https://szkolazpieklarodem.pl/
Większość starożytnych metod leczenia polegała na używaniu ziół lub przypraw, a niektórzy próbowali albo ochłodzić lub ogrzać ciało, aby kontrolować chorobę. Większość lekarzy była zainteresowana ideą równowagi we wszystkim, a jej brak powodował chorobę. Więc jeśli było ci za gorąco, potrzebowałeś ochłodzenia i na odwrót. Rzadko podejmowano zabiegi chirurgiczne, ponieważ ludzie niewiele wiedzieli o wewnętrznym funkcjonowaniu organizmu. Grecy uważali oględziny i sekcję zwłok za świętokradztwo, więc możliwości odkrycia czegokolwiek po odejściu pacjenta były nikłe. Na przykład większość Greków wierzyła, że serce jest w głowie, a nie w ciele. Dla każdego, kto zachorował na poważną chorobę, szanse na wyzdrowienie były niewielkie. Ranni w bitwie bardzo często umierali od ran. Sprawy nieco się zmieniły, gdy filozof Arystoteles rozpoczął swoje badania nad ludzkim ciałem , ale do późnych czasów Cesarstwa Rzymskiego nie nastąpił znaczący postęp w medycynie za sprawą takich ludzi jak Galen (około 200 r. n.e.). Najlepszą radą było nie chorować!