Podczas gdy większość modeli zaufania działa tylko z dwoma czynnikami: zaufaniem i nieufnością, modele przekonań, takie jak JØsang, również uwzględniają niepewność, która może powstać w pewnych okolicznościach. Model przekonań JØsanga, metryka propagacji zaufania nazywa się opinią, która jest oznaczona przez czterokrotność (b, d, u, a) gdzie b to przekonanie, d to niewiara, u to niepewność, a a to atomowość, gdzie b + d + u = 1. Wcześniejsze doświadczenia klienta są określane ilościowo w opiniach, a opinie te można następnie łączyć przy użyciu sieci Bayesa lub reguły Dempstera, aby uzyskać ostateczny wynik zaufania. Model ten jest używany do wyboru usług internetowych opartych na zaufaniu w pracy Ping Wang et al. W artykule przyjęto TTP, który działa jako repozytorium zaufania. Kiedy konsumenci wchodzą w interakcję z usługodawcą, generują o nim opinię, która ma postać poczwórnej (b, d, u, a). Następnie dokument definiuje operacje na tym poczwórnym, które można wykorzystać do wygenerowania rekomendacji na podstawie opinii przedstawionej przez konsumenta oraz opinii TTP na temat konsumenta. Operacja konsensusu jest również zdefiniowana w celu zagregowania opinii przedstawionych przez wielu konsumentów. Reputację usługodawcy ustala się na podstawie opinii przedstawianych przez konsumentów. Podobne podejście zastosowano do wyboru usługi sieci Web za pomocą TTP.