Zaufanie w Cyberspace : Protokół Kim Lee – Lee

Kim i inni zaproponowali protokół GKA podobny do BD pod względem wymiany komunikatów. W tym protokole (określanym jako KLL) struktura klucza różni się od tej używanej w BD. Uczestnicy, ID = {U₁, U₂,. . . U_n} protokołu są ułożone w logiczny pierścień. Każdy interfejs użytkownika ma parę kluczy podpisu [sk (i), pk (i)]. W pierwszej rundzie każdy Ui wybiera liczbę jednorazową N(i) i r(i) i oblicza z(i) = g^r(i). U_n oblicza H(N(n)|0), gdzie H reprezentuje funkcję skrótu. U_i i Un rozgłasza następujące wiadomości:

• U_i → *: [z|ID|0]_sk(i), z (i)
• U_n → *: [H(N(n)|0)|z(n)|ID|0] _sk(n), H(N(n)|0)

W drugiej rundzie każdy U_i oblicza t_i^L = H(z(i – 1)^r(i)| D | 0), t_i^R = H (z(i + 1)^r(i) | D | 0), a T_i = t_i ^L ⊕ t_i^R.

U_n oblicza T ′ = N(n) ⊕ t₁^R i nadaje w następujący sposób:

U_i → *: [N(i) | T_i | ID | 0]_sk(i), z (i)

U_n → *: [T′ | Tn | ID | 0]_sk(n), T ′ | T (n)

Każdy U_i  oblicza klucz grupy jako H[N(1). . . N(n)] za pomocą równań t^R′_i+1 = T_i+1⊕ t^R_i.

Można zauważyć, że tajność wyliczanego klucza grupowego zależy tylko od tajności N (n), która z kolei zależy tylko od tajności r(i). Stąd DPFS dla protokołu wynosi 1− (1 – p)ⁿ. Utajnienie klucza sesji zależy od tajności krótkoterminowych kluczy wszystkich uczestników, a jeden nieszczelny członek może złamać klucz sesji.