Imperium perskie było ogromne i obejmowało wiele kultur; w konsekwencji jego armia była bardzo zróżnicowana. Oto niektóre z głównych oddziałów:
* Perscy „nieśmiertelni”: ci pełnoetatowi żołnierze byli perskiego pochodzenia i byli elitarnymi oddziałami króla do celów ceremonialnych i bojowych. Byli znani jako „nieśmiertelni” ze względu na ich niesamowitą odwagę i waleczność – walczyli jak bogowie. Zawsze było ich 10 000 i ilekroć ich liczebność zmniejszała się po bitwie, sprowadzano więcej żołnierzy. Główną bronią nieśmiertelnych był łuk (który nie był zbyt skuteczny przeciwko ciężkiej greckiej zbroi; patrz rozdział 5), krótka włócznia i krótki miecz. Używali również dużych wiklinowych tarcz zwanych gerronami, które były dość lekkie i dość zwrotne, chociaż nie tak mocne jak grecki brąz.
* Kawaleria Medów: Lekko uzbrojona kawaleria była drugą główną siłą Persów w bitwie. Główną bronią kawalerii był łuk i oszczepy, którymi strzelali jeźdźcy podczas szybkiej jazdy. Bardzo imponujące.
* Frygijscy włócznicy: zrekrutowani z Azji Mniejszej, byli to bardzo szybcy miotacze włóczni, którzy byli również bardzo zwrotni. Nie mieli prawie żadnej zbroi poza wzmocnionym wiklinowym hełmem i małą okrągłą tarczą.
* Wojska etiopskie: Ogromne imperium perskie przyciągnęło nawet wojska z Afryki. Te oddziały były ogólnie określane jako Etiopczycy, mimo że nie mieli nic wspólnego z nowoczesnym krajem. Żołnierze byli bardzo prosto uzbrojeni w łuk i włócznię i nie nosili w ogóle zbroi.