Jeśli mówiłbyś w starożytnej grece, ludzie w całym basenie Morza Śródziemnego mogliby cię zrozumieć. Częściowo jest to spowodowane tym, że około 750 r. p.n.e. Grecy zaczęli używać pisma do rejestrowania transakcji biznesowych i kontraktów. W ten sposób opracowali metodę odtwarzania dźwięków ich języka w symbolach. Rezultatem był starożytny alfabet grecki. Alfabet grecki składał się z 24 symboli reprezentujących litery lub grupy liter, takie jak alfa α i beta β. Starożytny alfabet grecki był pod silnym wpływem świata wschodniego i starożytnej Mezopotamii. Rzeczywiście, początkowo Grecy pisali swoje pismo od prawej do lewej, jak współczesny arabski. Jednak w okresie klasycznym, kiedy powstało wiele wielkich dzieł literackich, Grecy przyjęli styl pisania od lewej do prawej.
Jeśli spojrzysz na współczesną wersję starożytnego tekstu greckiego, zawiera ona akcenty i znaki, które sugerują, gdzie powinieneś zostawić przerwy na oddychanie podczas czytania. To wszystko są nowoczesne dodatki. Grecy początkowo nie używali interpunkcji (rozwinęła się w okresie hellenistycznym) – po prostu zwykły tekst. Pamiętaj, ponieważ wymyślili pismo takie, jakie znamy, prawdopodobnie możemy ich odpuścić za pomijanie przecinków i kropek! Grecy używali spacji między liniami dialogu, aby wskazać zmianę mówiącego. System ten był znany jako akapit i od niego pochodzi angielskie słowo „paragraf”. Starogrecki był językiem fonetycznym (litery alfabetu przedstawiały jeden dźwięk), ale stosowano pewne akcenty, zwłaszcza na samogłoskach.