https://szkolazpieklarodem.pl/
Na podstawie list królów oraz innych dokumentów i artefaktów historycznych historycy dzielą historię starożytnego Egiptu na następujące główne okresy:
Okres przeddynastyczny
Wczesny okres dynastyczny lub okres archaiczny
Stare Królestwo
Pierwszy okres pośredni
Państwo Środka
Drugi okres pośredni
Nowe Królestwo
Trzeci okres pośredni
późny okres
Okres grecko-rzymski
Poniższe sekcje obejmują historię Egiptu od okresu przeddynastycznego do drugiego okresu pośredniego.
https://szkolazpieklarodem.pl/
Aby podsumować ponad 3000 lat starożytnej historii Egiptu, niezbędna jest chronologia władców i wydarzeń. Jednym z pozornie sensownych miejsc do szukania tej sekwencji są egipskie zapiski o królach i ich osiągnięciach. Kilku królów stworzyło listy królów (egiptolodzy nigdy nie wymyślają imion). Te listy zawierają kolejno imiona i tytuły królów, oprócz długości panowania i głównych wydarzeń lub osiągnięć, które miały miejsce podczas każdego panowania. Niestety listy te zostały stworzone, aby połączyć króla z poprzednimi władcami i dlatego są selektywne, wymieniając tylko „dobrych” królów. Każdy, kto zaburzał równowagę, był nielubiany lub rządził podzielonym Egiptem, był pomijany na listach. Ponadto Egipcjanie nie mieli scentralizowanego kalendarza. Daty zapisane na listach królów oparte są na latach panowania obecnego króla (np. 12 rok Ramzesa II). Jest to dokładne, chyba że nie masz pojęcia, jak długo król rządził i kiedy rządził. Ten rozdział śledzi wzloty i upadki wieków egipskich rządów i zmian, dzieląc bieg cywilizacji na przydatne okresy i epoki. Bada również rozwój stałej armii egipskiej, która miała ogromny wpływ na późniejszą historię starożytnego Egiptu.
https://szkolazpieklarodem.pl/
Średni wiek śmierci w Egipcie wynosił 30–35 lat, ale wiele osób żyło znacznie dłużej. W zachowanych tekstach idealna starość jest zapisywana jako 110 lat, chociaż jest mało prawdopodobne, aby wiele osób osiągnęło ten dojrzały wiek. Oczekiwano, że dzieci będą opiekować się rodzicami na starość. Zwłaszcza dziewczęta były zobowiązane do opieki nad rodzicami, podczas gdy chłopcy nie, prawdopodobnie dlatego, że mężczyzna musiał opiekować się żoną i jej rodzicami. Jeśli para była bezdzietna, często adoptowała dzieci wyłącznie w celu zapewnienia opieki w późniejszym życiu. Niewiele wiadomo o procesie adopcji, ale zwykle był to nieformalny romans. Jeśli jednak adoptująca para była zamożna, czasami podpisywali dokument w obecności świadków. Z Deir el Medina nieliczne dowody sugerują, że państwo zapewniało swego rodzaju emeryturę wdowom po robotnikach nadal mieszkających w wiosce. Zapisy są rzadkie i wskazują, że racje żywnościowe wydawane wdowom nie wystarczały na utrzymanie – ale uzupełniały opiekę zapewnianą przez ich dzieci. Z akt wojskowych wynika, że państwo zapewniało żołnierzom lepszą emeryturę w postaci ziemi i honorowego złota – biżuterii i honorowych tytułów kapłańskich, w tym dalszą emeryturę. Poza robotnikami i wojskiem w Deir el Medina nikt inny nie otrzymywał emerytury państwowej. Egipcjanie w podeszłym wieku i owdowiali polegali wyłącznie na życzliwości przyjaciół i rodziny.
https://szkolazpieklarodem.pl/
Dokumenty pokazują, że młody mężczyzna z Deir el Medina, zwany Nesamenemope, miał długotrwały romans z kobietą w wiosce. Nesamenemope była mężatką, a młoda kobieta nie. Pewnego wieczoru do domu kobiety przybył wściekły tłum, aby pobić ją i jej rodzinę. Na szczęście urzędnicy uspokoili wściekły tłum i Nesamenemope otrzymał polecenie rozwodu z żoną i utrzymania kochanki przed kontynuowaniem romansu. Gdyby się nie rozwiódł i nadal kontynuował romans, urzędnicy stwierdzili, że nie powstrzymają tłumu przed pobiciem kobiety następnym razem, a Nesamenemope zostanie amputowany nos i uszy przed wysłaniem do Nubii na ciężką pracę . Nesamenemope nie mógł żyć bez swojej kochanki i kontynuował swój romans; choć nie wiadomo, czy groźba wysłania go do nubijskich kamieniołomów lub kopalń została kiedykolwiek zrealizowana.
https://szkolazpieklarodem.pl/
Wiele umów małżeńskich przetrwało, chociaż pochodzą one z późniejszych okresów, kiedy różnice między klasami mogły być mniejsze. Kontrakt małżeński pary zwanej Heraklidesem i Demetrią z 311 p.n.e. stwierdza:
W siódmym roku panowania Aleksandra syn Aleksandra. . . Kontrakt małżeński Heraklidesa i Demetrii. Heraklides przyjmuje za swoją prawowitą żonę Demetrię. . . obie są wolne, od ojca Leptines, . . . a jej matka Filotis, przynosząc ubrania i ozdoby o wartości tysiąca drachm, a Heraklides dostarczy Demetrii wszystkiego, co przystoi wolnej żonie, i będziemy mieszkać razem, gdziekolwiek będzie to najlepsze dla Leptynów i Heraklidesów, którzy wspólnie się konsultują. Jeśli okaże się, że Demetria czyni coś złego na hańbę swego męża Heraklidesa, zostanie pozbawiona wszystkiego, co przyniosła, ale Heraklides udowodni wszystko, co zarzuca Demetrii, przed trzema mężczyznami, których oboje akceptują. Heraklidesowi nie wolno sprowadzać do domu innej żony, znieważając Demetrię, ani mieć dzieci z inną kobietą, ani czynić zła przeciwko Demetrii pod jakimkolwiek pretekstem. Jeśli Heraklides zostanie odkryty, że robi którąś z tych rzeczy, a Demetria udowodni to przed trzema mężczyznami, których obaj zaakceptują, Heraklides zwróci Demetrii posag w wysokości 1000 drachm, który przyniosła, a ponadto przepadnie 1000 drachm ze srebrnej monety Aleksandra. Demetria i ci, którzy pomagają Demetrii w wyegzekwowaniu zapłaty, mają prawo do egzekucji, jak gdyby wynikało to z legalnego działania, na osobie Heraklidesa i na całym majątku Heraklidesa, zarówno na lądzie, jak i na wodzie. Niniejsza umowa będzie obowiązywać pod każdym względem, niezależnie od tego, gdzie Heraclides może przedstawić ją przeciwko Demetrii, lub Demetria i osoby pomagające Demetrii w dochodzeniu zapłaty mogą ją przedstawić przeciwko Heraclides, tak jakby umowa została zawarta w tym miejscu. Heraclides i Demetria mają prawo do samodzielnego przechowywania umów we własnym zakresie i do przedstawiania ich przeciwko sobie. Świadkowie Cleon, Gelan; Antykrates, temnian; Lizy, Temnian; Dionizjusz Temnianin; Arystomach Cyrenejczyk; Aristodicus, Coan.
Umowa ta pokazuje, że nawet w czasach Aleksandra Wielkiego kobiety w Egipcie były legalnie aktywne i mogły rozwodzić się ze swoimi mężami, o ile mogły przedstawić te same dowody i dowody, jakie musiałyby robić dzisiaj w podobnej sytuacji.
https://szkolazpieklarodem.pl/
Jednym ze wspólnych powodów rozwodu było cudzołóstwo. Kary za cudzołóstwo były surowsze dla kobiet niż dla mężczyzn. Na przykład w okresie faraonów rozwód był normalną karą za cudzołóstwo, ale niektóre opowieści literackie sugerują, że kobieta mogła stracić życie za cudzołóstwo. Później, w rzymskim Egipcie, mężczyzna mający romans z zamężną kobietą został skazany na 1000 batów, podczas gdy kobieta została okaleczona przez amputację nosa. Chociaż cudzołóstwo nie było akceptowane, mężczyzna mógł mieć nałożnicę, kobietę przyprowadzoną do domu, aby mieszkała z żoną i dziećmi. Posiadanie konkubiny było uważane za symbol statusu, ponieważ odzwierciedlało bogactwo mężczyzny. Nie wiadomo, czy rola konkubiny była czysto seksualna, a różnica między żoną a konkubiną nie jest jasno określona w starożytnych tekstach, poza różnicą w ich statusie.
https://szkolazpieklarodem.pl/
Rozwód był na ogół tak nieformalny jak ślub, bez formalnej pisemnej dokumentacji, chyba że istniały względy finansowe, takie jak posag do zwrotu lub majątek do załatwienia. Mężczyzna lub kobieta mogą rozwieść się ze współmałżonkiem, po prostu stwierdzając „Rozwodzę się z tobą”. Kobieta zazwyczaj przenosiła się wtedy z powrotem do swojego rodzinnego domu. Rozwodnikom, zarówno mężczyznom, jak i kobietom, pozwolono ponownie zawrzeć związek małżeński, chociaż kobiety powyżej 30 roku życia rzadko wychodziły ponownie za mąż. Wynikało to albo z tego, że kobiety były samowystarczalne finansowo, albo przekroczyły już wiek rozrodczy, a zatem nie były uważane za dobry materiał małżeński. Brakuje wielu informacji na temat tego, co stało się z dziećmi w przypadku rozwodu. Dzieci mogły zostać z ojcem lub opuściły dom z matką. Zapisy nie zostały odnalezione, ale mogą pojawić się w przyszłości.
https://szkolazpieklarodem.pl/
Chociaż Egipcjanie przywiązywali dużą wagę do małżeństwa, nie przeprowadzano żadnych legalnych ceremonii ani nie prowadzono żadnych zapisów dotyczących małżeństw. Ponieważ małżeństwo było wydarzeniem towarzyskim organizowanym przez rodziny, starożytni Egipcjanie nie mieli potrzeby formalizowania spraw. Po tym, jak para zdecydowała się wziąć ślub, najważniejszą częścią było wspólne zamieszkanie. Przewóz nowej żony do domu męża mógł mieć charakter ceremonialny, towarzyszył mu procesja i przyjęcie, ale nie ma o tym żadnych zapisów. Jedyne zapisy, które przetrwały, dotyczą posagu i majątku oraz tego, co powinno się stać w przypadku rozwodu. Te zapisy były jednak niezwykłe i nie powinny być postrzegane jako norma. Większość małżeństw zawierała osoby o podobnym bogactwie i randze, bez konieczności zawierania umów przedmałżeńskich.
https://szkolazpieklarodem.pl/
Egipcjanie są dobrze znani ze swoich małżeństw braci z siostrą, ale w rzeczywistości jest to błędne przekonanie. Przez cały okres faraonów praktyka ta była dla zwykłej ludności całkowitym tabu. Tylko bóstwa i rodzina królewska brały udział w tej praktyce – jako środek zapewnienia bezpieczeństwa linii królewskiej. Księżniczki niezamężne były niebezpieczne, ponieważ ambitni mężczyźni mogli je zepsuć. Księżniczki nie mogły jednak wyjść za mąż poza rodziną królewską bez wyraźnej zgody króla, która rzadko była udzielana. Te ograniczenia powodowały, że księżniczki najczęściej wychodziły za mąż za swoich braci, ojców, a nawet dziadków. Czasami te układy były małżeństwami w prawdziwym tego słowa znaczeniu i rodziły dzieci. Dowody wskazują, że w rzymskim Egipcie zawierano pełne małżeństwa między bratem i siostrą, aby małżeństwo mogło nastąpić wcześniej niż zwykle i nie wymagano posagu, zachowując nienaruszony majątek rodzinny. Jeśli te małżeństwa się rozpadały, para często mieszkała w tym samym domu z rodzicami. Dowody tej dziwnej konfiguracji rodzinnej pochodzą z miasta Arsinoe. Mężczyzna poślubił swoją siostrę i miał z nią dwoje dzieci, zanim się rozwiódł. Pozostali w tym samym gospodarstwie domowym z dwójką dzieci. Kiedy mężczyzna ponownie się ożenił, jego nowa żona wprowadziła się do domu, a to drugie małżeństwo wydało dwie córki. Czy możesz sobie wyobrazić napięcie?
https://szkolazpieklarodem.pl/
Szczególnie ważnym aspektem życia Egipcjan było małżeństwo. Pozostanie w stanie wolnym uważano za niezwykłe, ponieważ każdy miał mieć dzieci. Starożytni Egipcjanie żenili się w młodym wieku – dziewczynki czasami miały nawet 10 lat. Gdy tylko dziewczyna zaczęła swój cykl menstruacyjny, była kobietą i była w odpowiednim wieku. Chłopcy również pobierali się w wieku 10 lat, chociaż mężczyzna mógł pozostać niezamężny do późnego życia (30-40 lat), zwłaszcza jeśli robił karierę zawodową. Większość ludzi prawdopodobnie wybrała swoich małżonków, ale aranżowane małżeństwa nie były niespotykane, zwłaszcza jeśli rodziny były bogate lub ważne.