Autor: admin

https://szkolazpieklarodem.pl/

Artyści egipscy byli bardzo dobrze wyszkoleni i musieli być szkoleni w wielu konwencjach sztuki egipskiej, dzięki czemu obrazy w całym Egipcie były takie same. To obszerne szkolenie odbywało się w pracy i, jak wszystkie egipskie zawody, było przekazywane z ojca na syna, począwszy od dzieciństwa. Najpierw czeladnik ćwiczył rysowanie i rzeźbienie na ostrace – połamanych kawałkach ceramiki i wapienia, używanych jako makulatura, podobnie jak współczesna karteczka samoprzylepna. Jego nauczyciel poprawił te szorstkie szkice różnokolorowym atramentem. Wiele zachowanych przykładów pokazuje te błędy i poprawki.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Sztuka egipska – w tym hieroglify, które są obrazami przedstawiającymi litery, dźwięki, idee i przedmioty – jest charakterystyczna i wydaje się dziwna dla niewprawnego oka. Jednak po tym, jak zaczniesz rozumieć kody kryjące się za obrazami, te starożytne obrazy zaczynają mówić i przekazywać mnóstwo informacji o reprezentowanych miejscach, wydarzeniach i ludziach, w tym ich wieku, randze, zawodzie i statusie. Sztuka egipska przetrwała przede wszystkim w zdobieniach architektury grobowców i świątyń oraz w przedmiotach zarówno pięknych, jak i praktycznych. Dowiesz się, jak ostrożnie rozwikłać te kody oparte na obrazach i odkryć tajemnice sztuki egipskiej.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Pomimo wszystkich wysiłków starożytnych Egipcjan, aby zachować swoje ciała na wieczność, nie wszyscy byli pewni, że istnieje życie pozagrobowe. W niektórych grobowcach z Nowego Państwa pokazano niewidomych harfiarzy zabawiających elitę na bankietach. Nad niektórymi z tych harfiarzy znajduje się tekst następującej pieśni:

Co z nimi zrobiono?

Jakie są teraz ich miejsca?

Ich mury się rozpadły, a ich miejsca nie

Jakby nigdy nie byli.

Nikt nigdy nie wrócił z martwych

Aby mógł opisać ich stan,

I odnosić się do ich potrzeb;

Aby mógł uspokoić nasze serca

Dopóki my też nie przejdziemy do tego miejsca, do którego odeszli

Zróbmy sobie wakacje i nigdy się nie nudźmy!

Bo oto nikt nie może zabrać ze sobą swojej własności,

Żaden człowiek, który odszedł, nie może już nigdy wrócić.

Najwyraźniej Egipcjanie byli niepewni rzeczywistości życia pozagrobowego. Ale oczywiście kontynuowali przygotowania do mumifikacji i pogrzebu, aby zabezpieczyć swoje zakłady!

https://szkolazpieklarodem.pl/

Po tym, jak zmarły odrodził się w zaświatach, konieczne było utrzymanie kultu ka, aby zapewnić mu wieczne życie. Dla członków rodziny królewskiej kult ten był praktykowany w świątyni grobowej i angażował wielu księży. Jednak dla świeckich, jeśli byli wystarczająco zamożni, aby mieć grób z kaplicą grobową, członkowie rodziny działali jako kapłani ka i utrzymywali kult aktywny lub płacili księdzu za występy przy grobie. W przypadku biedniejszych osób członkowie rodziny utrzymywali kult w domu. Jednym z najważniejszych elementów kultu ka były stałe ofiary żywnościowe, które składano przed stelą (posąg lub fałszywe drzwi) w celu codziennego utrzymania ka. Te ofiary składały się z chleba, piwa, drobiu, wołów i warzyw. Przypuszczalnie rodziny starały się, aby ofiary zawierały żywność, którą zmarły lubił za życia. Nie ma nic gorszego niż przetrwanie wieczności na rybich głowach i kapuście, jeśli ich nie lubisz! Ofiarom tym towarzyszyły modlitwy i zaklęcia, które przede wszystkim zapewniały utrzymywanie imienia zmarłego przy życiu poprzez powtarzanie. W przypadku członków rodziny królewskiej te modlitwy i ofiary składano dwa razy dziennie do posągu króla ka w jego świątyni grobowej. Dla reszty społeczności poziom oddania był czasochłonny i uciążliwy, więc ceremonie były prawdopodobnie przeprowadzane co tydzień, co miesiąc lub co rok, w zależności od konkretnej rodziny i jej zobowiązań.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Po tym, jak zmarły przedarł się przez wszystkie portale i bramy życia pozagrobowego, pozostało tylko jedno małe zadanie do wykonania, zanim zmarły został sam na wieczność. To znaczy wejść do Sali Sądu, stanąć przed Ozyrysem, bogiem podziemi, i udowodnić swoją wartość. Serce zmarłego zważono na piórze prawdy (Maat). Jeśli serce było cięższe, pożerał je potwór (Amut) czekający w pobliżu, zapobiegając w ten sposób odrodzeniu zmarłego i przeklinając zmarłego, aby przebywał w wiecznej otchłani. Zamiast pozostawiać ważenie swojego serca przypadkowi, zmarły wyrecytował negatywne wyznanie z Księgi Umarłych, która mówi 42 sędziom podziemia o wszystkim, czego zmarły nie zrobił. Naprawdę sprytne, bo gdybyś coś zrobił, nie wspominaj o tym i nikt by się nie dowiedział! Negatywne wyznanie zawierało następujące wersy:

Nie popełniłem fałszu.

Nie okradłem.

Nie byłem drapieżny.

Nie zabijałem ludzi.

Wyznanie toczy się dalej w tym kierunku, łącząc błahe rzeczy i straszne zbrodnie, jakby były tym samym. Jeśli cokolwiek pominięto w spowiedzi, skarabeusz serca (patrz poprzedni rozdział „Księga umarłych”) został wpisany z modlitwą zachęcającą skarabeusza, by nie zdradził żadnych złych uczynków, które wciąż znajdują się w sercu. Chociaż ważenie serca brzmi przerażająco, liczne przykłady tej sceny pokazują, że żadna osoba nie zawiodła. Tak więc oczywiście zadziałało recytowanie negatywnego wyznania.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Księgę Amduat, nie były stale zmieniającym się zbiorem zaklęć, ale pierwszymi księgami religijnymi, których treść została ustalona, ​​podążała za tematem i miały być oglądane w określonej kolejności. Przewodniki do Zaświatów były używane tylko przez królów i generalnie nie były dozwolone nawet w grobowcach królowych. Te księgi są obecnie widoczne w grobowcach w Dolinie Królów. Przewodniki do Zaświatów były bardziej ilustrowane niż Księga Umarłych i śledziły 12-godzinną nocną podróż boga słońca w towarzystwie zmarłego. W opowiadaniu nocna podróż zaczyna się o zachodzie słońca dla słońca i pochówku zmarłego. Słońce przenosi swoje światło do podziemi i podróżuje na wschód, aby się odrodzić. Każda godzina 12-godzinnej podróży jest oddzielona bramami lub portalami chronionymi przez demony i węże. Zmarły musi wyrecytować imię demona i bramę, przez którą ma przejść. Wiele godzin obejmuje demony, które chcą skrzywdzić boga słońca i jego towarzyszy – prawdziwy scenariusz dobro kontra zło, który byłby świetnym filmem! Pod koniec 12 godzin słońce odradza się na niebie, a zmarły odradza się w życiu pozagrobowym. Nie trzeba było wypisywać wszystkich 12 godzin na ścianie grobowca, trumnie lub papirusach, a często wykorzystywano reprezentatywną godzinę lub dwie, w zależności od dostępnej przestrzeni.

 

https://szkolazpieklarodem.pl/

Nowe Królestwo było renesansem tekstów pogrzebowych, z wieloma różnymi wersjami, w tym Księgą Umarłych z ponad 200 zaklęciami skompilowanymi z tekstów Piramidy i Trumny, a także kilkoma nowymi, zaktualizowanymi dodatkami. Tekst z Księgi Umarłych był pisany na trumnach, lnianych całunach mumii, papirusie, ścianach grobowców i bandażach, często ilustrowany kolorowymi winietami nawiązującymi do tekstu. (Wcześniejsze teksty pogrzebowe składały się głównie z samego tekstu). Niektóre godne uwagi dodatki obejmują:

* Zaklęcie 125, które odnosi się do sądu nad zmarłym i jego godnością otrzymania życia wiecznego.

* Specyfikacje, które wymagają napisania niektórych rozdziałów na określonych obiektach, aby uzyskać najlepsze wyniki. Na przykład:

• Rozdział 6 powinien być napisany na figurkach shabti, posągach służących, które zostały umieszczone w grobie, aby pracować na rzecz zmarłego. (Nikt nie chce myśleć, że wieczność jest wypełniona przyziemnymi obowiązkami!)
• Rozdziały 26, 27, 29b i 30b miały być napisane na skarabeuszach serca, które były dużymi skarabeuszami umieszczanymi nad sercem. Błagano skarabeuszy, aby nie zdradzili żadnych niegrzecznych tajemnic, gdy zmarły stanął przed Ozyrysem w Sali Sądu.
• Zaklęcie 100 powinno być napisane na czystym, nieużywanym papirusie za pomocą proszku zielonego pigmentu zmieszanego z mirrą i wodą. Prześcieradło powinno być umieszczone na piersi mumii bez dotykania ciała. Jeśli tak się stało, zmarły mógł wejść na pokład kory (świętej łodzi) Re i w ten sposób spędzać czas z najważniejszymi bogami! Rzeczywiście bardzo ważne zaklęcie.

* Wskazania, że ​​niektóre zaklęcia lub sekcje zaklęć miały być odczytywane na głos przez różne osoby, w tym kapłanów ka, balsamistów i samych zmarłych. Zaklęcia do odczytania przez zmarłego zostały umieszczone w grobowcu jak najbliżej ciała w komorze grobowej, aby ka miała natychmiastowy dostęp do tych informacji, gdy tylko opuści ciało.

Przy tak wielu jasnych specyfikacjach nie wszystkie 200 rozdziałów Księgi Umarłych zostało kiedykolwiek w całości napisane w jednym miejscu.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Na początku Państwa Środka Teksty Piramid przekształciły się w Teksty Trumienne – bardzo pomysłowo nazwane, ponieważ Teksty Trumienne były pisane głównie na trumnach (choć inskrypcje odnaleziono również na ścianach grobowców, maskach mumii i papirusach). Teksty Trumny były podobne do Tekstów Piramid, chociaż dodano nowe zaklęcia. Były dostępne zarówno dla osób królewskich, jak i nie-królewskich. Teksty Trumienne rozwinęły niektóre idee wprowadzone w Tekstach Piramid, w tym:

* Niebiańskie podróże ba u boku boga słońca w korze słonecznej.

* Pomysł, że egzystencja w życiu pozagrobowym zależy od odżywiania ka. Zachowanie ludzkich szczątków jest niezbędne, aby ba i ka mogły się zjednoczyć i odrodzić. Z tego powodu fryz ofiarny był jednym z najważniejszych elementów tekstów trumiennych i składał się z misternie namalowanej sceny wszystkich prezentów dawanych zmarłemu (jedzenie, ubrania, broń i biżuteria).

* Zaklęcia osobiste były nadal obecne, chociaż zostały włączone do Przewodników do Zaświatów, z których najczęstszym była Księga Dwóch Dróg. Księga Dwóch Dróg była wprowadzeniem do Zaświatów, wraz z mapą pokazującą, jak uzyskać do niej dostęp i wszystkie godne uwagi punkty orientacyjne. Właśnie to, czego potrzebuje każdy podróżnik. Mapy te, zdominowane przez dwie ścieżki składające się z ziemi i wody, często można zobaczyć na podstawie trumien.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Teksty Piramid są najwcześniejszymi tekstami pogrzebowymi i nic dziwnego, że zostały napisane w piramidach od panowania Unasa z piątej dynastii do panowania Ibi, mało znanego króla z ósmej dynastii. Teksty zostały wpisane w komorze grobowej i przedsionku piramidy i nie zawierają żadnych obrazów. Hieroglify są pomalowane na zielono, aby reprezentować regenerację. Teksty Piramid były początkowo przeznaczone do pochówków królewskich, ale pod koniec Starego Państwa niektóre rozdziały tekstu były używane w niekrólewskich grobowcach. Zaklęcia początkowo dotyczyły życia pozagrobowego króla i przedstawiały mu różne losy – wszystkie jednakowo ważne. Te losy były:

* Król może wznieść się do nieba, aby stać się gwiazdą wśród swoich przodków.

* Po śmierci król może stać się Ozyrysem, bogiem podziemi.

* Król może dołączyć do boga słońca w jego słonecznej korze (boskiej łodzi) i towarzyszyć mu w nocnej podróży.

Oczywiście w systemie wierzeń istniały sprzeczności dotyczące tego, co faktycznie wydarzyło się po śmierci króla. Nawet z tego wczesnego okresu Egipcjanie wydają się mieć tyle samo poglądów na życie pozagrobowe, co ich współcześni odpowiednicy. Teksty Piramid składały się z trzech kategorii, składających się z kilku zaklęć lub rozdziałów. Do dekoracji piramid wybrano różne kombinacje zaklęć. Trzy kategorie obejmowały:

* Zaklęcia, które miały charakter ochronny. Zaklęcia służyły do ​​odpędzania węży i ​​innych niebezpieczeństw, które zmarły król może napotkać w życiu pozagrobowym, które mogą wpłynąć na jego odrodzenie.

* Zaklęcia pogrzebowe, które kojarzyły zmarłego z manifestacją Ozyrysa. Zaklęcia te opisują podróż króla w zaświaty i często były wpisywane do komory grobowej. Te słowa są opowiadane przez syna króla w roli Horusa, syna Ozyrysa. Teksty te opisują ofiary i rytuały zmartwychwstania, w tym słowa ceremonii Otwarcia Ust.

* Osobiste zaklęcia, których zmarły miał używać podczas swojej podróży w zaświatach. Te zaklęcia zostały umieszczone w przedsionku i przejściu prowadzącym z piramidy, pomagając ka w opuszczeniu grobowca. Te zaklęcia odnoszą się do krajobrazu podziemi i obejmują obrazy, takie jak przekraczanie wody i wchodzenie po drabinie do nieba

https://szkolazpieklarodem.pl/

Chociaż balsamiści zachowali ciała, w grobowcach uwzględniono dalsze środki ostrożności, aby zapewnić zmarłym w drodze do odrodzenia i życia pozagrobowego. Te środki ostrożności miały formę „przewodników” po życiu pozagrobowym. Instrukcje były napisane na trumnach, ścianach, papirusach i bandażach i dawały zmarłemu niezbędne informacje do podróżowania przez życie pozagrobowe i uzyskania życia wiecznego. Poniższe sekcje omawiają najczęstsze przewodniki po zmarłych.