Około 1200 r. p.n.e całe społeczeństwo we wschodniej części Morza Śródziemnego było w tarapatach. Na wschodzie cywilizacja hetycka upadła i ogromna liczba ludzi uciekła na zachód do Syrii, Palestyny i Egiptu. Mniej więcej w tym samym czasie rozpadł się świat mykeński. Po ostatnim wielkim huku tej cywilizacji w Troi, w domu wydarzyło się coś druzgocącego. Wszystkie duże centra miast mykeńskich zostały zaatakowane i całkowicie zniszczone. Mykeny i Pylos zostały spalone i nigdy w pełni nie odzyskane. A około 50 lat później druga seria ataków wykończyła pozostałe miasta. Szkody były druzgocące i rozstrzygające, a świat grecki został przez nie upokorzony. Ogromna ilość nauki i technologii, które Mykeńczycy opracowali w ciągu ostatnich 500 lat, została utracona. Wielkie miasta zostały opuszczone i pozostawione jako trwałe punkty orientacyjne ku pamięci tych Mykeńczyków, którzy zginęli, a ogromna liczba ludzi zdecydowała się przenieść i ponownie osiedlić się w innych obszarach Morza Śródziemnego. Odzyskanie greckiego świata zajęło 300 lat, ale odzyskanie tak się stało. Chociaż kultura mykeńska zniknęła, aby nigdy nie powrócić, rozwinęła się nowa grupa Greków, z nowymi miastami, królestwami i – około 750 r. p.n.e. – nową formą języka pisanego, który uczeni uznają za starożytną grekę. Tak więc chociaż historycy określają okres od około 1100 do 750 r. p.n.e. jako średniowiecze starożytnej Grecji, na końcu tunelu świeciło światło. Tematem są zmiany, jakich doświadczyła starożytna Grecja podczas jej średniowiecza. Termin „Ciemne Wieki” jest w rzeczywistości dość mylący. Termin ten sugeruje czas, w którym nic się nie wydarzyło – jak zobaczysz, tak nie jest! Idea Ciemnego Wieku bierze się z faktu, że historycy nie są pewni, co się dokładnie wydarzyło i kto dokąd poszedł. Wiek jest ciemny pod względem informacji, a nie innowacji!