Miesiąc: styczeń 2023

https://szkolazpieklarodem.pl/

Bezpośrednio pod paskiem tytułu lub menu każdego otwartego folderu znajduje się pasek adresu.

Internauci doświadczą déjà vu: pasek adresu systemu Windows jest podniesiony z górnej krawędzi przeglądarki internetowej i przyklejony do każdego otwartego folderu.

Cztery główne części paska adresu, opisane od lewej do prawej na poniższej liście, wykonują cztery różne zadania:

»»Przyciski Wstecz i Dalej: Te dwie strzałki śledzą Twoją ścieżkę podczas przeszukiwania folderów komputera. Przycisk Wstecz umożliwia powrót do właśnie odwiedzonego folderu. Przycisk Dalej przenosi cię z powrotem.

»»Przycisk strzałki w dół: Kliknij tę niezwykle małą strzałkę, aby wyświetlić listę rozwijaną folderów, które odwiedziłeś wcześniej. Możesz kliknąć dowolny folder na liście, aby szybko do niego wrócić.

»»Przycisk Strzałka w górę: Kliknij przycisk Strzałka w górę, aby przejść o jeden folder w górę od bieżącego folderu. Na przykład, jeśli sortowałeś pliki w folderze „Rzeczy” folderu Dokumenty, kliknij strzałkę w górę, aby wrócić do folderu Dokumenty.

»»Adres: Tak jak pasek adresu przeglądarki internetowej zawiera adres strony internetowej, pasek adresu systemu Windows wyświetla adres bieżącego folderu — jego lokalizację w komputerze. Na przykład pasek adresu pokazany na rysunku 4.3 zawiera dwa słowa: Ten komputer i Dokumenty. Te słowa mówią ci, że patrzysz do folderu Dokumenty na tym komputerze.

»»Pole wyszukiwania: każdy folder systemu Windows zawiera pole wyszukiwania. Jednak zamiast przeszukiwać Internet, przegląda zawartość bieżącego folderu. Na przykład, jeśli wpiszesz słowo marchewka w polu wyszukiwania folderu, system Windows przeszuka zawartość tego folderu i pobierze każdy plik lub folder wspominający o marchwi.

Na pasku adresu zwróć uwagę na małe strzałki między słowami Ten komputer i Dokumenty. Strzałki oferują szybkie wycieczki do innych folderów. Kliknij dowolną strzałkę — na przykład tę po prawej stronie słowa Dokumenty. Małe menu spada ze strzałki, umożliwiając przejście do dowolnego innego folderu w folderze Dokumenty.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Podczas festiwalu wszystkie sztuki rywalizowały ze sobą o nagrodę główną. I, II i III nagrodę przyznano sztukom i zwycięskim poetom. System oceniania był dość dziwny. Urzędnicy miejscy wyznaczyli dziesięciu sędziów z organu obywatelskiego i na zakończenie występów przeprowadzili tajne głosowanie. Każdy z nich wrzucał kamyk do słoika, którego kolor odpowiadał wybranemu przez siebie poecie. Z tych dziesięciu głosów wylosowano i policzono tylko pięć pierwszych. Musiało to doprowadzić do bardzo kontrowersyjnych wyników, chociaż nie ma zarejestrowanych przypadków, w których ktoś by się odwołał! O ile wiemy, nie było nagród materialnych; tylko zaszczyt wygranej. Jednak zwycięscy poeci mogli spodziewać się, że po zwycięstwie zostaną poproszeni o wykonanie części swojej pracy na kosztownych sympozjach (patrz rozdział 15), więc przynajmniej dostaną kilka przyzwoitych obiadów i najprawdopodobniej otrzymają zapłatę jako dobrze! Dramaturdzy (Grecy nazywali ich „poetami”) przekazali swoje sztuki arkonom (zob. rozdział 7), którzy następnie wybrali trzy utwory do każdego konkursu. W V wieku pne wielu poetów pisało liczne sztuki, a rywalizacja była ostra. Na przykład z 92 dramatów napisanych przez wielkiego dramaturga Eurypidesa tylko sześć zdobyło I nagrodę na festiwalu (choć ponieważ wszystkie utwory zgłoszono w grupach po trzy, oznacza to, że wygrało 6 na 30, a nie 6 na 90). . Raz na pięć zgłoszeń! Każdemu poecie biorącemu udział w konkursie przydzielono zamożnego obywatela, zwanego khoregos, który opłacił przedstawienie, w tym aktorów, tancerzy i wszystkie inne wydatki. Patronat nad przedstawieniem uchodził za niezwykle prestiżowy zaszczyt. Poecie wyznaczono też losowo swojego głównego aktora, którego Grecy nazywali protagonistą. Poeta sam wyreżyserował sztukę. Na każdym festiwalu poeta zazwyczaj prezentował trzy dramaty tragiczne i sztukę satyra – krótką, komiczną wersję mitu, która pod koniec dnia przynosiła lekką ulgę. Spektakle niekoniecznie były trylogiami, choć często miały podobną tematykę. Publiczność przesiedziała całą ofertę w jeden dzień – prawdopodobnie zajęło to większą część sześciu godzin! Zdecydowana większość sztuk powstała tylko raz, ponieważ poeco nie chcieli wchodzić do nich dwa razy na festiwal. Bardziej popularne sztuki były zabierane w trasy koncertowe na małe wiejskie festiwale, a czasem wskrzeszane wiele lat później. Na przykład Aleksander Wielki  uwielbiał tragedie i regularnie prosił, aby jego ulubione utwory występowały na festiwalach, czasami ponad 100 lat po pierwszym wydaniu tych utworów. Same sztuki przybierały dwie formy: tragedii i komedii. Formy były bardzo różne, ale równie szanowane.

https://szkolazpieklarodem.pl

Chociaż fraza „przeciągnij i upuść” brzmi tak, jakby pochodziła prosto z przewodnika po mafii, tak naprawdę jest to pozbawiona przemocy sztuczka myszy używana w systemie Windows. Przeciąganie i upuszczanie to sposób przenoszenia czegoś — na przykład ikony na pulpicie — z jednego miejsca do drugiego. Aby przeciągnąć, umieść wskaźnik myszy nad ikoną i przytrzymaj lewy lub prawy przycisk myszy. (Wolę prawy przycisk myszy.) Podczas przesuwania myszy po biurku wskaźnik przesuwa ikonę po ekranie. Umieść wskaźnik/ikonę w wybranym miejscu i zwolnij przycisk myszy. Ikona spada bez szwanku. Przytrzymanie prawego przycisku myszy podczas przeciągania i upuszczania powoduje, że system Windows wyświetla przydatne małe menu z pytaniem, czy chcesz skopiować, czy przenieść ikonę. Dział przydatnych wskazówek: Czy zacząłeś coś przeciągać i zorientowałeś się w trakcie, że przeciągasz niewłaściwy element? Nie puszczaj przycisku myszy — zamiast tego naciśnij Esc aby anulować akcję. Uff! (Jeśli przeciągnąłeś prawym przyciskiem myszy i już puściłeś przycisk, możesz zrobić inne wyjście: wybierz Anuluj z wyskakującego menu.)

https://szkolazpieklarodem.pl/

Aby pomieścić duże sale, greccy aktorzy polegali na bardzo dużych kostiumach i maskach. Maski były wykonane z drewna, pomalowane na jaskrawe kolory, z dużymi, oczywistymi rysami, które miały oddać dwie rzeczy: wiek postaci i jej nastrój. Maski i kostiumy pomogły aktorom płci męskiej w odgrywaniu ról kobiecych i umożliwiały aktorom zamianę ról w razie potrzeby. Elementy te zminimalizowały subtelną i naturalistyczną grę aktorską, wymagając od aktorów ekspansywnych gestów i wyszukanych wokalizacji, aby przekazać swoje uwagi publiczności. (To nie przypadek, że postacie w greckich sztukach są zwykle przedstawiane i krótko opisywane w dialogu – już wtedy pomogło to widzom zidentyfikować, kto właśnie pojawił się na scenie!)

https://szkolazpieklarodem.pl/

Znajdujący się na górze prawie każdego okna  pasek tytułu zwykle zawiera nazwę programu oraz, jeśli ma to zastosowanie, plik, folder lub sekcję, którą aktualnie wyświetla.

Choć łagodny, przyziemny pasek tytułu ma ukryte moce, opisane w poniższych wskazówkach:

»»Windows 11 nie jest zgodny z paskami tytułowymi. Większość programów je ma, ale niektóre aplikacje w ogóle nie pokazują pasków tytułu, a tym bardziej pokazują je w różnych kolorach. Windows 11 kontynuuje ten trend w kierunku monotonnego zamieszania.

»»Z drugiej strony paski tytułu stanowią wygodne uchwyty do przesuwania okien na pulpicie. Przesuń wskaźnik myszy do pustej części paska tytułu, przytrzymaj przycisk myszy i poruszaj myszą: Okno podąża za ruchem myszy. Znalazłeś właściwą lokalizację? Puść przycisk myszy, a okno rozbije obóz w nowym miejscu.

»»Nie widzisz paska tytułu na górnej krawędzi okna? Microsoft nadal go tam umieszczał, ale podstępnie uczynił go niewidocznym. Aby zmienić położenie tego okna, skieruj wskaźnik myszy na górę okna, gdzie powinien znajdować się pasek tytułu, i przeciągnij okno w nowe miejsce na pulpicie.

»»Kliknij dwukrotnie pustą część paska tytułu, a okno przeskoczy, wypełniając cały pulpit. Kliknij dwukrotnie ponownie, a okno powróci do poprzedniego rozmiaru.

»»Wszystkie programy i aplikacje mają trzy przyciski na prawym końcu każdego paska tytułowego. Od lewej do prawej pozwalają minimalizować, przywracać (lub maksymalizować) lub zamykać okno .

»»Nie widzisz tych trzech przycisków u góry paska tytułu? W innym dziwnym posunięciu Microsoft czasami czyni je niewidzialnymi. Pojawią się, jeśli wskażesz myszą miejsce, w którym powinny znajdować się przyciski, czyli prawy górny róg okna.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Akustyka w starożytnych teatrach greckich była niesamowita. Publiczność z tyłu teatru mogła usłyszeć każde słowo wypowiedziane przez aktorów na scenie, mimo że dzieliło ich około 20 metrów w poprzek orkiestry i kolejne 80 metrów z tyłu teatru. Bycie słyszalnym przez całą długość spektaklu (prawdopodobnie około 90 minut) wymagało od aktorów ogromnej wprawy. Byłem w wielu greckich teatrach, a akustyka działa do dziś – można stać w orkiestrze i mówić stosunkowo wyraźnym i donośnym głosem, aby było słychać z tyłu. Zdumiewający! Widok był inny. Bez technologii projekcji telewizyjnej wszyscy widzowie widzieli tylko aktorów przed sceną lub w orkiestrze. Te ograniczenia wzroku sprawiły, że gra musiała być bardzo fizyczna i niezbyt realistyczna. Gesty były najprawdopodobniej duże, przesadzone i oczywiste.

https://szkolazpieklarodem.pl

Rysunek  przedstawia typowe okno na płycie z zaznaczonymi wszystkimi jego częściami. Możesz rozpoznać okno jako sekcję Szybki dostęp Eksploratora plików, pierwszy obszar, który pojawia się po otwarciu Eksploratora plików.

Tak jak bokserzy krzywią się inaczej w zależności od tego, gdzie zostali uderzeni, tak okna zachowują się inaczej w zależności od tego, gdzie zostały kliknięte. Kilka następnych sekcji opisuje główne części okna Eksploratora plików na rysunku , jak je klikać i jak system Windows reaguje na szarpnięcia.

»»Weterani systemu Windows pamiętają folder Moje dokumenty, w którym są przechowywane prawie wszystkie ich pliki. Windows nazywa to teraz po prostu folderem Dokumenty. (Bez względu na to, jak się nazywa, nadal powinieneś przechowywać w nim swoje pliki.) Podobnie Microsoft upuścił “Mój” z Muzyki, Wideo i innych często używanych folderów.

»»W systemie Windows 10 gruby, wypełniony elementami kontrolnymi panel o nazwie Wstążka znajduje się na szczycie każdego folderu. Windows 11 zastępuje Wstążkę słabo oświetlonymi, szarymi ikonami bez nazw. Większość tajemniczych nowych ikon nawet nie ujawnia swojej nazwy po najechaniu na nie wskaźnikiem myszy.

»»System Windows nie wyświetla już bibliotek w okienku nawigacji. Większość ludzi nie będzie za nimi tęsknić. Jeśli to zrobisz, odłóż je z powrotem: Kliknij prawym przyciskiem myszy puste miejsce w panelu nawigacji iz menu podręcznego wybierz polecenie Pokaż biblioteki.

»»System Windows nie wyświetla już grup domowych w okienku nawigacji. Nie ma sposobu, aby je włożyć z powrotem.

»»Windows jest pełen małych, dziwnie ukształtowanych przycisków, obramowań i pudełek. Nie musisz pamiętać wszystkich ich imion, chociaż dałoby ci to przewagę w zrozumieniu naukowych menu Pomocy systemu Windows.

»»Większością rzeczy w systemie Windows możesz zarządzać, klikając, klikając dwukrotnie lub klikając prawym przyciskiem myszy. Wskazówka: w razie wątpliwości zawsze klikaj prawym przyciskiem myszy.

»»Poruszanie się po oknach pulpitu na komputerze z ekranem dotykowym? Aby uzyskać kilka wzruszających wskazówek, przejdź do paska bocznego w rozdziale 3 dotyczącym dotykania programów komputerowych na tablecie z systemem Windows.

»»Kilka razy klikniesz w kilka okien i zdasz sobie sprawę, jak łatwo nimi sterować. Najtrudniejsze jest znalezienie odpowiednich elementów sterujących po raz pierwszy, na przykład znalezienie deski rozdzielczej w wypożyczonym samochodzie.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Aktorstwo było w starożytnej Grecji bardzo specyficzną umiejętnością – i było to zajęcie wyłącznie męskie. Kobiety nigdy nie pojawiały się na scenie, a mężczyźni odgrywali wszystkie kobiece role. W rezultacie Grecy uważali aktorów za niezwykłych, ponieważ pozwalali sobie wyglądać jak kobiety.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Menu Start systemu Windows zawiera po prostu ikony i okazjonalny przycisk. Łatwo zobaczyć, w co szturchasz palcem lub myszką.

Z kolei pulpit systemu Windows zawiera wiele ruchomych okien, z których każde ma maleńkie, monochromatyczne przyciski, małe litery, przyciski bez etykiet i cienkie obramowania. Okna zawierają zbyt wiele części, wiele z nich ma mylące nazwy, które programy oczekują, że zapamiętasz. Aby ci pomóc, ten rozdział zawiera lekcję dotyczącą podstawowej anatomii i nawigacji w systemie Windows. W końcu musisz to wiedzieć, ponieważ okna mają tendencję do nakładania się na pulpicie; musisz ręcznie popchnąć i pokazać je w widoku. A jeśli myślisz, że znasz już te rzeczy z systemu Windows 10, pomyśl jeszcze raz: system Windows 11 wprowadza drastyczne zmiany w Eksploratorze plików. Przeanalizowałem każdą część okna, abyś wiedział, co się stanie, gdy klikniesz lub dotkniesz każdej części. Za wszelką cenę używaj marginesów tej książki do pisania notatek podczas przechodzenia z dość prostego menu Start do potężnego, ale skomplikowanego pulpitu Windows.

https://szkolazpieklarodem.pl/

Głównym miejscem festiwali był sam teatr. W Atenach głównym miejscem był teatr Dionizosa. Przestrzeń była duża i prawdopodobnie pomieściła około 14 000 osób. Teatr Dionizosa był jednym z pierwszych stałych teatrów zbudowanych przez Greków, więc jego projekt był bardzo wpływowy. Teatr był główną przestrzenią publiczną znajdującą się obok Akropolu. Teatr Dionizosa jest nadal w tym samym miejscu, ale jest przebudową oryginału przeprowadzoną przez Rzymian w II wieku naszej ery. Jak na tak ważną i dobrze uczęszczaną witrynę, rzeczywisty „budynek” był dość prosty. Przedstawienia odbywały się na świeżym powietrzu, a publiczność siedziała na bardzo prostych ławkach, a czasem po prostu na gołej ziemi. Wszystkie widoki były doskonałe i z wyjątkiem kilku specjalnych miejsc z przodu, które były zarezerwowane dla arkhonów i urzędników biorących udział w zawodach, każdy mógł usiąść gdziekolwiek. Wszystkie klasy społeczne uczęszczały do ​​teatru – podobnie jak w teatrze Globe w elżbietańskiej Anglii, gdzie ludzie ze wszystkich klas spotykali się, aby oglądać sztuki Szekspira, Marlowe’a i innych pisarzy tamtych czasów. Wejście było albo bezpłatne, albo za niewielką opłatą, w zależności od charakteru wydarzenia. Wydaje się całkiem prawdopodobne, że kobiety chodziły do ​​teatru, ale byłyby w zdecydowanej mniejszości. Współczesne słowo „teatr” pochodzi od greckiego słowa „teatron”, co oznacza „miejsce oglądania” i odnosi się do miejsca siedzącego dla publiczności. Teatr Dionizosa i inne starożytne teatry greckie miały mniej więcej półokrągły układ. Jak ilustruje Rysunek , teatry obejmowały:

* Orchestra : Duży krąg w centrum teatru był w większości obsługiwany przez chór. Grecy często nazywali to „kołem tanecznym”, ponieważ chór spędzał tam większość czasu, a ich występ był pełen ruchu i tańca w porównaniu z występami głównych aktorów.

* Parodoi: Zarówno wykonawcy, jak i publiczność korzystali z tych dwóch wejść, aby dostać się na scenę i miejsca do siedzenia.

* Skene: Ten obszar najbardziej przypominał nowoczesną scenę. Za platformą stał długi budynek z płaskim dachem, który służył zarówno jako sceneria, jak i miejsce do przebierania się aktorów. To właśnie nazywano skene, chociaż platforma była do niego przymocowana.

* Theatron: Te tarasy często były po prostu wycięte na wzgórzu i zapewniały miejsca siedzące dla tysięcy widzów.

Greckie teatry to nie amfiteatry! Słowo amphi oznacza „po obu stronach”, podobnie jak w amforze, która była słoikiem z dwoma uchwytami. Amfiteatry były więc podwójnymi przestrzeniami teatralnymi, zataczającymi krąg. Amfiteatry były w większości budowane w okresie rzymskim (około 300 pne do 330 AD) i wykorzystywane do gier gladiatorów. Dobrym przykładem jest Koloseum w Rzymie, które pierwotnie nosiło nazwę Amfiteatru Flawiuszów. Większość większych miast miałaby stały teatr, ale mniejsze wznosiłyby tymczasową konstrukcję na czas wystawiania spektakli. Historycy nie mają bezpośrednich dowodów na to, że teatry były wykorzystywane do innych wydarzeń (kiedy nie grano sztuk), ale biorąc pod uwagę ich wielkość, wydaje się prawdopodobne, że mogły służyć jako miejsca spotkań.