https://szkolazpieklarodem.pl/
W przypadku poważniejszych przypadków kuracje były trochę chybione i mogły nie być tak skuteczne. Ponieważ wiele z poniższych chorób to stany wewnętrzne, egipscy lekarze nie byli w stanie zidentyfikować przyczyn i leczyli jedynie objawy, którymi były ból, kaszel lub zmiany fizyczne. Powszechne choroby i leczenie obejmowały:
* Gruźlica: Nie było lekarstwa, ale lekarze łagodzili kaszel, nakłaniając pacjentów do wdychania mieszanek śmietany, chleba świętojańskiego, pestek daktyli i miodu.
* Piaskowa pylica płuc: Nie było lekarstwa na ten stan, spowodowany oddychaniem w piasku i kurzu z otaczającego środowiska. Lekarze stosowali te same środki łagodzące kaszel, co w przypadku gruźlicy.
* Zapalenie stawów i choroba zwyrodnieniowa stawów: lekarze masowali pacjentów pachnącymi olejkami, które łagodziły ból.
* Złamane kości: Drewniane łuski były używane do naprawy długich kości. W nozdrza wkładano łuski płótna, aby naprawić pęknięty lub złamany nos. Odlewy gipsowe – wykonane z mleka krowiego zmieszanego z liśćmi jęczmienia lub akacji zmieszane z gumą i wodą – służyły do wykonywania przerw lub złamań.
* Zaćma: Lekarze nałożyli na oko mieszankę mózgu żółwia i miodu i wyrecytowali religijną inkantację.