Każda trirema miała załogę około 200 osób – dużo ludzi na pokładzie małego statku. Zdecydowana większość załogi była na pokładzie, aby wprawić statek w ruch. Oto skład załogi:
* Wioślarze (170): W przeciwieństwie do Imperium Rzymskiego, ludzie, którzy wiosłowali na starożytnych greckich okrętach wojennych, nie byli niewolnikami. Byli dobrze wyszkolonymi obywatelami z niższych klas, którzy skończyli jako marynarze, ponieważ nie mogli pozwolić sobie na panoplia na żołnierzy. Wiosłowanie było ciężką, wyczerpującą pracą – nieustannym kopaniem wiosła, które miało od 4 do 5 metrów (15 stóp). Na triremie wioślarze ustawiono na trzech różnych poziomach: 62 wioślarzy górnych (tranity), 54 wioślarzy środkowych (zygoty) i 54 wioślarzy dolnych (talamity).
* Flecista (jeden): Ten flecista, przypominający sternika lub kapitana nowoczesnej łodzi wiosłowej, pomagał wioślarzom zachować czas.
* Marines (14): Osoby te były zazwyczaj mieszanką hoplitów i kilku łuczników (prawdopodobnie Scytów).
* Majtkowie (15): Ci żołnierze wykonywali podstawową pracę polegającą na utrzymywaniu funkcjonowania statku – dokonywaniu napraw i pracy na żaglach i sterze (sterowanie).
* Kapitan: Kapitan statku nazywał się trierarchą. Był odpowiedzialny za wszystkich na pokładzie i taktykę w bitwie. Przydzielał obowiązki różnym majtkom, z których wszyscy na zmianę pełnili nocną wachtę. Generalnie trierarcha brał odpowiedzialność za nawigację i wyznaczanie kursu, ponieważ uważano to za obowiązek dowodzenia.
Mając tych wszystkich ludzi na pokładzie, triremy nie były szczególnie przydatne do transportu żołnierzy lądowych. Większość wojen greckich była dość lokalna, więc większość żołnierzy maszerowała do bitwy, ale jeśli musieli przejść przez morze, podróżowali normalnymi statkami handlowymi, strzeżonymi przez triremy.