Spartanie byli ludem wojowniczym, chętnym do dalszego rozwoju swojego terytorium i mieli dość brutalny stosunek do przemocy i śmierci – wszystko to czyni ich zaskakującym wyborem dla szukających ich pomocy ateńskich arystokratów. Jednak po nieudanej próbie usunięcia Hippiasza ateńscy arystokraci zmuszeni byli szukać pomocy u Sparty. Według greckiego historyka Herodota Sparta słynęła z sympatii do próśb o pomoc ze strony państw pod tyranią. Ponadto proroctwo wyroczni delfickiej zasugerowało Spartanom, że powinni zaangażować się w sytuację ateńską. Efektem końcowym było to, że w 510 r. p.n.e. król Spartan Kleomenes poprowadził swoje wojska do Aten i zmusił Hippiasza i całą jego rodzinę do ucieczki. Nie mógł sobie wyobrazić, co będzie dalej.