https://szkolazpieklarodem.pl/
W okresie klasycznym (480–330 r. p.n.e.) Grecy wyprzedzali inne starożytne cywilizacje pod względem zdolności do przedstawiania postaci podobnych do życia. Idea mimesis, czyli naśladowania życia, stała się ważnym ideałem. Rzeźba była uważana za sukces, jeśli była bliska życiu, ale także przedstawiała aspiracyjny obraz tego, jak potencjalnie wyglądali mężczyźni i kobiety. Rzeźba na rysuku jest kopią rzeźby stworzonej około 444 r. p.n.e. przez człowieka zwanego Poliklitem.
Jest to naturalnej wielkości przedstawienie wysportowanego młodego mężczyzny (doryfora lub włócznika). Spójrz na różnice między tym a archaicznym kurosem. Temat ten sam, ale leczenie całkowicie różne:
* Obie rzeźby oddają ruch w pozie, ale ciężar całej figury klasycznej spoczywa teraz na jednej nodze.
*Mięśnie na ciele klasycznego posągu są znacznie bardziej określone – to rodzaj budowy ciała, którego wytworzenie w sali gimnastycznej zajęłoby wiele godzin!
* Twarz rzeźby klasycznej też jest inna. Jest bardziej ekspresyjny, koncentruje się na czymś, co jeszcze pogrążyło się w myślach. Jego rysy są znacznie bardziej zachodnie niż u kouros.