Miesiąc: listopad 2022

https://szkolazpieklarodem.pl/

W starożytnej Grecji ludzie pili dużo wina. Winogrona były stosunkowo łatwe w uprawie ze względu na klimat i glebę, więc większość gospodarstw i posiadłości obejmowała trochę winorośli. Dowody wskazują, że przodkowie starożytnych Greków, Mykeńczycy , uprawiali winorośl i wytwarzali wino, więc uprawa winorośli (uprawa winogron do produkcji wina) była dość dobrze ugruntowana w ostatnim tysiącleciu pne. Pomimo długiej historii produkcji wina w regionie niewiele wiadomo na temat procesów i nie zachowały się żadne książki na ten temat. Historycy wiedzą jednak, że napój był zwykle mieszany z wodą, a zawartość alkoholu nie była tak wysoka jak w dzisiejszym winie. Dostępne były różne odmiany wina czerwonego i białego. Zazwyczaj geografia i klimat regionu decydowały o tym, jaki rodzaj hodowców winorośli uprawiali i jaki rodzaj wina produkowali. Na przykład wyspa Ceos wyprodukowała trzy konkretne typy:

*Austeros: wytrawne wino

* Glukazon: słodkie wino

* Autokratos: odmiana gdzieś pomiędzy tymi dwoma – średnio wytrawna, Jeśli lubisz.

Te odmiany z Ceos zostały założone i znane w całej Grecji, a inne miasta i regiony miały podobne specjalności. Wino było istotną częścią greckiego życia i ludzie pili je za ogromną różnorodność powodów, w tym celebracji religijnych.

 

https://szkolazpieklarodem.pl/

Za panowania Echnatona wprowadzono nowy blok konstrukcyjny, zwany talatatem. Słowo to pochodzi z arabskiego oznaczającego „trzy”, co jest właściwe, ponieważ klocki miały długość dwóch dłoni i szerokość jednej dłoni. Talataty mogą być obsługiwane przez jedną osobę, dzięki czemu prace budowlane są łatwiejsze i szybsze do wykonania. Echnaton wykorzystał te bloki podczas budowy wielu świątyń w kompleksie Karnak w Luksorze. Za panowania Tutanchamona, Ay i Horemheba świątynie te zostały rozebrane, a bloki ponownie wykorzystane do innych projektów budowlanych, jako sposób na zniszczenie wszelkich dowodów Echnatona . Jednak Horemheb zdecydował się użyć bloków talatatu, aby wypełnić puste obszary swoich bram pylonów w Karnaku, aby zapewniać tym strukturom większą stabilność. Był dość metodyczny w swojej pracy, a gdy usunął blok ze świątyni, umieścił go bezpośrednio w pylonie, tworząc odwrotną kolejność wielu obrazów pierwotnie wyrzeźbionych na blokach. (Niewiele Horemheb zdawał sobie sprawę, że w rzeczywistości zachowuje, a nie niszczy pamięć o Echnatonach). Od czasu pierwszych wykopalisk pylonów na początku XX wieku odkryto ponad 35 000 bloków talatatu. Do czasu rekonstrukcji są przetrzymywane w kilku magazynach na terenie kompleksu Karnak. Wszystkie 35 000 bloków jest udekorowanych, w tym niektóre z dwóch stron, a odbudowa była monumentalnym zadaniem. W Muzeum Luksorskim zrekonstruowano małą ścianę talatatu, a naukowcy stale powiększają ekspozycję w miarę postępu prac. Z rekonstrukcji już wykonanych przez Projekt Świątyni Echnatona, Egiptolodzy, korzystając z zaawansowanego technologicznie programu komputerowego, mają zamiar zorientować się, jakie budynki pierwotnie zbudował Echnaton, w tym

* Świątynia należąca do Nefertiti, żony Echnatona, z dziedzińcem z kolumnami, na którym znajdowało się do 30 filarów, wszystkie z wizerunkami królowej.

* Świątynia należąca do Echnatona, w której znajdowały się kolosalne posągi króla.

* Możliwy ceremonialny pałac, w którym para królewska przebywała przed odprawieniem ceremonii lub rytuałów w świątyni. Obrazy z talatatu pokazują okno objawień w tym pałacu, gdzie król i królowa stali, by nagrodzić swoich uprzywilejowanych urzędników. Niestety to okno nie zostało jeszcze odkryte, ale nigdy nie wiadomo.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Inną metodą życia z ziemi była pierwotna – polowanie na zwierzynę łowną. Polowanie było dużą częścią greckiego mitu, a dzik był najpopularniejszym zwierzęciem, na które polowali bohaterowie. Samo polowanie było postrzegane jako działalność, która pomogła wyostrzyć umiejętności wojenne. Bohaterowie ci zwykle polowali z włócznią lub łukiem, ale codzienne polowania były raczej inne i dotyczyły głównie zwierzyny, takiej jak zające przy użyciu pułapek i wnyków. Często była to czynność wykonywana przez młodych chłopców. Polowanie na dzika odbywało się za pomocą psów gończych i (w przypadku bogatych) na koniach w dużych grupach. Polowanie na dzika było nadal postrzegane jako sztuka szlachetna, w której człowiek czynu powinien być biegły.

 

https://szkolazpieklarodem.pl/blogskul/

Istnienie KV5 w Dolinie Królów odnotowuje się od początku XIX wieku, ale wejście już dawno zaginęło. Kiedy pierwsi odkrywcy weszli do KV5, był on wypełniony gruzem i gruzem prawie do sufitu, co utrudniało postęp. W rzeczywistości grób został opuszczony jako przegrana sprawa. Gdyby tylko wiedzieli, co leży za gruzami. W 1989 roku Kent Weeks, pracując dla Theban Mapping Project , wkroczył do tego dawno zaginionego grobowca. Zamiast oglądać złoty skarb, jak Howard Carter wszedł do grobowca Tutanchamona, Weeks musiał stawić czoła surowym ściekom, będącym wynikiem nieszczelnej rury, która przez dziesięciolecia pompowała odpady do grobowca. W połączeniu z ekstremalnym upałem Doliny nie było to miłe doświadczenie! Po oczyszczeniu ścieków zespół rozpoczął prace nad usunięciem gruzu i piachu oraz odkryciem grobowca za nimi. A co to był za grobowiec – największy kompleks grobowy w Dolinie Królów i właściwie w całym Egipcie. Zbudowany przez Ramzesa II do pochówku jego licznych synów, grób (do tej pory) zawiera ponad 120 korytarzy i komnat rozłożonych na dwóch poziomach. Oczekuje się, że liczba korytarzy przekroczy 150. Co najmniej sześciu synów Ramzesa II zostało pochowanych w kompleksie grobowym, a ich szkielety zostały odkryte. Pierwotnie były zmumifikowane, ale gwałtowne powodzie na przestrzeni wieków wspomagały proces rozkładu, redukując ich miękkie tkanki do mazi. Każda ściana grobowca została wyrzeźbiona i pomalowana, ale na przestrzeni wieków ta dekoracja odpadła, tworząc niesamowitą zagadkę lub egiptologów do złożenia. Przedstawienia grobowe na ścianach pokazują ponad 20 synów, w tym ich obrzędy pogrzebowe, więc prawdopodobnie pochowano tu ponad sześć odkrytych mumii. Wiele lat pracy pozostało na KV5 – wraz z wieloma innymi odkryciami do ujawnienia.

https://szkolazpieklarodem.pl

Greckim bogiem związanym z życiem na farmie był Pan. Jego imię oznacza “strażnik stad” i jest zawsze przedstawiany jako młody człowiek z fajkami, który opiekuje się stadem kóz. Ponieważ jednak podobno prowadził dość pustelniczą egzystencję, kojarzono go również z nieszczęsnymi żołnierzami, którzy musieli pełnić straż na odizolowanych granicach. Kilku starożytnych pisarzy sugeruje, że pojawił się w szeregach ateńskich w bitwie pod Maratonem. Całkiem przydatne mieć boga po swojej stronie. Nic dziwnego, że wygrali Ateńczycy! Hellenistyczna poetka Anyte, która urodziła się w Tegea w Arkadii, niedaleko miejsca, z którego miał pochodzić Pan, pisze o Panu: Czemu, wiejski Pan, siedząc nieruchomo wśród samotnych cieni gęstego drewna, czy ty przenikliwy na twojej słodkiej trzcinie? Aby jałówki mogły paść się na tych zroszonych górach, przycinając długowłose kłosy trawy.

 

https://szkolazpieklarodem.pl

Grobowiec Tutanchamona jest jednym z najbardziej znanych i monumentalnych znalezisk w historii egiptologii, ponieważ jest to jedyny niezakłócony królewski grobowiec znaleziony w Egipcie. Wszystkie inne grobowce królewskie zostały obrabowane w starożytności, podobnie jak grobowiec Tutanchamona. Na szczęście włamania te były niewielkie, a większość towarów Tutanchamona odnaleziono w stanie nienaruszonym. W 1914 r. egiptolog Howard Carter i jego dobroczyńca lord Carnarvon rozpoczęli wykopaliska w Dolinie Królów, tuż po tym, jak kolejna wykopaliska, Theodore Davis, który pracował w tej okolicy od jakiegoś czasu, stwierdził, że „Dolina Grobowców jest teraz wyczerpana. Jak bardzo może się mylić jeden człowiek? Carter i jego zespół odkryli wiele grobowców w Dolinie, aw 1917 Carter rozpoczął poszukiwania zaginionego grobowca Tutanchamona (odkryto wiele obiektów wskazujących na istnienie grobowca w okolicy). Jednak do 1921 roku zespół wciąż nie odkrył grobowca, a lord Carnarvon rozważał wycofanie swojego finansowania. Po długiej debacie Carter przekonał go do sfinansowania ostatniego sezonu. Na szczęście dla Cartera ten ostatni sezon był niesamowity. 4 listopada 1922 jego zespół odkrył pierwszy kamienny stopień grobowca Tutanchamona. Następnego dnia oczyścili schody, aby odsłonić drzwi, wraz ze starożytnymi pieczęciami pokazującymi, że grób był nienaruszony. Pierwsze wejście otwarto 23 listopada 1922, a drugie wejście do grobowca 26 listopada. Przy otwarciu tych drzwi Carter i Carnarvon po raz pierwszy zobaczyli cudowne przedmioty ukryte przez trzy tysiąclecia. Należą do nich trumny z litego złota, złocone kapliczki, dziesiątki sztuk złotej biżuterii i słynna pośmiertna maska ​​z litego złota (zdjęcie maski pośmiertnej znajduje się w rozdziale 4). Pierwsza komora została oficjalnie otwarta 29 listopada, a komora grobowa 17 lutego 1923 r. Rozpoczęto inwentaryzację obiektów, a 28 października 1925 r. zespół ostatecznie otworzył trumnę i spojrzał w twarz żyjącego i zmarłego króla. dawno temu. Katalogowanie i rejestrowanie wszystkich artefaktów w grobowcu zostało ostatecznie zakończone 10 listopada 1930 roku, osiem lat po odkryciu.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Większość starożytnych greckich posiadłości rolniczych nie była zbyt duża, więc większość rolników nie utrzymywała wielu zwierząt. Grunty do wypasu były na wagę złota, więc kilka świń, owiec lub kóz obok pary wołów było hodowanym inwentarzem większości gospodarstw. Rodzaj zwierząt hodowanych w większych gospodarstwach w dużej mierze zależał od terenu. Ogólnie rzecz biorąc, większe zwierzęta, takie jak bydło i woły, trzymano zwykle na północy Grecji i Macedonii, ponieważ regiony te były bardziej wilgotne i dostępne było więcej pastwisk. Na Peloponezie i na południu owce i kozy były lepszym wyborem, ponieważ ziemia była bardziej skalista. Kozy i owce były szczególnie przydatne dla starożytnych Greków, ponieważ były używane do produkcji mleka, sera, wełny i mięsa – wszystkiego, co rolnicy mogli wymieniać na inne towary na targu w mieście. Przydatne były również kozy i owce, ponieważ rolnicy mogli je sprzedawać lub wykorzystywać w ofierze; zdrowe, zadbane zwierzęta osiągały bardzo dobrą cenę na cele religijne.

https://szkolazpieklarodem.pl/

KV55, czyli Grób 55 w Dolinie Królów, od wielu lat wywołuje wiele dyskusji w świecie egiptologicznym. Edward Ayrton i jego dobroczyńca Theodore Davis odkryli go w Dolinie Królów w 1907 roku. Panel z dużej drewnianej świątyni, która pierwotnie była używana do pochówku królowej Tiye, matki Echnatona, zablokował korytarz wejściowy do grobowca. To skłoniło wielu egiptologów w tamtym czasie do przekonania, że ​​grobowiec należy do Tiye. Kiedy później weszli do komory grobowej, odkryli trumnę zawierającą ciało. Podczas gdy niektórzy zakładali, że ciało należało do Tiye, wszystkie imiona z trumny zostały wymazane, czyniąc mieszkańca niemożliwym do zidentyfikowania. Ciało zostało wysłane do Grafton Elliot-Smith (ekspert od mumii egipskich) do analizy. Zamiast być kośćmi starszej kobiety, pochodziły od młodego mężczyzny. Fabuła pogrubiona! Egiptolodzy zaczęli debatować, czy kości należały do ​​Echnatona, czy jego następcy Smenchkare. Nawet teraz ludzie się nie zgadzają, chociaż ze względu na podobieństwa w kształcie głowy, ciało jest często określane i powszechnie uznawane za brata Tutanchamona, a więc prawdopodobnie Smenchkare. Testy DNA mogą uczynić tę identyfikację jaśniejszą, ale testy nie zostaną przeprowadzone, dopóki wyniki dotyczące starożytnego DNA nie będą dokładniejsze. Uważano, że Grób 55 dostarczył zaginionego króla z okresu Amarny, epoki, która od wielu lat intryguje egiptologów. Wiele ciał zaginęło z tego okresu (Echnaton, Nefertiti i ich sześć córek; Smenchkare; i Ay), więc każdy grobowiec z tamtych czasów przybliża egiptologów o krok do pełnego obrazu.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Techniki używane do uprawy ziemi w starożytnej Grecji były dość proste. Jeśli byli w stanie, rolnicy stosowali tradycyjną metodę „pół na pół”, która polegała na orce i uprawie połowy swojej ziemi każdego roku, pozostawiając drugą połowę odłogiem lub niewykorzystaną. W następnym roku rolnik pracował z drugą porcją, więc część ziemi zawsze miała przerwę, a gleba była w stanie uzupełnić swoje naturalne składniki odżywcze. Niestety, niektórzy drobni rolnicy nie byli w stanie obracać swojego pola, ponieważ musieli obrobić każdy skrawek ziemi. Z czasem ich gleba stawała się coraz mniej żyzna.

Orka

Biorąc pod uwagę plony uprawiane przez Greków (patrz rozdział „Uprawa roślin”), orka była główną działalnością rolniczą. Metody orki były bardzo proste:

* W większych gospodarstwach dwa woły ciągnęły prosty drewniany pług. Czasami narzędzie było żelazne, aby umożliwić dokładniejszą orkę.

* W mniejszych gospodarstwach orkę wykonywano ręcznie, co było karkołomną pracą. Ta forma orki na ogół nie obracała gleby, a jedynie łamała ją, aby umożliwić sadzenie.

Siew i uprawa

Podobnie siew byłby wykonywany głównie ręcznie, chociaż w większych majątkach liczba chłopów pańszczyźnianych powodowała, że ​​praca była rozłożona bardziej równomiernie. W małym gospodarstwie byłaby zaangażowana cała rodzina. Jak wspomniałem, Grecy byli rolnikami suszącymi, więc podlewanie i nawadnianie nie były tak naprawdę problemem. Używali obornika, a większość farm miałaby śmierdzącą stertę obornika, od której rozsądnie było omijać.

Żniwa

Po wzroście plonów zbierano je prostym zakrzywionym sierpem, układano w koszu i zabierano do wymłócenia. Rolnicy przeprowadzali omłot – oddzielając pąki od głównej rośliny – na klepisku; oczyszczony kawałek suchej ziemi. Czasami używali sań ciągniętych przez zwierzęta. Zbieranie jęczmienia i „przesiewanie” pszenicy odbywało się zazwyczaj ręcznie za pomocą małej łopaty i kosza. Nie fajna praca. Zboże przechowywano w małych budynkach gospodarczych. Grecy nie mieli żadnych technik chłodzenia, więc rzeczy były przechowywane i używane tak długo, jak to możliwe, aż w końcu się zepsuły.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Gdyby nie odkrycie Królewskich Skrytek Mumii, jedyną odzyskaną dziś królewską mumią Nowego Królestwa byłby Tutanchamon. Mumie w Królewskiej Skrytce pomogły wypełnić układankę egiptologii, zapewniając wgląd w królewskie praktyki pogrzebowe, choroby i wiek śmierci. W przyszłości, za pomocą testów DNA, naukowcy mają nadzieję wyjaśnić relacje rodzinne między mumiami. Skrzynki zostały stworzone w XXI dynastii jako środek ochrony mumii królewskich przed rabunkami. Kapłani przenieśli ciała z grobowców w Dolinie Królów, owinęli je ponownie i umieścili w bezpiecznym miejscu. Odkrycie pierwszej Royal Cache było połączeniem szczęścia i pracy detektywistycznej – i równie dobrze mogło się nigdy nie wydarzyć. Już w 1874 roku plotki sugerowały, że w zachodnim Luksorze odkryto wspaniały grobowiec, pełen bajecznych skarbów. Nikt nie widział tego grobowca, ale na czarnym rynku zaczęły pojawiać się papirusy i inne artefakty, najwyraźniej z nowego królewskiego grobowca. W końcu Egipska Służba Starożytności pod przewodnictwem Francuza Gastona Maspero rozpoczęła śledztwo. W 1881 r. sprowadzono na przesłuchanie Ahmeda Abd er-Rassula, pochodzącego ze znanej rodziny grabieżców grobów z Gourny (wieś w Dolinie Szlachty). Maspero energicznie wypytywał er-Rassula, ale Egipcjanin zaprzeczył wszelkiej wiedzy o grobie; Maspero w końcu go puścił. Później został ponownie aresztowany wraz ze swoim bratem Husajnem przez egipską policję, która nie była tak łagodna w przesłuchaniu jak Francuz. Jeszcze er-Rassul i jego brat zaprzeczyli wszelkiej wiedzy i pozwolono im wrócić do swojej wioski. Kiedy wrócili, w domostwie Rassul zapanował nieporozumienie. Najstarszy brat Rassul, Mohammed, był sprawcą, który odkrył grób. Ahmed i Hussein uznali, że powinni zostać nagrodzeni za nieprzyjemny czas spędzony z władzami, a także cieszyć się większą częścią łupów z grobowca. Po wielu kłótniach, które ostatecznie dotyczyły całej wioski, Mahomet udał się do władz i wyznał. Po uzyskaniu zapewnienia, że ​​nikt nie zostanie oskarżony, ujawnił położenie grobowca, ukrytego w dolinie Deir el Bahri, w pobliżu świątyni Hatszepsut. Wewnątrz grobowca władze odkryły wiele mumii królewskich Nowego Królestwa, w tym

* Ahmosa

* Amenhotepa I

* Totmesa III

* Setiego I

* Ramzesa II

* Ramzesa III

Wszyscy ci królowie zostali zabrani do Kairu, gdzie są obecnie wystawiani (z wyjątkiem Ahmosa, który w 2004 roku został przeniesiony do Muzeum Luksorskiego). W 1898 r. w Dolinie Królów odkryto kolejną skrzynkę mumii, która dostarczyła dodatkowych dziesięciu mumii królewskich. Aby zdobyć pełny zestaw mumii królewskich Nowego Państwa, egiptolodzy wciąż muszą znaleźć szczątki

* Horemheba

* Ramzesa I (Drugie ciało w Muzeum Luksorskim jest uważane przez niektórych za tego króla, chociaż  nie zostało to udowodnione.)

* Setnachta

* Ramzesa VII

* Ramzesa X

* Ramzesa XI

Być może czeka na odnalezienie kolejnej skrytki z mumiami, która odkryje tajemnice tych faraonów i da egiptologom „full house”.