Spartanie jako pierwsi złamali rozejm ustanowiony przez króla Artakserksesa. Chociaż unikała jakiejkolwiek ingerencji na greckich wyspach, przez następne dziesięć lat Sparta nieustannie atakowała greckie miasta na Peloponezie. Pokój Królewski miał na celu powstrzymanie wielu greckich miast przed zjednoczeniem się, ale ostatecznie przyniósł odwrotny skutek. W 378 r. p.n.e. Ateny i Teby zawarły kolejny sojusz. Inni dołączyli i nowa grupa sojuszników przyjęła nazwę Liga Ateńska. Ta nowa liga bardzo różniła się od Ligi Deliańskiej. Osłabiona pozycja Aten oznaczała, że nowa liga była raczej grupą o wspólnych interesach niż imperium. Ateny nie odebrały hołdu swoim sojusznikom – była to grupa równych sobie. Liga Ateńska toczyła wojnę ze Spartą przez większą część następnych dziesięciu lat. Persowie nic nie zrobili, mimo że te ataki wyraźnie złamały warunki pokoju królewskiego. W rzeczywistości król perski był w pełni szczęśliwy, że Grecy walczyli między sobą – stanowili dla niego mniejszy problem.