Przypuszczalnie Spartanie rozkoszowali się faktem, że po 26-letniej wojnie odnieśli miażdżące zwycięstwo nad starym wrogiem? No nie bardzo. Zwycięstwo w wojnie peloponeskiej okazało się prawie tak samo niszczące dla Sparty, jak porażka dla Aten. Pierwszym błędem, jaki popełnili Spartanie pod koniec wojny, był sposób, w jaki postępowali z imperium ateńskim. Teraz, gdy kontrolowali Ateny, Spartanie byli formalnie władcami wszystkich terytoriów, które były częścią imperium ateńskiego. W rezultacie Spartanie zmusili wiele greckich miast i miasteczek do przyjęcia nowych oligarchicznych systemów rządów, takich jak ten w Atenach. Wiele z tych miast nigdy bezpośrednio nie sprzeciwiało się Sparcie podczas wojny, więc teraz nie podobało im się surowe traktowanie, jakie otrzymali. Równie urażeni byli sojusznicy Sparty w dawnej Lidze Peloponeskiej . Żaden z byłych sojuszników Sparty nie otrzymał żadnej nagrody, gdy Sparta przejęła kontrolę nad Atenami pomimo pomocy, której udzielili podczas wojny. Ponieważ Spartanie zachowali wszystkie łupy, miasta takie jak Teby chętnie dały schronienie prodemokratycznym zesłańcom, którzy uciekli z Aten w czasach rządów Trzydziestu. Sparta stała się prawie wspólnym wrogiem Teb i Aten.