https://szkolazpieklarodem.pl/
Jak każda społeczność w historii, starożytni Egipcjanie mieli sportowców i bardziej pasywnych ludzi. Nie wszyscy Egipcjanie byli aktywni fizycznie, a niektórzy wybierali bardziej uważne sposoby spędzania czasu, zwłaszcza jeśli byli piśmienni. Pilne zajęcia nie były wyłącznie wyborem bogatych, a fizyczne rozrywki były nie tylko dla biednych. W rzeczywistości król w większości okresów był aktywnym myśliwym. Bardziej pracowite rozrywki były jednak przeznaczone dla piśmiennych – którzy byli przede wszystkim elitą – ale to nie znaczy, że biedny analfabeta nie lubił rysować na piasku, opowiadać historyjek lub grać w gry planszowe, a nie zapasy i kij walczący! W starożytnym Egipcie umiejętność czytania i pisania była bardzo niska, a tylko 1–5 procent populacji potrafiło czytać i pisać. (Nawet dzisiaj szacowany wskaźnik umiejętności czytania i pisania we współczesnym Egipcie szacuje się na 25 procent.) Jest to dla wielu trudna do przełknięcia statystyka, ponieważ dzisiejsza Wielka Brytania jest bardzo piśmienna (99,9 procent). Wiele dzisiejszych rozrywek zależy od umiejętności czytania i pisania, w tym czytania, krzyżówek, sudoku i pisania. Odkryto jeden przykład egipskiej krzyżówki. Chociaż ta krzyżówka nie miała wskazówek, została odkryta z wypełnioną siatką i wszystkimi słowami zazębiającymi się, tak jak we współczesnym świecie. Chociaż sudoku nie istniało w starożytnym Egipcie, istnieją również papirusy z licznymi matematycznymi i geometrycznymi zagadkami, nad którymi niektórzy egipscy skryby zastanawiali się przez wiele godzin. Spośród licznych egipskich skrybów, jeden jest szczególnie godny uwagi: Kenhirchepshef mieszkał w Deir el Medina w czasie XIX dynastii (patrz Ściągawka z historycznym harmonogramem) i szczególnie interesował się przeszłością. Wolny czas spędzał, podobnie jak ja, na badaniu historii Egiptu. Spisał dokładną listę wszystkich królów Nowego Królestwa w porządku chronologicznym. (Niestety, jego lista jest dziś bezużyteczna, ponieważ wykluczył niepopularnych królów i tych, którzy rządzili podzielonym krajem). Badacze sądzą, że Kenhirchepshef mógł odwiedzić wiele świątyń kostnicowych i zebrać informacje od pracujących tam kapłanów. Kenhirchepsef był również lingwistą i miał listę oficjalnych tytułów rządowych, które zaczynały się od „szefa”. Niestety nie wyjaśnił, co oznaczały tytuły, a wiele z nich znanych jest tylko z tej listy. Inni skrybowie spędzali wieczory i weekendy na pisaniu poezji miłosnej. Chociaż niektórzy uważają, że te wiersze zostały napisane przez chorych z miłości mężczyzn i kobiety, są one poprawne gramatycznie i sprytnie napisane z rymowanymi kupletami i grą słów. W związku z tym bardziej prawdopodobne jest, że zostały napisane przez profesjonalnych skrybów. Niestety autorzy tej poezji miłosnej są anonimowi. Niektóre z nich były prawdopodobnie dobrze znane w tamtym czasie, a ich praca prawdopodobnie często powtarzała się w świetle ognia.