Wojna informacyjna jest stosunkowo tania w prowadzeniu, a dzięki zastosowaniu technik wojny informacyjnej uzyskuje się wysoki zwrot z inwestycji. Szacunki ekspertów z połowy lat 90. wskazywały, że sprowadzenie Stanów Zjednoczonych do gruzu informacyjnego kosztowałoby mniej niż 100 milionów dolarów, co jest niewiarygodnie tanie w porównaniu z kosztem konwencjonalnej broni wojskowej. Późniejsze szacunki wskazywały, że koszt opracowania zdolnych do cyberataku państw narodowych zdolności do cyberataków wynosił mniej niż 100 milionów dolarów, co sprawia, że ofensywna wojna informacyjna jest atrakcyjna dla podmiotów takich jak państwa trzeciego świata i oferuje im taką samą podstawową zdolność do wyrządzania szkód infrastrukturom informacyjnym, co druga i druga. narody pierwszego świata.
Terminowe i niezwiązane z lokalizacją
Wojna informacyjna jest aktualna i nie jest związana z konkretną lokalizacją. Wojna informacyjna może być prowadzona „na wpadkę” (aby ukraść analogię z branży telekomunikacyjnej). Nie ma systemu wczesnego ostrzegania o wojnie informacyjnej; nie wiesz, że to nadchodzi, więc zawsze musisz to przewidywać. Stwarza to wysoki poziom paranoi. Żaden radar nie jest w stanie odebrać dalekich połączeń telefonicznych z zagranicy, ale jeden telefon może spowodować więcej szkód pieniężnych niż kilkanaście samolotów z konwencjonalnymi rozkazami. Pierwszy atak na World Trade Center jest tego doskonałym przykładem. szacowany na ponad 1 miliard dolarów, “okazał się bardziej kosztowny niż uszkodzenie konstrukcji budynku. Wirusy mogą być importowane do Stanów Zjednoczonych przez sieci informacyjne, linie telefoniczne lub proste dyskietki, które zwykle nie przyciągają uwagi Amerykańscy inspektorzy celni. Chociaż dobrze zaplanowany atak w ramach wojny informacyjnej może zająć kilka lat, może on nastąpić natychmiast. Odkrycie planów takiego ataku wymagałoby wielu badań i wywiadu, a w wielu przypadkach łut szczęścia . Większość aktorów byłaby niewidoczna, zarówno dla ofiary, jak i dla siebie nawzajem. Większość prac przygotowawczych do niższych poziomów wojny informacyjnej można wykonać poza handlem terytorialne granice narodu ofiary
Anonimowość
Wojnę informacyjną można prowadzić anonimowo. Anonimowość to natura nowych technologii, zwłaszcza telekomunikacji. Anonimowy atak stwarza dwa problemy. Nie tylko doszło do naruszenia bezpieczeństwa narodowego państwa, ale także nie ma nikogo, kto mógłby pociągnąć do odpowiedzialności za atak. To sprawia, że wojna informacyjna jest bardzo atrakcyjnym narzędziem do ukrywania operatorów. Jednak biorąc pod uwagę naturę i zamiary terroryzmu, jest wysoce nieprawdopodobne, aby terroryści pozostali anonimowi podczas prowadzenia wojny informacyjnej, ponieważ w ich najlepszym interesie jest dochodzenie szkód, które wyrządzili. W państwie ofiary pojawiają się dylematy polityczne, gdy obywatele domagają się zemsty. Rząd nie ma celu, czego rezultatem będzie niestabilność polityczna, ponieważ obywatele zrzucają winę na rząd, który pozwolił na to. Możliwe jest nawet załamanie określonego systemu politycznego poprzez długotrwałe, systematyczne ataki anonimowe. „Potrzebujemy komputerów w naszym życiu, ale im nie ufamy”. Winn Schwartau nazywa te sprzeczne uczucia „binarną schizofrenią”. Kiedy jest używany anonimowo, wojna informacyjna gra na uczuciach binarnej schizofrenii, powodując niepewność i chaos. Pod tym względem anonimowa wojna informacyjna jest porównywalna do niemieckiego blitzkriegu z II wojny światowej. Ma to wpływ zarówno na obywateli, jak i na rząd. Cele mogą być strategicznie wybierane, aby wygenerować maksymalną ilość chaosu i niepewności.