Państwa narodowe i organizacje terrorystyczne reprezentują najwyższe spektrum cyberprzestępców. Atak przeprowadzony przez którykolwiek z tych podmiotów będzie wymierzony w infrastrukturę krytyczną przy użyciu metod zaprojektowanych w celu wyrządzenia maksymalnych szkód w ich atakowanych zasobach. również prawdopodobnie będzie bardzo podobny i skoncentruje się na krytycznej infrastrukturze, takiej jak bankowość i finanse, energia elektryczna, transport, telekomunikacja oraz służba zdrowia i usługi rządowe ”. Na zamiary i możliwości wykorzystania cyberataków wpływa wiele różnych czynników. Chociaż państwo narodowe może mieć techniczną zdolność do przeprowadzenia ataku na infrastrukturę krytyczną, istnieje wiele środków odstraszających, od strachu przed eskalacją konfliktu w konwencjonalny konflikt po ekonomiczny zastój, które ograniczają ich zamiary przeprowadzenia ataku. Podobnie organizacja terrorystyczna z pewnością ma zamiar przeprowadzać ciągłe cyberataki na infrastrukturę krytyczną, ale niekoniecznie ma techniczne możliwości zaangażowania się w taki atak. W tym rozdziale dokonano oceny tych elementów decyzji, które będą miały wpływ na potencjał cyberataków terrorystów i państw narodowych. Analizuje atraktory i środki odstraszające przed atakami oraz możliwości techniczne, a także zapewnia wgląd w to, jak możemy scharakteryzować i rozróżnić tych dwóch odrębnych cyberprzestępców z wyższej półki.