtym czasie i nie zmieniały się od bardzo dawna. Konkretnie:

* Prawie wszyscy rolnicy zajmujący się drobnymi gospodarstwami uprawiali dwie podstawowe rośliny uprawne, które były podstawą greckiej diety:

• Pszenica: Najpopularniejszym rodzajem pszenicy była płaskurka, znana również jako pszenica farro. Rolnicy uprawiali inne rodzaje pszenicy w innych częściach basenu Morza Śródziemnego, które czasami były eksportowane za granicę. Pszenicę mielono i robiono z niej chleb.
• Jęczmień: Jęczmień był alternatywą pszenicy niższej klasy, która była łatwiejsza w uprawie i została przekształcona w twardy chleb lub małe ciastka. Ogólnie rzecz biorąc, biedniejsi ludzie jedli chleb jęczmienny, ponieważ na lepszych ziemiach (uprawianych przez bogatszych rolników) można było uprawiać pszenicę, a nie jęczmień. Jęczmień był również bardzo uprawiany w Egipcie, gdzie był przyzwyczajony robić piwo (Grecy nie pili piwa).

* Greccy rolnicy uprawiali również winogrona, oliwki i warzywa (głównie rośliny strączkowe i fasolę).

* Rolnicy uprawiali rośliny stosując metody uprawy na sucho, co oznacza, że ​​byli w stanie rosnąć bez nawadniania. Było to bardzo ważne ze względu na stosunkowo niskie opady w Grecji.

Starożytni Grecy nie znali technik uprawy na mokro (przy użyciu nawadniania) stosowanych do uprawy roślin, takich jak ryż. Jednak uprawa mokra była praktykowana na Bliskim Wschodzie już od 1500 r. p.n.e., a Aleksander Wielki i jego ludzie prawdopodobnie przemierzali pola ryżowe podczas swoich podróży.

* Rolnicy zasiali plony zwykle jesienią (we wrześniu w ujęciu współczesnym), ponieważ pora deszczowa w Grecji trwała między jesienią a wiosną. Taki harmonogram oznaczał, że lato było zazwyczaj świętem żniw (czerwiec/lipiec). Zbiory również musiały być udane, ponieważ musiały utrzymać rolników aż do następnego lata.

https://szkolazpieklarodem.pl/

 

Wszystkie wykopaliska w Egipcie na początku XIX wieku nie były w połowie tak ekscytujące, jak mogłyby być, ponieważ archeolodzy nie byli w stanie odczytać języka hieroglifów zapisanego na ścianach i trumnach, a zatem nie byli w stanie nawet zidentyfikować, kto zbudował grobowce i świątynie . Ten frustrujący stan rzeczy zmienił się w 1826 roku, kiedy Jean-François Champollion opublikował pierwszy słownik starożytnych egipskich hieroglifów. Wreszcie można było rozszyfrować znaczenie napisów na architekturze i przedmiotach. Od tego czasu egiptolodzy nie oglądali się za siebie! Ten niesamowity przełom sprowadza się do odkrycia i przetłumaczenia Kamienia z Rosetty , steli napisanej w trzech językach: starożytnej grece, egipskich hieroglifach i demotyce (późna forma hieroglifów pisanych kursywą). Większość historyków potrafiła czytać starożytną grekę, więc dzięki ciężkiej pracy i logicznemu myśleniu stopniowo rozszyfrowali pozostałe dwa języki i ustalili podstawowy alfabet oraz listę popularnych słów. Te narzędzia językowe były stosowane w nieskończoność do wszelkich egipskich inskrypcji, które egiptolodzy mogli dostać w swoje ręce. Wreszcie badaczom udało się zidentyfikować, kto zbudował niektóre grobowce i świątynie, a także zidentyfikować bogów przedstawionych na ścianach. Dopiero później gramatyka stała się ważnym przedmiotem badań hieroglificznych. Nawet teraz, prawie 200 lat później, słowniki, gramatyka i inskrypcje są przerabiane, aby dostarczać coraz dokładniejsze tłumaczenia tego starożytnego języka.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Praca na ziemi była ciężka w starożytnym świecie. Ludzie pracowali od wschodu aż do zachodu słońca. Na Morzu Śródziemnym ten harmonogram oznaczał przez większość czasu 14-godzinny dzień pracy – i nie mieli nawet weekendów, gdzie mogliby się spodziewać wolnego (chociaż mieli wiele festiwali i świąt). Typowy starożytny grecki rolnik pracował na stosunkowo niewielkim skrawku ziemi; dom o powierzchni dwóch lub trzech akrów, który zwykle należałby do jego rodziny od pokoleń. Bogatsi rolnicy posiadali majątki, które obejmowały kilka kawałków ziemi, czasem w różnych lokalizacjach. Większe gospodarstwa wykorzystywały niewolników i chłopów pańszczyźnianych. Poddani zostali opłaceni robotnicy związani z pracą na osiedlu, będącym jednocześnie ich mieszkaniem. Praca na farmie była wyjątkowo ciężką pracą, a ludzie byli tylko złą burzą lub porą suchą z dala od ruiny. Co więcej, jeśli mężczyzna został powołany do służby wojskowej, a jego krewni nie byli w stanie zarządzać gospodarstwem podczas jego nieobecności, mógł stracić wszystko.

https://szkolazpieklarodem.pl/

* Rolnictwo i winiarstwo

* Zwierzęta hodowlane

* Poruszanie się po starożytnej Grecji drogą lądową i morską

W całej swojej 2000-letniej historii starożytna Grecja była społeczeństwem rolniczym, co oznacza, że ogromna liczba ludzi spędzała prawie każdy dzień na pracy w roli lub hodowli bydła. Większość greckich miast i miasteczek zaczynała jako społeczności rolnicze i wiele z nich pozostało tak przez cały okres starożytnej Grecji. Wielu Greków zajmowało się przemysłem lub handlem, ale zdecydowana większość ludzi czerpała dochody i utrzymywała się przy życiu z tego, co produkowali oni i ich zwierzęta. W tym rozdziale omawiam, co wiązało się z zarabianiem na życie z ziemi. Przyglądam się też, jak Grecy podróżowali i przewozili rzeczy drogą lądową i morską. Jak można się domyślić, udane życie – na pozornie idyllicznej greckiej wsi – wymagało bardzo ciężkiej pracy!

https://szkolazpieklarodem.pl/

Chociaż Grecy jako potężna jednostka nie byli już w 46 r. p.n.e, cywilizacja grecka kwitła przez setki lat później. Rzymianie i kolejne cywilizacje przejęły wiele elementów greckiego życia:

* Bogowie rzymscy byli zasadniczo podobni do bogów greckich, chociaż mieli różne imiona.

* Grecka sztuka, architektura, literatura, filozofia i wszelkie inne elementy społeczeństwa greckiego zostały włączone do życia rzymskiego i bizantyjskiego, a następnie ponownie odkryte i włączone do Europy w okresie renesansu.

Nawet dzisiaj czytasz książki o starożytnych Grekach. Tak więc Grecy nigdy tak naprawdę nie odeszli; właśnie przestali istnieć w Grecji

https://szkolazpieklarodem.pl/

Po rzymskiej aneksji Macedonii w 146 r. p.n.e. kilka greckich miast utworzyło koalicję zwaną Konfederacją Achajską, która ponownie podniosła bunt przeciw Rzymowiu. Oczywiście gest był daremny. Mała armia, którą zgromadziła konfederacja, nigdy nie miała szans w starciu z profesjonalną armią rzymską. Konfederacja została łatwo pokonana, a miasto Korynt zniszczone. Po buncie Rzym baczniej obserwował greckie miasta z Macedonii, a w niektórych przypadkach zainstalowano rzymskie garnizony. Ostatecznie w 46 roku p.n.e. duża część południowej Grecji przekształciła się w rzymską prowincję Achaia. Starożytni Grecy już nigdy nie rządzili sobą.