https://szkolazpieklarodem.pl/
Dla starożytnych Greków rzeźbienie było określoną umiejętnością przekazywaną przez rodziny. Była to praca na pełen etat i bardzo szanowany zawód. Rzeźbiarze zwykle pracowali na własną rękę, chociaż przy dużych projektach, takich jak duży posąg w świątyni, mogli zatrudniać innych rzeźbiarzy do pracy z nimi. Greccy rzeźbiarze pracowali w dwóch formach – marmuru i brązu:
* Marmurowe rzeźby zostały wycięte z dużych kamiennych bloków. To była niesamowicie skomplikowana praca; zaledwie kilkoma błędnymi pociągnięciami rzeźbiarz może zrujnować cały obraz.
* Odlewane rzeźby z brązu były jeszcze trudniejsze niż marmurowe. Rrzeźbiarz wykonał model z gliny lub gipsu, do którego wlał stopiony brąz. Po ostygnięciu metalu dokończył dzieło, usuwając wszelkie skazy i polerując brąz. Efekt końcowy był bardzo jasny, lśniący niemal jak złoto. Posągi z brązu wyglądają obecnie na nieco matowe ze względu na działanie czasu. Starożytni Grecy jednak utrzymywali swoje brązowe kawałki polerowane i lśniące. Brąz był znacznie droższy niż marmur, a wiele popularnych kawałków brązu zostało skopiowanych w marmurze.
Te duże posągi były używane na wiele sposobów. Niektóre zostały ustawione publicznie (takie jak odnoszące sukcesy sportowców); inne były własnością prywatną bogatych gospodarzy. Najczęstszym zastosowaniem było jednak ozdabianie dużych budynków użyteczności publicznej, takich jak świątynie