https://szkolazpieklarodem.pl/
Ateńczycy kochali ryby. Greckie słowo osophegos oznaczało „zjadacz ryb”. Ryby były dość trudne do połowu w starożytnym basenie Morza Śródziemnego, ponieważ rybakom brakowało nowoczesnych technik połowów dalekomorskich. W rezultacie ryby były bardzo poszukiwane. Literatura grecka pełna jest odniesień do ryb i skąd wzięły się różne specjalności. Węgorze z Beocji i psie rybki z Rodos to prawdziwe przysmaki. Jeśli dziś odwiedzasz Ateny, nadal znajdziesz wiele restauracji rybnych oferujących te przysmaki! Oprócz świeżych ryb wysoko cenionymi przysmakami były ryby marynowane i sos rybny. Często do aromatyzowania innych potraw używano ryb, a najdroższy rodzaj sosu, który później stał się znany jako garum, był popularny w całym świecie greckim, a następnie rzymskim.
Hedylos był hellenistycznym poetą z Samos, który pisał głównie o jedzeniu i piciu. W poniższym wierszu opisuje emocje towarzyszące specjalnej kolacji rybnej. Odwołuje się również do mitu o Zeusie, który zamienia się w deszcz złota, aby mógł zmieścić się przez dziurkę od klucza i uprawiać seks z Danae, której ojciec ją zamknął!
Nasza nagroda ryb jest skończona! Teraz zablokuj szpilkę w Proteusie! Może wejść do środka Agis, hodowca ryb. Będzie ogniem i wodą, co tylko zechce. Więc zamknij to . . . ale może przybędzie zamieniony w Zeusa i obsypie złotem tę Danae potrawy!