Jak zauważyłem już, ludność Sparty różniła się od reszty starożytnej Grecji – a nawet świata zachodniego – pod wieloma względami. Ich postawa była taka, że wracałeś z bitwy ze swoją tarczą – lub na niej (jako mary pogrzebowe lub nosze). Spartanie nie wierzyli w półśrodki, a ich standardy dyscypliny wojskowej były absolutne. Szkolenie wojskowe dla spartańskich chłopców rozpoczęło się, gdy mieli zaledwie 7 lat. W tym wieku chłopcy opuścili dom i weszli do systemu edukacji. Ten kompleksowy program obejmujący umiejętności łowieckie, trening fizyczny, a także trening emocjonalny – ma na celu nauczanie odwagi. Jeden szczególnie brutalny element spartańskiej edukacji nazywał się „Gauntlet” i polegał na bieganiu chłopców i nieustannym chłostaniu przez starsze dzieci, aż upadli lub, w niektórych przypadkach, umarli. Ostatnie spartańskie ćwiczenie tzaining, zwane krypteia, polegało na wysłaniu młodych mężczyzn (prawdopodobnie w wieku 14 lat) na wieś samotnie bez jedzenia i wody i wymaganie od nich, by przez miesiąc żyli z głową. Czasami krypteia zawierała także zadanie zabicia helotów (więcej o tych ludziach w Rozdziale 4) znalezionych wędrujących po wsiach. Chociaż ci młodzi mężczyźni prawdopodobnie kradli jedzenie, aby przeżyć, kradzież była uważana za przestępstwo. Opowieść Plutarcha pokazuje, jak wiele wysiłku posunął się pewien młody chłopiec, aby ukryć skradzione mienie: Chłopcy bardzo dbają o swoją kradzież, jak pokazano w opowieści o tym, który ukradł lisiątko i ukrył je pod płaszczem, bo zniósł jego żołądek rozszarpany pazurami i zębami bestii i raczej umarł, niż został wykryty. Ich wyszkolenie i zdolność do znoszenia trudów sprawiły, że armia spartańska była bardziej przerażająca niż jakakolwiek inna w Grecji. Po ukończeniu szkolenia spartańscy mężczyźni weszli do armii, w której musieli służyć do 30. roku życia. Między 30 a 60 rokiem życia stali się częścią rezerwy wojskowej, do której można było wezwać w dowolnym momencie.