https://szkolazpieklarodem.pl/
Domy w egipskich wioskach były na ogół bardzo proste. Chociaż niektóre były większe od innych (w zależności od bogactwa i statusu właściciela), przeciętny dom w Deir el Medina, Gurob i Amarna składał się z czterech pokoi :
* Frontowy pokój prowadzący od ulicy, który mógł być wykorzystywany jako miejsce spotkań gości.
* Salon, w którym znajdowała się przydomowa kapliczka. (Zobacz Rozdział 9, aby dowiedzieć się więcej o domowych praktykach religijnych.) Rodzina oddawała cześć swoim osobistym bogom lub przodkom.
* Przestrzeń mieszkalna, prawdopodobnie wykorzystywana jako część sypialna, ze schodami na płaski dach lub piętro.
* Kuchnia na tyłach domu, która była otwarta na niebo, aby zapobiec zadymieniu pomieszczenia.
Piwnice pod tylnymi pomieszczeniami służyły jako magazyny żywności. Domy były małe, więc każdy pokój był wielofunkcyjny.
Domy elity, bardziej trafnie opisane jako rezydencje, miały podobny układ jak małe domy, chociaż składały się z kilku małych apartamentów połączonych ze sobą korytarzami, jak pokazano
Dawały one elitarnym właścicielom przywilej oddzielania publicznych od prywatnych kwater rodzinnych. Wiele rezydencji również zawierało
* Sala audiencyjna, w której można witać gości.
* Biuro do prowadzenia działalności.
* Łazienka z zabudowaną kabiną prysznicową (przede wszystkim płyta kamienna i służący z dzbankiem wody) oraz WC (drewniane siedzisko w kształcie podkowy nad miską z piaskiem). Niektóre domy w Pi-Ramzes miały również otwarte do nieba zatopione wanny – aby łapać promienie podczas kąpieli.
* Kwatera dla kobiet, dla prywatności, a nie odosobnienia. Pomieszczenia te zapewniały część mieszkalną, garderobę i miejsce do spania pozostałym domownikom.
Wszystkie domy w starożytnym Egipcie niemal pękały w szwach od ludzi. Rezydencje były prowadzone jak majątki ziemskie. Oprócz właściciela i jego rodziny w tych większych domach mieszkało mnóstwo pracowników, administratorów i służących. Małe domy były jeszcze bardziej zatłoczone. Para z Egiptu mogła mieć do 15 dzieci, mieszkających w jednym czteropokojowym domu. Kiedy mężczyźni się pobierali, ich żony również wprowadzały się do domu; a kiedy żony miały dzieci, dzieci potencjalnie również mieszkały w domu. Nie było niczym niezwykłym, że trzy lub cztery pokolenia – aż 20 osób, głównie dzieci – mieszkały w tych małych domkach. Egipcjanie naprawdę znali znaczenie braku prywatności i przestrzeni.